Jakie są ograniczone zapasy i ograniczone jednostki zapasów (RSU)
Ale chociaż ograniczone zapasy i RSU są podobne pod wieloma względami, większość pracodawców ma tendencję do faworyzowania RSU. Wynika to z faktu, że pozwalają one przedsiębiorstwom na odroczenie emisji faktycznych akcji na czas określony.
Co to jest zapas ograniczony?
Zapasy ograniczone to zapasy, które, jak sama nazwa wskazuje, wiążą się z pewnymi ograniczeniami dotyczącymi ich wydawania i sprzedaży przez pracodawcę. Tego rodzaju akcji nie należy mylić z inną kategorią ograniczonych papierów wartościowych, które są emitowane dla dyrektorów korporacyjnych zgodnie z zasadą 144 SEC, która zabrania wykorzystywania informacji poufnych..
Ograniczone zapasy mogą być wydawane każdemu typowi pracownika w firmie, a ich wydawanie i administracja nie podlegają regule 144, per se. Ograniczony zapas jest jednak odrębnym podmiotem od kwalifikowanych programów emerytalnych, takich jak 401 tys., Które podlegają przepisom ERISA. Nie otrzymuje żadnego uprzywilejowanego traktowania podatkowego w żaden sposób, jak robią to kwalifikowane plany.
Struktura i cel
Ograniczone akcje są przyznawane pracownikowi w dniu przyznania w sposób podobny do tradycyjnych programów opcji na akcje. Ograniczone zapasy nie mają jednak funkcji ćwiczeń; zapasy są zwykle zatrzymywane przez spółkę do czasu zakończenia harmonogramu nabywania uprawnień. Ograniczone akcje klasyfikowane są jako „dotacja o pełnej wartości”, co oznacza, że akcje posiadają pełną wartość akcji w momencie ich przyznania.
Ograniczone zapasy przypominają tradycyjne niekwalifikowane plany, ponieważ istnieje znaczne ryzyko przepadku pracownika. Jeśli wymagania harmonogramu nabywania uprawnień nie są spełnione, wówczas pracownik traci zapasy na rzecz pracodawcy.
Harmonogram nabywania uprawnień
Pracodawcy emitują ograniczone zapasy jako środek motywujący pracowników do osiągania określonych celów korporacyjnych. Istnieją ogólnie trzy rodzaje warunków nabycia uprawnień w przypadku ograniczonego stanu zapasów:
- Zatrudnienie pracowników. Wiele planów ograniczonych zapasów wymaga po prostu pracownika, aby pozostawał zatrudniony w firmie przez określony czas, na przykład od trzech do pięciu lat.
- Wydajność pracownika. Niektóre harmonogramy nabywania uprawnień są wypłacane po osiągnięciu określonych celów firmy, takich jak opracowanie nowego produktu lub osiągnięcie określonego progu produkcji.
- Przyspieszone nabywanie uprawnień. Przyspieszonego nabywania uprawnień można użyć, jeśli firma stanie się niewypłacalna lub zbankrutuje (aby pracownik mógł przynajmniej otrzymać coś, zanim akcje staną się bezwartościowe) lub pracownik umrze lub stanie się niepełnosprawny.
Niektóre harmonogramy nabywania uprawnień łączą te funkcje. Na przykład firma może zaoferować czteroletni harmonogram nabywania uprawnień, który przyspieszy, jeśli pracownik osiągnie określone cele lub zadania. Harmonogramy nabywania akcji o ograniczonym dostępie odzwierciedlają harmonogramy kwalifikowanych planów podziału zysków i mogą być albo „zmienne”, albo „ocenione” według uznania pracodawcy. Nabywanie uprawnień przez klif jest umową, w której pracownik otrzymuje wszystkie akcje na raz po upływie określonego czasu, na przykład pięciu lat. Stopniowe nabywanie uprawnień okresowo usuwa ograniczenia dotyczące części akcji na określony czas - na przykład 20% akcji raz w roku przez okres pięciu lat od momentu przyznania.
