Historia amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) i przypadki oszustw

W szczególności SEC nadzoruje „Wall Street”, gdzie aktywność rynkowa mierzona jest w bilionach dolarów i przecina się z praktycznie każdym innym aspektem gospodarki.

Tysiące transakcji są natychmiast kierowane i wypełniane przez wyrafinowane komputery, które przyjmują zamówienia od kupujących i sprzedających na całym świecie. Wszystkie podlegają jurysdykcji SEC.

Cel SEC

SEC została utworzona w celu ochrony inwestorów, zapobiegania oszustwom związanym z papierami wartościowymi i pomocy w tworzeniu nowego kapitału dla przedsiębiorstw i inwestycji. Zapewnia również, że wszystkie transakcje papierami wartościowymi są przeprowadzane w sposób uczciwy i uporządkowany.

Niezliczone nowe produkty i usługi finansowe stały się publicznie dostępne w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci, w tym zmienne renty i zmienne ubezpieczenia na życie, fundusze giełdowe, fundusze hedgingowe i inne alternatywne inwestycje, a także usługi doradztwa inwestycyjnego zapewniające opłaty oparte na planowaniu finansowym i zarządzaniu aktywami.

SEC reguluje wszystkie te plus „tradycyjne” inwestycje rynkowe, takie jak akcje i obligacje, i działa na rzecz zapobiegania oszustwom inwestycyjnym na kilka sposobów, w tym:

Pełne i uczciwe wymogi dotyczące ujawniania informacji. Firmy inwestycyjne są zobowiązane do ujawnienia szczególnego i ogólnego ryzyka związanego z ich produktami finansowymi, a także innych informacji specyficznych dla inwestycji, a także jasnego stwierdzenia sytuacji finansowej spółki. SEC uważa, że uczciwe i sprawiedliwe rynki mogą istnieć tylko wtedy, gdy istnieje pełne i uczciwe ujawnienie inwestorom.
Wymagania dotyczące prowadzenia dokumentacji. SEC monitoruje i reguluje wszystkie giełdy papierów wartościowych, maklerów, fundusze wspólnego inwestowania i inne podmioty branżowe, wymagając odpowiedniego prowadzenia dokumentacji i odpowiedniego licencjonowania dla wszystkich pracowników papierów wartościowych.
Inspekcje i audyty. SEC jest uprawniona do przeprowadzania inspekcji i audytów wszystkich organizacji związanych z papierami wartościowymi, takich jak maklerzy, pracownicy i agencje ratingowe, w celu weryfikacji nadużyć lub niewypłacalności.
Ustawodawstwo. SEC ma uprawnienia do interpretowania istniejących przepisów dotyczących papierów wartościowych i tworzenia dodatkowych przepisów w razie potrzeby w celu ochrony inwestorów i regulacji rynków kapitałowych.
Koordynacja i nadzór. SEC nadzoruje wszystkie inne agencje regulacyjne w branży, takie jak FINRA, państwowe organy nadzoru papierów wartościowych oraz dziedziny audytu i rachunkowości. Koordynuje także ogólne regulacje dotyczące papierów wartościowych na wszystkich szczeblach administracji rządowej i zagranicznej poprzez członkostwo w Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO). SEC jest w stanie pomóc policji w oszustwach związanych z papierami wartościowymi dzięki wielostronnemu protokołowi ustaleń zawartemu z innymi członkami, a także poprzez bezpośrednie dwustronne umowy regulacyjne z innymi rządami.
Egzekwowanie. SEC może nakładać grzywny i cenzury na osoby skazane za naruszenia papierów wartościowych i może zawiesić lub wydalić pracowników papierów wartościowych, jeśli stwierdzą, że takie działanie jest uzasadnione. Poważne naruszenia mogą również skutkować znacznymi warunkami więzienia (patrz przykłady poniżej).

Historia SEC

SEC od wielu dziesięcioleci jest siłą ewoluującą i zainspirował ją jedno z bardziej niesławnych wydarzeń w historii:

Krach na rynku w 1929 r

SEC powstało w następstwie krachu na giełdzie w 1929 roku. Aby zapobiec powtórzeniu się takich zdarzeń, prezydent Roosevelt zlecił grupie ekspertów przeanalizowanie podstawowych czynników ekonomicznych, które spowodowały krach.

