Główna » Inwestowanie » Inwestowanie w fundusze indeksowe a zarządzane fundusze inwestycyjne

    Inwestowanie w fundusze indeksowe a zarządzane fundusze inwestycyjne

    Bzdury, argumentują firmy inwestycyjne. Istnieje wielu menedżerów, którzy wykazali, że mogą przewyższyć losowy wybór papierów wartościowych, nawet po odjęciu ich opłat - wystarczy wiedzieć, jak je zidentyfikować. Co więcej, aktywny menedżer może zapewnić korzyści, których nie może uzyskać losowy koszyk papierów wartościowych: aktywny menedżer może zatrzymać więcej gotówki, gdy sytuacja wygląda brzydko, lub uchylić się przed złymi wiadomościami w firmie, sprzedając zanim wszystko się zawali. Natomiast indeksatorzy muszą jechać autobusem z klifu.

    Kto ma rację Cóż, jeśli musisz zapytać, nadszedł czas, aby wrócić do podstaw i sprawdzić, w jaki sposób fundusze inwestycyjne - w tym fundusze indeksowe - są projektowane i budowane. Musisz także przeanalizować niektóre kluczowe wskaźniki.

    Podobnie jak w przypadku wielu aspektów inwestowania, liczy się kontekst i często jest czas i miejsce na oba podejścia.

    Co to jest fundusz wspólnego inwestowania?

    Fundusz wspólnego inwestowania to po prostu umowa, w ramach której grupa inwestorów łączy swoje pieniądze i zatrudnia profesjonalnego zarządzającego pieniędzmi, aby kupował i sprzedawał papiery wartościowe w ich imieniu. Typowe rozwiązanie polega na tym, że podmiot zarządzający pieniędzmi (lub jego firma) pobiera opłatę inwestycyjną z aktywów funduszu każdego roku - zwykle od 0,5% do 1,5%. Jest to określane jako stosunek kosztów i pochodzi bezpośrednio z konta jako część twoich aktywów.

    Firma inwestycyjna bierze te pieniądze i wykorzystuje je do pokrycia kosztów ogólnych, kosztów biurowych i marketingu oraz do zapłaty depozytariuszowi za obsługę transakcji. Pieniądze wypłacają również wynagrodzenie zarządzającemu funduszem i zespołowi analityków, które pomagają zarządzającemu funduszem wybierać akcje, obligacje i inne papiery wartościowe do kupna i sprzedaży. Gdy masz menedżera - lub zespół menedżerów - który aktywnie kupuje i sprzedaje wybrane papiery wartościowe w celu maksymalizacji zwrotu, minimalizacji ryzyka lub obu, takie podejście nazywa się aktywnym zarządzaniem.

    Ale co, jeśli nie musiałbyś płacić zespołowi analityków, aby siedzieli cały dzień i analizowali papiery wartościowe? Czy możesz zapłacić niższy wskaźnik kosztów? Okazuje się, że można to zrobić za pośrednictwem specjalnego rodzaju funduszu wspólnego inwestowania, zwanego funduszem indeksowym.

    Co to jest fundusz indeksowy?

    Fundusze indeksowe to nadal fundusze wspólnego inwestowania, w ramach których gromadzisz swoje pieniądze z innymi inwestorami. Nadal masz firmę inwestycyjną, która obsługuje Twoje transakcje. Różnica polega na tym, że firma inwestycyjna nie płaci zarządzającemu funduszem i zespołowi analityków za próbę wybrania akcji i obligacji. Zamiast tego fundusz odcina pośredników, oszczędza inwestorom ich pensje i po prostu kupuje wszystko w określonym indeksie, który zamierza powielić. Ten indeks może na przykład śledzić akcje, obligacje lub REIT.

    Co to jest indeks?

    Indeks jest niezarządzanym zbiorem papierów wartościowych zaprojektowanym w celu odzwierciedlenia właściwości, zwrotów i parametrów ryzyka określonego segmentu rynku. Indeks jest konstrukcją teoretyczną: nie możesz kupować udziałów bezpośrednio w indeksie, ale Ty mogą kupować akcje spółek objętych indeksem.

    Na przykład najbardziej znanym indeksem jest prawdopodobnie indeks akcji dużych spółek Standard & Poor's 500. Indeks ten jest po prostu największymi 500 amerykańskimi spółkami notowanymi na giełdzie w Nowym Jorku, mierzonymi ich kapitalizacją rynkową lub całkowitą wartością wszystkich ich akcji.