Opodatkowanie zapasów objętych ograniczeniami
Podobnie jak w przypadku niekwalifikowanych opcji na akcje, akcje o ograniczonym dostępie nie są opodatkowane w momencie przyznania (lub wykonania, ponieważ tutaj nie ma opcji wykonania). Wartość akcji podlegających ograniczeniu staje się w pełni opodatkowana, gdy stają się one nabyte; to znaczy, gdy nie ma dalszego ryzyka przepadku, a pracownik podejmuje konstruktywnie otrzymane akcje.
Kwota podlegająca opodatkowaniu jest równa liczbie akcji, które zostały nabyte w dniu nabycia uprawnień pomnożonej przez cenę zamknięcia akcji. Kwota ta jest opodatkowana na rzecz pracownika jako rekompensata według zwykłych stawek dochodu, niezależnie od tego, czy pracownik natychmiast sprzedaje akcje, czy utrzymuje akcje przez pewien okres czasu. Podatki od wynagrodzeń - w tym podatki stanowe, lokalne, ubezpieczenia społecznego i Medicare - są pobierane, a pracodawca może zdecydować o zmniejszeniu liczby akcji wypłacanych pracownikowi o kwotę akcji niezbędną do pokrycia podatków potrącanych u źródła.
Pracownicy, którzy zdecydują się zatrzymać akcje i sprzedać je w późniejszym terminie, odpowiednio zgłaszają krótkoterminowe lub długoterminowe zyski lub straty, przy czym cena akcji lub ceny w dniu (lub datach) nabycia uprawnień stają się podstawą kosztów sprzedaży.
Przykład opodatkowania przy nabywaniu uprawnień
Sam otrzymuje 5 000 akcji ograniczonych akcji 5 września. Akcje zamykają się dziś po cenie 45 USD za akcję. Będzie musiał zgłosić za to zarobione 45 000 $ odszkodowania. Jeśli jest objęty stopniowanym planem nabycia uprawnień, stosowana jest cena zamknięcia akcji na każdy dzień nabycia uprawnień. Dochód ten zostanie dodany do reszty jego wynagrodzenia na formularzu W-2.
Artykuł 83 (b) Wybory
Pracownicy, którzy otrzymują ograniczone zapasy, muszą dokonać ważnego wyboru po wejściu w te plany. Mają możliwość zapłaty podatku w momencie nabycia uprawnień lub mogą zapłacić podatek od zapasów w momencie przyznania. Artykuł 83 lit. b) wewnętrznego kodeksu podatkowego zezwala na te wybory i zezwala pracownikom na zapłacenie podatku przed nabyciem uprawnień w celu ewentualnego całkowitego zmniejszenia podatku. Oczywiście to, czy ta strategia działa, zależy całkowicie od wydajności akcji.
Przykład 83 (b) Wyborów
Joan dowiaduje się, że otrzyma 1000 akcji ograniczonych akcji. Cena akcji spółki wynosi 10 USD w dniu przyznania. Joan uważa, że cena akcji znacznie wzrośnie w ciągu najbliższych pięciu lat, więc postanawia teraz zapłacić podatek od akcji zgodnie z sekcją 83 (b). W rezultacie jest opodatkowana od 10 000 USD zwykłego odszkodowania.
Pięć lat później w pełni nabyła akcje zgodnie z harmonogramem nabywania uprawnień, a wartość akcji wynosi 25 USD za akcję. Joan skutecznie unika opodatkowania dochodu w wysokości 15 000 USD na podstawie tego przepisu. Jeśli jednak cena akcji była niższa niż 10 USD w chwili nabycia uprawnień, nie miałaby możliwości odzyskania podatków zapłaconych na podstawie wyższej ceny akcji w dniu przyznania.
Zalety ograniczonego asortymentu
Ograniczone akcje oferują szereg zalet w porównaniu z tradycyjnymi planami opcji na akcje. Niektóre z głównych zalet tego rodzaju zapasów obejmują:
- Pełna wartość w Grancie. W przeciwieństwie do tradycyjnych opcji na akcje, ograniczone akcje stają się bezwartościowe, jeśli spadną poniżej określonej ceny (chyba że cena akcji spadnie do zera). Pracownicy nie mogą zatem zanurzyć się w swoich ograniczonych zasobach i nie będą musieli spłacać części wpływów ze sprzedaży, aby spłacić przyznaną kwotę.