Do tego czasu rynki papierów wartościowych były w dużej mierze nieuregulowane, obarczone oszustwami i oszustwami oraz zastrzeżenie emptor („Uwaga kupującego”) była zasadą działania. W rzeczywistości jedyne przepisy regulujące branżę papierów wartościowych były znane jako przepisy Blue Sky, które wymagały rejestracji firm inwestycyjnych i personelu w każdym stanie. Jednak przepisy te były w dużej mierze nieskuteczne ze względu na łatwość, z jaką pozbawione skrupułów firmy inwestycyjne mogły je ominąć.

Securities Acts z 1933 i 1934 r

Zespół ekspertów Roosevelt stwierdził, że nadużycia i nieuregulowane pożyczki zabezpieczające były w dużej mierze odpowiedzialne za krach, ponieważ takie praktyki stały się powszechne w dekadzie poprzedzającej je. Dlatego, aby przywrócić zaufanie opinii publicznej do rynku akcji i branży finansowej, Kongres uchwalił kilka ważnych aktów prawnych mających na celu uporządkowanie rynków i zapobieżenie powtórzeniu się krachu o tej skali.

Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r. Była pierwszym uchwalonym aktem prawnym, który przewidywał wszystkie wstępne oferty publiczne i pierwotne emisje papierów wartościowych. Wkrótce uchwalono ustawę o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r., Aby uregulować wtórne rynki papierów wartościowych i tym samym stworzyć SEC. SEC została oskarżona o egzekwowanie wszystkich przepisów dotyczących papierów wartościowych, a prezydent Roosevelt wyznaczył Josepha P. Kennedy'ego na pierwszego przewodniczącego SEC.

Struktura organizacyjna

SEC składa się obecnie z pięciu oddzielnych dywizji z 18 biurami, z których wszystkie mają siedzibę główną w Waszyngtonie. Oprócz biur centrali utrzymuje 11 biur satelitarnych zlokalizowanych w całym kraju i jest zarządzany przez radę komisarzy.

Komisarze

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd jest kierowana przez zarząd złożony z pięciu komisarzy mianowanych przez Prezydenta na pięcioletnie kadencje, które przebiegają naprzemiennie. Tylko trzech komisarzy może należeć do tej samej partii politycznej, aby uniknąć stronniczości politycznej w administracji agencji. Pięć działów SEC to finanse korporacyjne, egzekwowanie prawa, zarządzanie inwestycjami, ryzyko, strategia i innowacje oraz rynki handlowe.

Dział Finansów Korporacyjnych

Ten oddział SEC jest odpowiedzialny przede wszystkim za nadzorowanie ujawnień finansowych przedsiębiorstw, które emitują wszelkiego rodzaju papiery wartościowe będące przedmiotem obrotu publicznego. Okresowo weryfikuje wymagane zgłoszenia tych firm, takie jak formularze K-10, oświadczenia rejestracyjne dla nowych emisji, materiały do głosowania przez pełnomocników i roczne sprawozdania akcjonariuszy oraz wszelkie formalności związane z ofertami przetargowymi, fuzjami i przejęciami. Ujawnienia te muszą zawierać wszelkie informacje finansowe, które pomogłyby inwestorowi w podjęciu decyzji o zakupie papierów wartościowych emitowanych przez spółkę.

Podział handlu i rynków

Oddział ten odpowiada za utrzymanie uczciwego i sprawiedliwego obrotu na rynkach papierów wartościowych. Nadzoruje codzienną działalność giełd oraz organizacji samoregulacyjnych (SRO), takich jak FINRA i MSRB (komisja ds. Zarządzania papierami wartościowymi w gminach), a także agentów transferowych, powierników rozliczeniowych, administratorów informacji, agencji ratingowych i wszystkich ich odpowiedni personel.

Podział ten nadzoruje również SIPC (Securities Investor Protection Corporation), która jest dla branży papierów wartościowych tym, czym FDIC dla branży bankowej. Gwarantuje depozyty inwestorów w wysokości do 250 000 USD na konto na wypadek niewypłacalności brokera-dealera - a nie straty rynkowej. Pomaga także Radzie Komisarzy w procesie stanowienia prawa i interpretacji wszystkich zasad dotyczących obrotu na rynku wtórnym.