    Sam indeks jest ważony kapitalizacją rynku, co oznacza, że ​​indeks obejmuje więcej akcji większych firm. Większe firmy mają zatem większy wpływ na zwrot z funduszy indeksowych niż mniejsze spółki.

    Jak to działa? To proste: firma inwestycyjna zakłada fundusz indeksowy i chce, aby fundusz śledził S&P 500. Więc zbierają pieniądze, a następnie wykorzystują je, aby kupić równy procentowy udział każdej spółki w indeksie. Ten udział będzie niewielki - jest wiele innych osób, które są już właścicielami każdej firmy, więc zazwyczaj kupują około 0,001% każdej firmy z indeksu. Inwestorzy nie są właścicielami indeksu bezpośrednio, ale posiadają akcje tego funduszu, co teoretycznie bardzo dokładnie śledzi wyniki indeksu, pomniejszone o kwotę ich kosztów.

    Należy pamiętać, że analityk nie ma tu żadnej roli - a zarządzający funduszem ma tylko pewność, że fundusz utrzymuje papiery wartościowe w indeksie przez cały czas. Nie próbuje pobić indeksu; po prostu upewnia się, że portfel jest możliwie jak najbliżej indeksu. Takie podejście nazywa się zarządzaniem pasywnym.

    Wspólne indeksy

    Inwestorzy oczywiście nie ograniczają się do indeksu S&P 500 w zakresie inwestowania w indeks. Istnieją w rzeczywistości setki indeksów do wyboru, a wielu inwestorów używa ich w połączeniu ze sobą.

    Inne powszechnie używane indeksy obejmują:

    • The Russell 2000 śledzi amerykańskie akcje spółek o małej kapitalizacji.
    • The Wilshire 5000 próbuje śledzić cały wszechświat akcji notowanych na giełdzie NYSE.
    • MSCI EAFE śledzi największe firmy na rynkach europejskich.
    • MSCI Emerging Market śledzi rynki akcji w różnych gospodarkach wschodzących, takich jak Azja Południowo-Wschodnia, Afryka, Ameryka Południowa i Ameryka Środkowa.
    • Barclays Capital Aggregate Bond Index śledzi wszechświat obligacji będących przedmiotem publicznego obrotu, w tym obligacji skarbowych, korporacyjnych i obligacji o wysokiej stopie zwrotu.
    • NASDAQ 100 jest indeksem największych 100 firm, których akcje są przedmiotem obrotu na NASDAQ. Indeks ten jest również indeksem dużych spółek, takim jak S&P 500, ale jest znacznie bardziej zaawansowany technologicznie.
    • Nikkei 225 to indeks, który śledzi największe japońskie firmy.
    • Indeks MSCI UIT REIT śledzi wyniki największych publicznych inwestycji w nieruchomości w USA.

    Istnieją indeksy, które śledzą prawie każdy kraj na świecie, większość regionów i większość klas aktywów. Rynek amerykański stanowi nieco mniej niż połowę całkowitej wartości rynkowej akcji będących przedmiotem obrotu na całym świecie. Wielu inwestorów lubi mieć znaczną ekspozycję na akcje amerykańskie, ale także przeciwwagę na akcje europejskie, akcje azjatyckie, rynki wschodzące, REIT i obligacje. Część lub całość tego można osiągnąć poprzez posiadanie funduszy indeksowych.

    Czy indeksowanie pracy?

    Przez lata indeksowanie okazało się skuteczną strategią dla wielu inwestorów detalicznych. Oto teoretyczna podstawa logiki indeksowania jako strategii:

    Zalety

    1. Rynki są wydajne. Indeksator zasadniczo uważa, że ​​rynek jako całość jest bardzo dobry w szybkim ustalaniu ceny wszystkich dostępnych informacji o akcjach lub rynku na cenę rynkową (tj. Efektywna hipoteza rynkowa). Dlatego zarządzający pieniędzmi jest prawie niemożliwy do konsekwentnego oszukania rynku przez długi okres czasu.
    2. Bardzo trudno jest z wyprzedzeniem zidentyfikować zwycięskich zarządzających funduszami. Cofnij się w czasie i spójrz na zwroty najlepszych zarządzających funduszami każdego roku. W zdecydowanej większości przypadków zarządzający funduszem będzie latał wysoko przez rok lub dwa, kierując się trendem rynkowym. Ale po tym, jak rynki już nadejdą, kolejny styl inwestycyjny staje się popularny, a zeszłorocznych bohaterów są tegoroczne kozy. Indeksator uważa, że ​​nie warto zgadywać, kto będzie najlepszym tegorocznym menedżerem.
    3. Zarządzający funduszami wspólnego inwestowania nie mogą w wiarygodny sposób zwiększyć wartości przekraczającej ich koszty. Zwolennik pasywnego zarządzania powoduje, że łącznie zarządzający funduszami inwestycyjnymi i inni inwestorzy instytucjonalni nie są w stanie skutecznie pokonać rynku. Dlaczego? Ponieważ wspólnie sklep. Są więc prawie skazani na słabe wykonanie dobrze skonstruowanego wskaźnika o przybliżoną kwotę kosztów.
    4. Fundusze indeksowe mają niższe obroty. Kosztowanie pieniędzy lub nadmiernego handlu papierami wartościowymi w twoim portfelu kosztuje. Fundusze wspólnego inwestowania muszą płacić brokerom i handlowcom, a także absorbować ukryte koszty spreadów kupna-sprzedaży za każdym razem, gdy handlują. Różnica między ceną kupna i sprzedaży to różnica między tym, co animator giełdy płaci za akcje, a tym, za co je sprzedaje. Firmy brokerskie identyfikują nakładanie się między tym, co inwestorzy są skłonni zapłacić za papier wartościowy, a tym, za co inwestorzy są gotowi sprzedać papier wartościowy, i zarabiają część swoich pieniędzy, pokrywając różnicę. Im więcej transakcji prowadzi fundusz, tym wyższe są te koszty. Ale fundusze indeksowe nigdy nie muszą handlować, z wyjątkiem sytuacji, gdy do indeksu dodawane są nowe papiery wartościowe lub kupować lub sprzedawać tylko tyle, aby pokryć napływające i wypływające fundusze, gdy inwestorzy kupują lub sprzedają. (Menedżerowie funduszu zamkniętego lub funduszu ETF nie martwią się tym.)
    5. Fundusze indeksowe są efektywne podatkowo. Fundusze indeksowe są zwykle efektywne podatkowo dzięki niskim obrotom. Jest to ważne, ponieważ za każdym razem, gdy fundusz wspólnego inwestowania sprzedaje udziały z zyskiem, musi przekazać ten zysk swoim akcjonariuszom, którzy płacą podatek od zysków kapitałowych od tego zysku. Nie dotyczy to funduszy przechowywanych na kontach emerytalnych, takich jak IRA lub 401 tys., Ale jest to ważna kwestia w przypadku funduszy wspólnego inwestowania poza kontami emerytalnymi. Z tego powodu fundusze indeksowe są popularnym wyborem do wykorzystania na kontach podlegających opodatkowaniu (nie na emeryturze).

    Występ

    Ze względu na te wbudowane zalety strukturalne można oczekiwać, że fundusze indeksowe rutynowo przewyższą medianę wyników aktywnie zarządzanych funduszy, które inwestują w tę samą kategorię. Fundusze indeksowe nie mogą pobić indeksu, ale ponieważ zbliżają się do zwrotu z indeksu przy jednoczesnym minimalizowaniu wydatków, niższe wydatki powinny dać fundusze indeksowe zauważalną przewagę. Nie spodziewalibyśmy się, że od dłuższego czasu znajdziemy fundusz indeksowy w dolnej części wszechświata funduszy inwestycyjnych o podobnym stylu inwestycyjnym.

    Co więc znajdziemy? Spójrzmy na zwroty Vanguard 500, pierwotnego i jednego z najczęściej utrzymywanych funduszy indeksowych, który śledzi S&P 500. Użyjemy klasy jednostek inwestorskich, która jest nieinstytucjonalną odmianą i funduszu, który większość inwestorów może faktycznie zainwestować.

    1. Fundusze akcyjne
    Według stanu na 23 stycznia 2012 r. Fundusz Vanguard 500 jest zdecydowanie w górnej połowie wszystkich stylów mieszanych o dużej kapitalizacji (zrównoważonych między wzrostem a stylem wartości), które śledzi Morningstar. Jest to prawdą, niezależnie od tego, czy spojrzysz na 10-letnie, 5-letnie lub roczne wyniki, w których fundusz publikuje rankingi percentylowe odpowiednio 41, 33, 28 i 19. (W rankingach percentylowych niskie liczby są dobre, a wysokie złe. „1” oznacza, że ​​fundusz znajduje się w górnej części 1%, a „99” oznacza, że ​​fundusz znajduje się w dolnej 1%. Wszystko mniej niż „50” oznacza, że ​​fundusz wypadł lepiej niż mediana).

