Jakie są motywacyjne opcje na akcje (ISO) - podatki, zalety i wady

Motywacyjne opcje na akcje (ISO), znane również jako kwalifikowane lub ustawowe opcje na akcje, pod wieloma względami przypominają ich niekwalifikowanych kuzynów. Są to jednak jedyne rodzaje opcji, które pozwalają uczestnikowi zgłaszać cały zysk między ceną wykonania a ceną sprzedaży jako zyski kapitałowe, pod warunkiem spełnienia określonych warunków. W zamian za ten przywilej, opcje akcji motywacyjnych muszą być zgodne z kilkoma zasadami, które nie dotyczą innych rodzajów planów.

Chociaż ISO są również określane jako kwalifikowane opcje na akcje, nie należy ich mylić z kwalifikowanymi planami emerytalnymi, które podlegają przepisom ERISA.

Jakie są motywacyjne opcje na akcje (ISO)?

Motywacyjne opcje na akcje są podobne do niekwalifikowanych opcji na akcje w strukturze i projekcie, z wyjątkiem ich traktowania podatkowego. Pracodawca nadal przyznaje pracownikowi opcję (prawo, ale nie obowiązek) zakupu określonej liczby akcji spółki w określonym terminie po określonej cenie (w większości przypadków cena akcji zamykana na data przyznania). Pracownik może następnie skorzystać z opcji w dowolnym momencie w okresie oferty, kupując akcje po cenie wykonania. Może on albo natychmiast sprzedać akcje i uzyskać szybki zysk, albo poczekać i sprzedać akcje później.

Faktyczne wykonanie zapasów może odbywać się na kilka różnych sposobów, w zależności od życzeń pracodawcy i sytuacji finansowej pracownika:

Ćwiczenie pieniężne. Jest to najbardziej podstawowa forma ćwiczeń, ale najtrudniejsza dla pracownika, który musi zgromadzić wystarczającą ilość gotówki, aby kupić akcje po cenie wykonania, aby można je było sprzedać. Oczywiście, on lub ona odzyska tę kwotę ze sprzedaży, oprócz marży (różnica między ceną rynkową a cenami wykonania), kiedy akcje zostaną sprzedane. Otrzymaną kwotę pomniejsza się o kwotę prowizji za transakcje zakupu i sprzedaży.
Ćwiczenia bezgotówkowe. Jest to najczęściej stosowana metoda wykonywania opcji, ponieważ nie wymaga od pracowników płacenia z własnej kieszeni za wykonanie transakcji zakupu. Zazwyczaj odbywa się to za pośrednictwem lokalnej firmy maklerskiej wybranej przez pracodawcę w celu ułatwienia wykonywania pracy wszystkim jej pracownikom. Firma maklerska pożycza pracownikowi pieniądze na zakup akcji po cenie wykonania, a następnie natychmiast sprzedaje je na otwartym rynku tego samego dnia. Pracownik następnie spłaca firmie kwotę pożyczki powiększoną o wszelkie prowizje, odsetki i inne opłaty oraz wystarczającą kwotę na pokrycie podatku potrącanego u źródła. Pracownik zatrzymuje resztę jako zysk.
Ćwiczenie wymiany zapasów. Jest to umowa, w której pracownik przekazuje firmie maklerskiej akcje spółki, które już posiada, na pokrycie zakupu.

Kluczowe warunki i daty

Data przyznania. Jest to dzień kalendarzowy, w którym pracodawca przyznaje pracownikowi opcję zakupu określonej liczby akcji po cenie wykonania w okresie oferty.
Okres oferty. Jest to okres, w którym pracownicy mogą skorzystać z przyznanych im opcji. Okres ten zawsze rozpoczyna się w dniu przyznania i kończy w dniu wygaśnięcia. Okres oferowania ISO wynosi zawsze 10 lat.
Data wykonania. Datą wykonania jest dzień kalendarzowy, w którym pracownik wykonuje opcje; to jest prawo do zakupu akcji. Dlatego transakcja zakupu zawsze ma miejsce w tym dniu. Zdarzenie podlegające opodatkowaniu występuje w tym dniu tylko dla ISO, jeżeli różnica między ceną wykonania a ceną rynkową staje się pozycją preferencyjną dla alternatywnego minimalnego podatku. W przeciwnym razie pracownik nie jest zobowiązany do zapłaty podatku w tym dniu.
Cena zadania. Jest to ustalona cena, po której pracodawca umożliwia pracownikowi zakup akcji w planie. Cena ta może być albo ceną, w której zapasy zostały zamknięte w dniu przyznania dotacji, albo może być określona według określonej formuły stosowanej przez pracodawcę.
Data wyprzedaży. Jest to oczywiście dzień kalendarzowy, w którym akcje są sprzedawane, i jest to drugi dzień, w którym występuje zdarzenie podatkowe dla posiadaczy NQSO. Jednym ćwiczeniem może być kilka dat sprzedaży.
Rezerwa na wycofanie. Ten rodzaj przepisu jest po prostu listą warunków, które mogłyby pozwolić pracodawcy na wycofanie wydanych opcji. Przepis ten jest zwykle uwzględniany w celu ochrony pracodawcy, jeśli finansowo nie będzie w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań dotyczących opcji.
Termin ważności. Jest to dzień kalendarzowy, w którym kończy się okres oferty.
Okazja Element. Jest to różnica między ceną wykonania opcji a ceną rynkową, po której jest wykonywana.