Wydział Zarządzania Inwestycjami

Podział ten poświęcony jest nadzorowaniu wszystkich stron branży papierów wartościowych, które zarządzają aktywami dla inwestorów, w tym funduszy inwestycyjnych, zarejestrowanych doradców inwestycyjnych, zarządzających portfelami i analityków, którzy zapewniają badania i komentarze na temat wszelkiego rodzaju zabezpieczeń. Dokonuje również przeglądu dokumentów przedłożonych przez wszystkich doradców inwestycyjnych i firmy, aby zapewnić inwestorom odpowiednie ujawnienia wszystkich profesjonalnie zarządzanych produktów i usług.

Podział egzekucji

Po popełnieniu naruszenia przepisów SEC wkracza Wydział Egzekucyjny. Dział ten przekazuje agencji zalecenia dotyczące kierunków działań, takich jak wszczynanie śledztw, wnoszenie powództwa cywilnego i ściganie. W razie potrzeby działa również w połączeniu z innymi organami ścigania i agencjami rządowymi, takimi jak IRS.

Każde dochodzenie prowadzone przez ten dział ma charakter prywatny i ściśle przypomina proces prawny prowadzony przez inne organy ścigania. Dział egzekwowania najpierw zbierze dowody i inne dane z badań historycznych, SRO i innych odpowiednich podmiotów. Następnie ma prawo wydawać wezwania i oskarżenia świadkom i podejrzanym. Niektóre sprawy są również przekazywane do sądów federalnych, w zależności od związanych z nimi kwestii, podczas gdy inne są rozpatrywane wewnętrznie jako działania administracyjne.

Ten oddział zwykle bada kilka różnych rodzajów naruszeń, w tym sprzedaż niezarejestrowanych papierów wartościowych, transakcje z wykorzystaniem informacji poufnych, manipulacje cenami rynkowymi, pominięcia lub zniekształcenia istotnych faktów dotyczących papieru wartościowego lub firmy, kradzież lub defraudacja funduszy oraz nieuczciwe traktowanie klientów.

Podział ryzyka, strategii i innowacji finansowych

Szybkie zmiany i innowacje na rynkach papierów wartościowych w połączeniu z eksplozją nowych produktów i usług finansowych wpłynęły na naszą gospodarkę i społeczeństwo w sposób, którego jeszcze nie rozumiemy. Podział SEC został zatem utworzony w celu zbadania i monitorowania wpływu tych zmian w gospodarce, a w szczególności na inwestorów. Taka obserwacja może pomóc agencji rozpoznać nowe trendy i zagrożenia, które wcześniej nie istniały. Może również koordynować z innymi gałęziami w celu skutecznego monitorowania niektórych warunków i czynników, które powstały w wyniku nowych technologii i innych sił.

Tworzenie prawa i doradztwo

Każdy dział SEC doradza również podmiotom, którym rządzą, w kwestiach prawnych i proceduralnych, starając się edukować je, jak najlepiej przestrzegać przepisów. Mogą również wydawać bardziej formalne wytyczne za pośrednictwem listów „Brak działań”, które określają opinię wydziału dotyczącą tego, czy SEC wyraziłaby zgodę na proponowane działania podjęte przez daną stronę.

Tworzenie prawa

Ilekroć SEC zamierza stworzyć nową regułę, najpierw przedstawi propozycję opinii publicznej. Niniejszy wniosek nakreśli charakter i cel reguły, a także jej wdrożenie. Propozycja będzie zazwyczaj otwarta na publiczne komentarze przez 30 do 60 dni. Po tym punkcie SEC poważnie rozważa dane wejściowe i próbuje je włączyć do konkretnych zasad ostatecznej reguły.

Biura SEC

Biura SEC zajmują się na bieżąco poszczególnymi funkcjami agencji. Do biur tych należy Biuro Radcy Prawnego, który pełni funkcję głównego radcy prawnego SEC, Biuro Głównego Księgowego, który pełni funkcję doradcy Przewodniczącego SEC oraz Biuro Kontroli i Egzaminów Zgodności, które bada wszystkie programy egzaminacyjne i kontrolne dotyczące papierów wartościowych administrowane przez SRO.

Inne biura zajmują się sprawami międzynarodowymi, edukacją i rzecznictwem inwestorów, ustawodawstwem i regulacjami międzyrządowymi, sprawami publicznymi, sprawami wewnętrznymi i zatrudnieniem. Dyrektor operacyjny, inspektor generalny i sekretarz mają również własne biura w agencji. Urząd sędziów prawa administracyjnego kieruje postępowaniami sądowymi i administracyjnymi przeciwko potencjalnym sprawcom regulacji dotyczących papierów wartościowych. Prawo ocenia, że personel tego biura składa się z niezależnych administratorów sądowych.