- Poprawiona motywacja i kadencja pracowników. Pracownicy, którzy wiedzą, że natychmiast uzyskają pełną wartość akcji, gdy tylko otrzymają uprawnienia, będą bardziej skłonni do pozostania w firmie i osiągania wysokiego poziomu.
- Prawa wyborcze. W przeciwieństwie do swoich kuzynów z RSU, posiadacze ograniczonych akcji otrzymują prawo do głosowania za liczbą akcji, które otrzymują. To uprawnienie istnieje niezależnie od tego, czy harmonogram nabywania uprawnień został ukończony.
- Dywidendy. Ograniczone akcje zwykle wypłacają akcjonariuszowi bezpośrednie dywidendy (lub kwotę pieniężną równą im przed ich nabyciem) zarówno przed, jak i po nabyciu.
Wady zapasów z ograniczeniami
Niektóre wady związane z ograniczonymi zapasami obejmują:
- Wymagania dotyczące nabycia uprawnień. Pracownicy nie mogą natychmiast przejąć akcji, ale muszą poczekać na spełnienie określonych warunków nabycia uprawnień.
- Nadmiar podatku. Pracownicy mogą być zmuszeni do płacenia niepotrzebnych podatków zgodnie z art. 83 (b) wyborów, jeśli cena akcji spadnie.
- Wyższe podatki. Przy wykonywaniu nie ma możliwości uzyskania zysków kapitałowych - jedynie w celu umocnienia ceny nabycia uprawnień i sprzedaży.
- Wyemitowano mniej akcji. Ponieważ mają wartość bezwzględną, firmy zazwyczaj emitują mniej akcji (być może jedną trzecią do jednej czwartej) akcji ograniczonych w porównaniu do opcji na akcje.
- Termin podatków. Pracownicy muszą płacić podatek u źródła w momencie wykonywania niezależnie od tego, kiedy akcje są sprzedawane - odroczenie nie jest możliwe do momentu sprzedaży.
Jakie są ograniczone jednostki zapasowe (RSU)?
Chociaż jednostki zapasów o ograniczonym dostępie są pod wieloma względami podobne do rzeczywistych zapasów o ograniczonej dostępności, te wszechstronne instrumenty są często emitowane przez pracodawców zamiast akcji o ograniczonym dostępie. RSU oferują wiele takich samych zalet jak zapasy ograniczone, ale mają pewne unikalne cechy, które sprawiają, że w niektórych przypadkach są one lepsze niż zapasy rzeczywiste.
Ograniczone jednostki zapasowe stanowią obietnicę pracodawcy dotyczącą zapłaty pracownikowi określonej liczby akcji spółki w przyszłości po zakończeniu harmonogramu nabywania uprawnień. Pracownikowi przypisana jest odpowiednia liczba „jednostek”, które reprezentują jego zainteresowanie akcjami, ale faktyczne finansowanie nie jest dostępne do czasu zakończenia nabywania uprawnień - przydział tych jednostek jest jedynie wpisem księgowym, który nie ma żadnej konkretnej wartości materialnej.
RSU zwykle mają harmonogramy nabywania uprawnień, które są podobne lub identyczne z przyznaniem rzeczywistych akcji ograniczonych. Nie wypłacają dywidend bezpośrednio, ale mogą wypłacać ekwiwalenty dywidendy, które mogą zostać przelane na rachunek powierniczy, aby pomóc w płaceniu podatków u źródła, lub zostać ponownie zainwestowane w zakup większej liczby akcji.
Opodatkowanie RSU
Ograniczone jednostki zapasowe podlegają opodatkowaniu w taki sam sposób, jak faktyczne akcje o ograniczonym dostępie. Pracownicy muszą płacić dochód i podatek u źródła od kwoty otrzymanej w dniu nabycia uprawnień, w oparciu o końcową wartość rynkową ceny akcji. Na ogół mają te same opcje do wyboru, aby zapłacić podatek u źródła; mogą albo zapłacić podatek z kieszeni, albo sprzedać wymaganą liczbę jednostek na pokrycie tej kwoty. Końcowa cena akcji w momencie nabycia uprawnień staje się następnie podstawą do obliczenia zysków lub strat przy sprzedaży akcji.