Harmonogram nabywania uprawnień

Większość planów ISO zawiera pewnego rodzaju harmonogram nabywania uprawnień, który musi być spełniony przed wykonaniem opcji. Może określać jedynie, że pracownik pracuje w firmie przez określony czas po dacie przyznania, lub może wymieniać pewne osiągnięcia, takie jak osiągnięcie określonego limitu sprzedaży lub produkcji, które również muszą zostać spełnione. Niektóre plany zawierają również przyspieszony harmonogram nabywania uprawnień, który pozwala pracownikowi na natychmiastowe skorzystanie z opcji, jeśli cele wydajnościowe zostaną osiągnięte przed ukończeniem elementu harmonogramu.

Składnik czasowy harmonogramu nabywania uprawnień można zorganizować na jeden z dwóch sposobów:

Kamizelka klifowa. Dzięki kamizelkom klifowym pracownik otrzymuje natychmiast wszystkie opcje. Może się to zdarzyć w ciągu trzech do pięciu lat od daty przyznania.
Stopniowe kamizelki. Jest to plan, zgodnie z którym dostępna jest równa część przyznanych opcji, z których można korzystać każdego roku. Zazwyczaj zaczyna się to w drugim roku i trwa do szóstego roku, a każdego roku nabywa się 20% opcji.

Traktowanie podatkowe ISO

Opodatkowanie ISO jest tym, co odróżnia je nie tylko od ich niewykwalifikowanych kuzynów, ale także od wszystkich innych rodzajów planów spółek. Normy ISO są jedynym rodzajem planu pracowniczego, który pozwala uczestnikom na uzyskanie zysków kapitałowych na całą kwotę między ceną wykonania a ceną sprzedaży akcji. Większość innych rodzajów planów wymaga, aby pracownicy zgłaszali element okazyjny, który otrzymują podczas ćwiczeń, jako dochód W-2, ale nie uczestnicy ISO.

Dyspozycje kwalifikacyjne

Aby kwalifikować się do traktowania w ramach zysków kapitałowych, akcje otrzymane od ISO muszą być przechowywane przez co najmniej rok od daty wykonania oraz przez dwa lata od daty przyznania. Jeśli te wymagania zostaną spełnione, sprzedaż jest uważana za kwalifikującą się dyspozycję.

Na przykład Henry otrzymuje 1000 ISO we wrześniu 2010 r. Od swojego pracodawcy po cenie wykonania 15 USD. Wykonuje opcje 14 miesięcy później w listopadzie 2011 r., Kiedy cena akcji wynosi 30 USD, i sprzedaje je 13 miesięcy później w grudniu 2012 r. Za 40 USD. Ponieważ posiadał akcje przez ponad rok po wykonaniu i przez dwa lata po dacie przyznania, zgłasza całkowity zysk w wysokości 25 USD na akcję (15 USD na akcję zysku plus 10 USD na akcję zysku ze sprzedaży) jako długoterminowy zysk kapitałowy w wysokości 25 000 USD (zysk w wysokości 25 USD pomnożony przez 1 000 akcji). Gdyby Henry sprzedał akcje po cenie niższej od ceny wykonania, wówczas oczywiście zadeklarowałby stratę kapitałową.