Kluczowe prawodawstwo

Od czasu aktu, który stworzył SEC, przyjęto kilka ważnych aktów prawnych. Częściowa lista obejmuje:

Trust Indenture Act z 1939 r

Akt ten wymaga, aby wszyscy emitenci papierów dłużnych lub papierów wartościowych o stałym dochodzie, takich jak banknoty, obligacje lub obligacje, korzystali z akceptowalnie niezależnego i odpowiednio wykwalifikowanego powiernika do działania w imieniu nabywców papierów wartościowych. Umowa między emitentem a powiernikiem musi być zgodna ze standardami określonymi w niniejszej ustawie.

Ustawa o spółkach inwestycyjnych z 1940 r

Ustawa reguluje działalność trzech rodzajów spółek inwestycyjnych: spółek certyfikujących Face Amount, zarządzanych spółek inwestycyjnych (fundusze wspólnego inwestowania) oraz funduszy inwestycyjnych typu unit-trust (UIT). Najważniejszym z jego postanowień jest wymóg ujawniania informacji przez firmy inwestycyjne, na przykład dotyczące posiadanych przez nie papierów wartościowych i ich polityki inwestycyjnej.

Ustawa o doradcach inwestycyjnych z 1940 r

Ustawa ta jest podobna do ustawy o spółkach inwestycyjnych, ale reguluje doradców inwestycyjnych i wymaga, aby każdy, kto zapewnia doradztwo inwestycyjne lub finansowe w celu uzyskania rekompensaty, zarejestrował się bezpośrednio w SEC. Ustawa nie określa konkretnych kwalifikacji ani akredytacji, które doradcy muszą posiadać, aby funkcjonować jako takie.

Następujące osoby nie są jednak uważane za doradców i dlatego nie muszą się rejestrować:

Banki, które nie są również spółkami inwestycyjnymi
Pośrednik / dilerzy lub ich zarejestrowani przedstawiciele, którzy nie otrzymują żadnej specjalnej rekompensaty za udzielanie porad
Wydawcy mediów finansowych o powszechnym i regularnym obiegu
Ci, którzy zajmują się papierami wartościowymi rządu USA
Nauczyciele, prawnicy, księgowi i inni, których porady są związane z ich podstawowym zawodem

Ustawa wymienia ponadto trzy podkategorie doradców, którzy są uznawani za zwolnionych i nie są również zobowiązani do rejestracji w SEC.

Doradcy, którzy nie zalecają papierów wartościowych w publicznym obrocie i których klienci rezydują w tym samym stanie, co biuro domowe doradcy
Doradcy, którzy doradzają tylko towarzystwom ubezpieczeniowym
Doradcy, którzy doradzali mniej niż 15 klientom w dowolnym poprzednim roku.

Te trzy wyłączenia zostały jednak zasadniczo wyeliminowane w 1997 r. Dzięki ustawie o koordynacji nadzoru doradców inwestycyjnych. Ta zmiana poprzedniego aktu wymaga, aby każdy doradca, który zarządza aktywami o wartości przekraczającej 25 milionów USD, zarejestrował się w SEC. Osoby posiadające aktywa poniżej tego poziomu mogą zarejestrować się w swoim stanie macierzystym, pod warunkiem że ich stan wymaga rejestracji. Jeśli nie, wówczas doradcy ci muszą również zarejestrować się w SEC.

Osoby, które są zobowiązane do rejestracji zgodnie z którymkolwiek aktem, muszą złożyć formularz ADV w SEC i wnieść opłatę za złożenie wniosku w wysokości 150 USD. Formularz ADV musi być corocznie aktualizowany i zawiera charakter i zakres działalności doradcy, historię osobistą i zawodową, pochodzenie oraz inne istotne dane.

Ustawa o zwalczaniu oszustw związanych z papierami wartościowymi i wykorzystywania informacji poufnych z 1988 r

Ten akt został wprowadzony w celu zwalczania wykorzystywania informacji poufnych. Lata 80. przyniosły falę lewarowanych fuzji i wykupów, które sprawiły, że handel informacjami wewnętrznymi był bardzo lukratywny. Ustawa ta upoważnia SEC do nakładania trzykrotnej kwoty zysków z tych działań przeciwko przestępcom, a także znacznie podnosi maksymalne kary pieniężne i kary więzienia dla osób mających dostęp do informacji poufnych. Nakazał także odpowiedzialność przełożonym pracowników zaangażowanych w wykorzystywanie informacji poufnych.