    Czy strategia przenosi się na obligacje? Zobaczmy:

    2. Fundusze obligacyjne
    Według stanu na dzień 23 stycznia 2012 r. Indeks całkowitego rynku obligacji Vanguard, który obecnie śledzi indeks Barclays Capital Aggregate Bond, opublikował 10-letnie, 5-letnie, 3-letnie i 1-letnie końcowe percentyle 44, 36, 83, i odpowiednio 15. W przeważającej części funduszowi udało się uzyskać lepsze wyniki niż mediana funduszu obligacji, choć nie tak konsekwentnie jak w przypadku śledzenia S&P 500. W obu przypadkach menedżerowie z powodzeniem śledzili swoje indeksy, śledząc je przez ostatnie 10 lat według kwot w przybliżeniu równych ich kosztom.

    Właśnie tego można się spodziewać, ponieważ indeksy jako konstrukcje teoretyczne nie wiążą się z żadnymi kosztami. Tylko rzeczywisty fundusze wspólnego inwestowania mają koszty, a indeksatorzy po prostu starają się je zminimalizować.

    Kontrargument Warrena Buffetta

    Warren Buffett, prezes Berkshire Hathaway i jeden z najbardziej udanych inwestorów wartości, odrzuca logikę efektywnych rynków. Łatwo zrozumieć, dlaczego: Zrobił fortunę - i fortunę okropnie wielu innych ludzi - kupując akcje z dyskontem do ich wewnętrznej wartości. Mówiąc najprościej, szuka akcji, których rynki wyceniają w niesprawiedliwie niskich cenach, właśnie dlatego, że efektywna teoria rynku nie zawsze jest skuteczna. Jego zdaniem wielokrotnie odnosił sukcesy w znajdowaniu akcji sprzedających się o 30%, 40%, a nawet 60% od ich prawdziwej wartości. „Byłbym dupkiem na ulicy z blaszanym kubkiem, gdyby targi były skuteczne!” powiedział kiedyś inwestorom.

    Wadą tego podejścia do inwestowania jest oczywiście to, że zajmuje dużo czasu i często prowadzi do bardzo wąskich portfeli, co może oznaczać większą zmienność. Nie każdy inwestor może poświęcić trochę czasu na naśladowanie podejścia Buffetta, nawet jeśli miał on swoją ogromną wiedzę na temat rachunkowości i doświadczenia biznesowego - co sprowadza cię z powrotem do wyboru funduszu wspólnego inwestowania i decydowania, czy chcesz zapłacić menedżerowi procent za wybór papierów wartościowych Ty, lub jeśli chcesz zachować opłatę i zainwestować ją, zamiast płacić kierownikowi.

    Dla większości ludzi, którzy nie mają czasu i wiedzy, aby wgłębić się w analizy i badania, nawet Buffet zaleca metodę indeksowania.

    Ostatnie słowo

    Oczywiście firmy inwestycyjne zaciekle bronią swojej ziemi. Zarabiają sporo pieniędzy od ludzi, którzy zatrudniają aktywnych menedżerów. Niektórzy menedżerowie byli w stanie zwiększyć wartość dodaną dla inwestorów ponad koszty w stosunku do kosztów i opłat. W rzeczywistości zwolennicy aktywnego zarządzania argumentują, że porównywanie funduszy indeksowych do średnich funduszy nie ma sensu, ponieważ można z góry zidentyfikować silniejszych menedżerów. Możesz na przykład ograniczyć swoją analizę do aktywnych zarządzających funduszami, których okres zatrudnienia wynosi co najmniej 5 lub 10 lat i niższe wskaźniki kosztów.

    I debata trwa. Aby określić preferowane podejście, zacznij od oceny swoich potrzeb i tego, na co inwestujesz. Na przykład, czy zyski kapitałowe będą problemem - czy będziesz inwestował na koncie emerytalnym czy poza nim? Czy jesteś przygotowany na badanie zarządzających funduszami wspólnego inwestowania w celu ustalenia, które moc uzyskiwać zyski ponad ich względny indeks?

    Przejrzyj zalety indeksowania inwestycji powyżej i sprawdź, czy mają one dla Ciebie sens. Jeśli nadal nie możesz tego zrozumieć, zainwestuj w oba i pozwól, aby doświadczenie było Twoim przewodnikiem.

    (kredyt na zdjęcie: Bigstock)