Dyspozycje dyskwalifikujące

Jeśli pracownik nie utrzyma zapasów przez wymagane okresy utrzymywania przed sprzedażą, wówczas sprzedaż staje się dyspozycją dyskwalifikującą. Przepisy podatkowe dotyczące tego rodzaju transakcji są nieco bardziej skomplikowane: pracownicy, którzy podejmują dyspozycje dyskwalifikujące, muszą zazwyczaj płacić podatek u źródła od okazyjnego elementu sprzedaży, a także podatek od zysków kapitałowych od wszelkich zysków osiągniętych ze sprzedaży akcji.

Postanowienia dokonane na podstawie jednego z dwóch poniższych warunków są uważane za dyskwalifikujące:

W ciągu dwóch lat od daty przyznania
W ciągu jednego roku ćwiczeń

Mniejsza z następujących dwóch kwot musi być liczona jako dochód W-2 dla rozporządzeń dyskwalifikujących:

Element okazyjny transakcji w dniu wykonania (różnica ceny między ceną wykonania a ceną rynkową akcji w dniu wykonania)
Różnica między ceną sprzedaży a ceną wykonania

Podobnie jak w przypadku kwalifikujących się rozporządzeń, nie ma zgłaszanych konsekwencji podatkowych dla dyskwalifikujących rozporządzeń, dopóki akcje nie zostaną sprzedane, niezależnie od tego, kiedy zostały wykonane. Po ustaleniu, która z powyższych dwóch kwot jest mniejsza, uczestnicy, którzy sprzedają swoje akcje w dyskwalifikujący sposób, opodatkowują tę kwotę jako dochód W-2. Pracownicy, którzy sprzedają swoje akcje w dyskwalifikujący sposób, powinni pamiętać, że ich pracodawca nie jest zobowiązany do potrącenia podatku należnego od okazyjnego elementu transakcji, takiego jak podatek federalny, stanowy i lokalny, a także podatek socjalny Bezpieczeństwo i Medicare. Dlatego muszą oni przeznaczyć odpowiednią kwotę gotówki na pokrycie tej kwoty przy składaniu zwrotów - lub być przygotowanym na proporcjonalnie mniejszy zwrot pieniędzy.

Porównaj, jak to działa z poprzednim przykładem, zakładając te same daty grantu i wykonania: Henry otrzymuje 1000 ISO za 15 USD we wrześniu 2010 r. Ponownie wykonuje je 14 miesięcy później w listopadzie 2011 r., Kiedy cena rynkowa wynosi 30 USD, ale tym razem sprzedaje je dopiero trzy miesiące później (w lutym 2012 r.) po 40 USD. Jest to dyspozycja dyskwalifikująca, ponieważ cały okres przetrzymywania trwał tylko 17 miesięcy. Musi zgłosić zarobki w wysokości 15 000 USD z ćwiczeń, a także zysk krótkoterminowy w wysokości 10 000 USD.

Gdyby Henry sprzedał akcje za 25 USD za akcję, musiałby jedynie zgłosić 10 000 USD zarobionego dochodu i nie zgłosiłby żadnych zysków ani strat kapitałowych. Gdyby sprzedał akcje po cenie niższej niż cena wykonania, wówczas miałby tylko stratę kapitałową (ujemna różnica między ceną sprzedaży a ceną wykonania) i nie uzyskałby żadnego dochodu.

Uwagi AMT

Jest jeszcze jeden kluczowy czynnik, który dodatkowo komplikuje opodatkowanie ISO. Podatnicy, którzy otrzymują duże kwoty dochodu z niektórych źródeł, takich jak zwolnione z podatku przychody z obligacji komunalnych lub zwrot podatku dochodowego od państwa, mogą w końcu płacić tzw. Alternatywny podatek minimalny. Podatek ten został stworzony przez IRS, aby złapać podatników, którzy w przeciwnym razie mogliby uniknąć opodatkowania poprzez zastosowanie pewnych strategii, takich jak przeniesienie wszystkich pieniędzy na obligacje komunalne w celu uzyskania tylko dochodu wolnego od podatku.

Wzór określający, czy podatnik jest winien AMT, jest niezależnym obliczeniem, które uwzględnia pewne dochody, które nie byłyby opodatkowane w zwykłym 1040 r. Jako dochód. Nie zezwala również na pewne odliczenia, które normalnie można również przyjąć. Jednym z nich jest element okazyjny związany z ćwiczeniem w kwalifikującej dyspozycji ISO, która jest uważana za „pozycję preferencyjną” dochodu dla AMT. Oznacza to, że ten dochód, który w innym przypadku jest opodatkowany jako długoterminowy zysk kapitałowy, jest uznawany za zwykły dochód do celów AMT. Uczestnicy, których ćwiczenia ISO i sprzedaż lądują je na terytorium AMT, mogą uzyskać znacznie wyższe podatki niż w innym przypadku.