Ustawa Sarbanes-Oxley z 2002 r

Akt ten powstał w następstwie krachu Enron i Worldcom. Ustawa ta wzmocniła ujawnianie informacji wymaganych od korporacji i zawiera kilka głównych ustaw mających na celu zapobieganie oszustwom korporacyjnym i księgowym. Utworzył również Radę Nadzorczą Rachunkowości Spółki Publicznej (PCAOB), która obecnie funkcjonuje jako komitet nadzorczy dla zawodu księgowego.

Ustawa o reformie i ochronie konsumentów Dodd-Frank Wall Street

Akt ten jest złożonym i szeroko zakrojonym aktem prawnym uchwalonym w 2010 roku, który ma na celu zapobieganie przyszłym kryzysom kredytowym, takim jak ten, który rozpoczął się w 2008 roku. Dzieje się tak częściowo poprzez monitorowanie stabilności finansowej instytucji, dalsze regulowanie instrumentów pochodnych i swapy kredytowe i ogólnie rzecz biorąc, zapewniając organom regulacyjnym większy autorytet i finansowanie.

Słynne przypadki SEC

SEC od samego początku orzeka w tysiącach cywilnych i karnych kwestii związanych z papierami wartościowymi, zarówno dla osób fizycznych, jak i instytucji. Niektóre z tych spraw spotkały się z dużym zainteresowaniem ze strony mediów, szczególnie gdy zaangażowana jest celebrytka niezwiązana z papierami wartościowymi, taka jak gwiazda filmowa lub zawodowy sportowiec.

Lista niektórych bardziej znanych spraw dotyczących SEC dotyczących oszustw związanych z papierami wartościowymi obejmuje:

Fran Tarkenton

Chociaż ten podstępny były rozgrywający NFL Hall of Fame był znany ze swojej zdolności ucieczki przed obrońcami na boisku, nie był wystarczająco zwinny, aby uniknąć SEC, kiedy to ogarnęło go i jego firmę komputerową zarzutami oszustw księgowych.

SEC oskarżyła go o zgłaszanie milionów dolarów fałszywego dochodu dla jego firmy programistycznej w ciągu dwóch lat poprzez rozładowanie produktów firmy na klientów i sprzedawców bez żadnych opłat (chyba że produkty faktycznie doprowadziły do dalszej sprzedaży). Następnie firma zarejestrowała te prezenty jako sprzedaż, w ramach której pobrana przez SEC była próba zakamuflowania malejącego dochodu firmy. Tarkenton został zmuszony do zapłacenia ponad 150 000 $ grzywny i w 1994 roku sprzedał swoją firmę za zaledwie kilka dolarów za akcję.

Marta Stewart

W jednym z najbardziej rozpowszechnionych skandali handlowych w najnowszej historii ta medialna królowa gotowania i dekoracji wnętrz została uwikłana w wielki skandal związany z handlem wewnętrznymi jesienią 2001 roku. Zrzuciła akcje ImClone o wartości prawie pół miliona dolarów , firma farmaceutyczna, krótko przed FDA ogłosiła, że nie zaakceptuje najnowszego leku na raka Erbitux.

Krótko po tym, jak sprzedała swoje udziały, akcje gwałtownie spadły do 10 USD za akcję. Przypadkowy moment jej sprzedaży wzbudził podejrzenia śledczych, którzy odkryli, że należy do grupy przyjaciół Samuala Waksala, dyrektora generalnego ImClone. W 2004 r. Została skazana za utrudnianie wymiaru sprawiedliwości i składanie fałszywych zeznań śledczym federalnym. W federalnym więzieniu została skazana na kilka miesięcy plus grzywna w wysokości 30 000 USD.

Oczywiście nie było to nic w porównaniu z tym, co otrzymał Waksal. Musiał zapłacić ogromną kwotę 4,3 miliona dolarów oprócz siedmioletniego wyroku. Stewart została jednak zmuszona do rezygnacji z własnej firmy z powodu negatywnego rozgłosu wynikającego z jej przekonania.

Mark Cuban

Zdeklarowany miliarder, właściciel mistrza NBA, Dallas Mavericks, walczy z oskarżeniami o wykorzystywanie informacji poufnych od 2004 roku. SEC zastrzegła, że sprzedał swój pakiet akcji Mamma.com po odkryciu, że internetowa wyszukiwarka zamierza wydać ofertę publiczną. SEC oskarżyła, że termin jego sprzedaży pozwolił mu uniknąć strat przekraczających trzy czwarte miliona dolarów.