Wybory zgodnie z sekcją 83 (b) nie są dostępne dla pracowników otrzymujących RSU. Wynika to z tego, że przepis ten ma zastosowanie tylko do pewnego rodzaju rzeczowych aktywów i nie przyznaje się im żadnej faktycznej własności, tak jak w przypadku akcji o ograniczonej liczbie akcji. Jednak jednostki RSU nie są opodatkowane, dopóki zarówno harmonogram nabywania uprawnień nie zostanie zakończony, a pracownik konstruktywnie nie otrzyma faktycznie obiecanych akcji. Oczywiście te dwa zdarzenia zwykle zdarzają się w tym samym czasie, ale pracownicy są w stanie odroczyć opodatkowanie w niektórych przypadkach (z wyjątkiem podatku od ubezpieczeń społecznych i podatku Medicare, który zawsze należy zapłacić przy nabywaniu uprawnień), decydując się na otrzymanie zapasów w późniejszym terminie.
Zalety RSU
RSU oferują wiele takich samych zalet i wad, jak ich kuzyni z ograniczonego asortymentu. Obowiązują następujące kluczowe różnice:
- Możliwe niższe podatki. Ze względu na brak przepisu art. 83 lit. b) nie ma możliwości nadpłaty podatków.
- Odroczenie emisji akcji. Pracodawcy mogą wydawać RSU bez rozcieńczania bazy akcji (opóźniają emisję akcji spółki). Jest to znacząca zaleta nie tylko w porównaniu z ograniczonymi akcjami, ale także innymi formami programów akcji, takimi jak plany zakupu akcji pracowniczych oraz ustawowe i nielegalne programy opcji na akcje.
- Tani. Pracodawcy ponoszą niższe koszty administracyjne, ponieważ nie ma faktycznych akcji do przechowywania, rejestrowania i śledzenia.
- Odroczenie podatku. Możliwe jest odroczenie opodatkowania po dacie nabycia uprawnień poprzez opóźnienie wydania akcji pracownikowi.
- Przyjazny dla podatków zagranicznych. Wydawanie RSU pracownikom pracującym poza USA może ułatwić opodatkowanie z powodu różnic w tym, kiedy i jak opcje na akcje są opodatkowane.
Wady RSU
- Brak praw głosu. RSU nie dają prawa głosu, dopóki rzeczywiste akcje nie zostaną wyemitowane w momencie nabycia uprawnień.
- Brak dywidend. RSU nie mogą wypłacać dywidend, ponieważ nie są wykorzystywane żadne rzeczywiste akcje (pracodawcy mogą wypłacić ekwiwalenty dywidendy w gotówce, jeśli zdecydują).
- Nie sekcja 83 (b) Wybory. RSU nie oferują wyborów zgodnie z sekcją 83 (b), ponieważ jednostki nie są uważane za materialną własność zgodnie z definicją wewnętrznego kodu przychodów. Tego rodzaju wyborów można używać wyłącznie z dobrami materialnymi.
Z punktu widzenia pracownika, realistycznie nie ma dużej różnicy między otrzymywaniem ograniczonych zapasów a ograniczonymi jednostkami zapasowymi, z tym wyjątkiem, że nie ma dostępnych 83 (b) wyborów dla RSU. Pracodawcy zazwyczaj czerpią większe korzyści z korzystania z RSU, ponieważ pozwala im to na odroczenie emisji akcji spółki do czasu zakończenia harmonogramu nabywania uprawnień, co następnie opóźnia rozwodnienie bazy akcji.
Ostatnie słowo
Ograniczone akcje i RSU to bardziej elastyczne formy odroczonej od podatku rekompensaty za akcje, które nie przedstawiają niektórych ograniczeń, z którymi pracodawcy często borykają się z konwencjonalnymi planami opcji na akcje, takimi jak rozwodnienie akcji spółki. Chociaż oba typy planów stają się coraz bardziej popularne wśród pracodawców, RSU zaczynają przyćmić swoich odpowiedników z powodu ich większej prostoty i odroczenia emisji akcji.
Aby uzyskać więcej informacji na temat tych form kompensacji kapitału, skonsultuj się z przedstawicielem HR lub doradcą finansowym.