Pracownicy mogą obliczyć, czy są winni AMT, wypełniając formularz IRS 6251, i muszą zgłosić zyski i straty ze sprzedaży swoich udziałów ISO na formularzu 3921, który następnie jest przenoszony do wykazu D. Jednak zasady i formuły stosowane do obliczeń AMT są bardzo skomplikowane, a każdy pracownik, któremu przyznano ISO, powinien niezwłocznie skonsultować się z wykwalifikowanym specjalistą podatkowym w celu uzyskania porady w tej sprawie. W niektórych przypadkach może być możliwe dokładne oszacowanie liczby ISO, które można wykonać lub sprzedać bez uruchamiania tego podatku.

Zalety ISO

Korzyści z ISO są takie same jak w przypadku ich niekwalifikowanych odpowiedników:

Dodatkowy dochód. Pracownicy otrzymujący ISO mogą zwiększyć swoje całkowite wynagrodzenie ponad to, co faktycznie zarabiają na wynagrodzeniu.
Odroczenie podatku. Pracownicy mogą odroczyć opodatkowanie ISO, dopóki nie sprzedadzą akcji, chociaż mogą mieć problemy z AMT.
Traktowanie zysków kapitałowych. Cały dochód z ISO może być opodatkowany jako długoterminowy zysk kapitałowy, pod warunkiem że okresy utrzymywania są spełnione, a wykonanie nie uruchamia AMT.
Zwiększona motywacja i retencja pracowników. Pracownicy, którzy otrzymują ISO, są bardziej skłonni do pozostania w firmie i ciężkiej pracy.

Wady ISO

Brak dywersyfikacji. Pracownicy, którzy otrzymają ISO, mogą zostać zbyt mocno zainwestowani w akcje spółki w porównaniu z resztą swoich portfeli inwestycyjnych.
Opodatkowanie zysków z zysków kapitałowych. Pracownicy, którzy sprzedają swoje akcje w dyskwalifikującej dystrybucji, mogą zgłaszać różnicę między ceną wykonania a cenami sprzedaży jako zysk kapitałowy; pozostała część jest klasyfikowana jako dochód uzyskany.
Alternatywny podatek minimalny. Kwota elementu okazyjnego podczas ćwiczenia może w niektórych przypadkach stać się pozycją preferencyjną dla AMT, co oznacza, że pracownik może zapłacić znacznie więcej podatku od ćwiczenia.
Wyższe podatki. Sprzedaż ISO może zapewnić uczestnikowi wyższą klasę podatkową na dany rok, jeśli nie planuje on z wyprzedzeniem, chociaż w niektórych przypadkach jest to nieuniknione.
Ograniczenia emisji. Pracodawcy nie mogą wydać pracownikowi ISO o wartości przekraczającej 100 000 USD (wycenionej na dzień przyznania) w roku kalendarzowym.
Bez potrąceń. Pracodawcy nie są zobowiązani do potrącania jakichkolwiek podatków z ćwiczeń ISO, dlatego pracownicy muszą sami śledzić i zgłaszać ten element transakcji.
Bez odliczeń podatkowych. Pracodawcy nie mogą odliczyć okazyjnego elementu ćwiczenia ISO jako wypłaconego odszkodowania, chyba że akcje są sprzedawane w dyskwalifikujący sposób.

Ostatnie słowo

Motywacyjne opcje na akcje mogą stanowić alternatywne źródło dochodu dla pracowników, którzy zostaną im przyznani, nawet jeśli akcje spółki nie są przedmiotem publicznego obrotu. Jeśli ściśle kontrolowana firma zostanie wykupiona przez spółkę publiczną, opcje mogą zostać natychmiast przyznane, a tym samym zamienione na szybką gotówkę.

Jednak przepisy podatkowe, które nimi rządzą, mogą być w niektórych przypadkach dość skomplikowane, zwłaszcza gdy wykonywana jest duża liczba opcji. Pracownicy, którzy mają możliwość uzyskania znacznych dochodów z wykonania lub sprzedaży tej klasy opcji, powinni mieć pewność umówienia się na wcześniejszą konsultację z ekspertem podatkowym lub finansowym, który ma doświadczenie w pracy z tymi instrumentami.