Kubańczyk szybko zwrócił się do agencji, potępiając swoją sprawę jako „bezzasadną”. Obecnie poszukuje sankcji wobec SEC w wyniku tego dochodzenia. Ostateczny wynik nie został jeszcze ustalony.

Ivan Boesky

Ta słynna sprawa dotycząca wykorzystywania informacji poufnych z lat 80. XX wieku pomogła zainspirować film Olivera Stone'a „Wall Street”. Postać Gordona Gekko pochodzi od kilku ówczesnych głównych graczy z Wall Street, w tym Boesky'ego i Michaela Milkena. Boesky był korporacyjnym arbitrem z niesamowitym talentem do znajdowania akcji spółek, które okazały się celami przejęcia firmy. Gdy ogłoszono przejęcie, akcje giełdowe Boesky'ego skakałyby w górę, a on i jego inwestorzy czerpali szybkie zyski.

Ale śledczy papierów wartościowych zdali sobie sprawę, że nikt nie może być tak konsekwentnie inteligentny i szczęśliwy, a dochodzenie ujawniło, że zajmuje się czymś więcej niż tylko badaniami lub analizą papierów wartościowych. W rzeczywistości konsultował się z oddziałami fuzji i przejęć głównych banków inwestycyjnych, aby dowiedzieć się, kto kogo kupuje. Boesky rekompensował dwóm innym partnerom konkretne szczegóły przejęć, z których jeden SEC zmuszony był zeznawać przeciwko niemu. Następnie agencja nałożyła na niego grzywnę w wysokości 100 milionów dolarów za karę pozbawienia wolności za jego zbrodnie. Działania Boesky'ego doprowadziły bezpośrednio Kongres do uchwalenia Ustawy o wykorzystywaniu informacji poufnych z 1988 roku.

Michael Milken

Ten słynny oszust, kluczowy dyrektor banku inwestycyjnego Drexel Burnham Lambert, zyskał przydomek „Junk Bond King” w latach 80. XX wieku i rzeczywiście przypisuje mu się tworzenie rynku obligacji subprime. Jednak Milken wykorzystał dochód z emisji obligacji śmieciowych do refinansowania niewypłacalnych emitentów w systemie piramidy, który wygenerował olbrzymi dochód dla Drexel Burnham Lambert.

Milken zaczął także handlować informacjami wewnętrznymi, a niestabilność spowodowana jego planami jest uważana za główny czynnik załamania Oszczędności i Pożyczek pod koniec lat osiemdziesiątych. Ivan Boesky w końcu podał Milkena do SEC, aby złagodzić swoje zdanie. Milken został następnie skazany i skazany na 10 lat więzienia, a grzywna przekroczyła miliard dolarów. On i Boesky zostali również dożywotnio zbanowani w branży papierów wartościowych. Jednak Milken natychmiast naruszył okres próbny po odbyciu kary, stając się konsultantem i szybko został ukarany grzywną przez SEC za kolejne 42 miliony dolarów.

Bernie Madoff

Ten były prezes NASDAQ ostatecznie założył własny fundusz hedgingowy, który prawdopodobnie generował spójne miesięczne zwroty ze strategii opcji. Jednak fundusz faktycznie odnotował straty, które ostatecznie wyniosły około 50 miliardów dolarów.

Jednak Madoff był w stanie przez pewien czas pokryć te straty kapitałem od nowych inwestorów, ale w końcu został złapany, gdy przyznał się do tego, co robił swoim pracownikom. W tym czasie Madoff obciął inwestorów oszałamiającą sumą 65 miliardów dolarów i ostatecznie otrzymał bezprecedensowe 150 lat więzienia za to, co dziś znane jest pod nazwą programu Berniego Madoffa Ponziego.

Ostatnie słowo

Od momentu powstania w 1934 r. SEC dąży do ochrony inwestorów, promując uczciwe i uporządkowane rynki. Osiąga to poprzez kilka różnych sposobów, w tym ustawodawstwo, wymogi administracyjne i działania wykonawcze. Charakter i zakres tej integralnej części rządu będzie najprawdopodobniej nadal się rozszerzać, aby nadążyć za rosnącą wielkością i złożonością rynków papierów wartościowych.