Jak pomóc swoim dzieciom przezwyciężyć zazdrość - 4 przyczyny

Oczywiście, że Gracie nie może naprawdę pomiń osiem małpich barów - ona jest dzieckiem, a nie Stretch Armstrong - ale rozmowa zatrzymała mnie, ponieważ po raz pierwszy zauważyłem moją siedmiolatkę porównującą się do przyjaciół.

Nie ma znaczenia, czy dasz swoim dzieciom wszystko na świecie - w pewnym momencie zaznasz zazdrości. Wynika to z tego, że zazdrość tak naprawdę nie polega na tym, ile rzeczy dana osoba robi lub nie ma. Być może nie będziesz w stanie całkowicie go wyeliminować, ale możesz nauczyć swoje dzieci radzenia sobie z negatywnymi emocjami i pomóc im rozwinąć pozytywną opinię o sobie i otaczającym ich świecie.

Niebezpieczeństwa zazdrości

Wielu dorosłych regularnie zazdrości. Niezależnie od tego, czy czujesz zazdrość o pozornie idealnym małżeństwie przyjaciela, czy o koncie bankowym swojej bogatej siostry, życie często może wyglądać jak rywalizacja. Na szczęście wielu dorosłych nauczyło się radzić sobie z zazdrością w zdrowy sposób, eliminując niektóre z nich, a przynajmniej zapobiegając zatruciu związków i negatywnie wpływając na życie.

Niestety dzieci zajmujące się zazdrością są nowe w emocjach i mogą nie wiedzieć, co robić. Jeśli pozostanie niezaznaczone, zazdrość może prowadzić do tragicznych konsekwencji, takich jak:

• Obniżona samoocena
• Agresja na inne dzieci
• Poczucie bezradności
• znęcanie się
• Izolacja

Najczęstsze przyczyny zazdrości

Aby pomóc dziecku radzić sobie z zazdrością, porozmawiaj z nim o najczęstszych źródłach zazdrości.

1. Materialna zazdrość

„Ale mamo, jestem tylko jeden w mojej klasie bez Xboxa. ” Czy ten zarzut brzmi znajomo? Prawdopodobnie dlatego, że zazdrość materialna jest jednym z pierwszych rodzajów rozwoju. W końcu maluchy nie zastanawiają się dwa razy nad kradzieżą zabawki, którą chcą od towarzysza zabaw. Na szczęście, kiedy dzieci są zapisywane do szkoły i zaczynają rozumieć normy społeczne, zwykle przestają kraść to, czego chcą od swoich rówieśników - ale to nie powstrzymuje ich przed szukaniem towarów, które mają inne dzieci.

Kiedy pojawi się materialna zazdrość, pomóż swoim dzieciom zrozumieć, że różne rodziny mają różne standardy życia i różne priorytety pieniężne. Co więcej, większość rodzin - mówiąc globalnie - nie jest tak bogata jak rodziny w Stanach Zjednoczonych. Staraj się promować szerszą perspektywę, aby dzieci były wdzięczne za to, co mają.

Staraj się także odwrócić uwagę od dóbr materialnych na niemonetarne bogactwa, które zapewnia twoja rodzina. Być może jesteś w stanie spędzać więcej czasu ze swoimi dziećmi ze względu na elastyczny harmonogram pracy. A może mieszkasz na wsi bez modnego centrum handlowego, ale ze świeżym powietrzem i ziemią do wędrowania. Cokolwiek mają dzieci, naucz je doceniać, zamiast porównywać się z innymi. Świadomość i wdzięczność za bogactwa, które już mają w życiu, mogą im służyć przez wiele lat.

Wykorzystaj przypadki materialnej zazdrości jako okazję, aby nauczyć dzieci oszczędzania pieniędzy na duże zakupy. Jeśli Twoje dziecko skarży się, że nie ma najpopularniejszej marki butów do biegania, daj mu szansę na wykonanie obowiązków, aby otrzymać dodatek na zakup butów. Kiedy moje dzieci zaczynają oszczędzać na specjalny przedmiot, ja i mój mąż proponujemy dopasowanie wkładów naszych dzieci, aby oszczędzanie wydawało się mniej zastraszające. To stanowi dodatkową zachętę do ciężkiej pracy przy zakupach, zaszczepienia odpowiedzialności i silnej etyki pracy.

Możesz także wykorzystać zazdrość dziecka jako katalizator wolontariatu. Służąc w kuchni zupowej lub organizując przejażdżkę z zabawkami, możesz nauczyć swoje dzieci szanować tych, którzy mają mniej szczęścia, a następnie zobaczyć, jak mają szczęście.

2. Zazdrość akademicka lub umiejętnościowa

Kiedy twoje dziecko jest zazdrosne o umiejętności akademickie lub sportowe rówieśnika, może to wpłynąć na jego wyniki. W końcu, po co próbować ciężko na teście, jeśli Molly zawsze będzie zdobywać więcej punktów? Po co wypróbować drużynę koszykówki, skoro Brad jest wyraźnie gwiazdą? Uczucie zazdrości o umiejętności innego dziecka może sprawić, że twoje dziecko poczuje się nieudolne i zlekceważy jego unikalne cechy.

W takich sytuacjach Twoim zadaniem jest zachęcenie do odpowiedzialności i odpowiedzialności za osobisty wysiłek i talent. Pozwól dziecku wypowiadać się na temat zazdrosnych uczuć, a następnie delikatnie wskaż osobiste, pozytywne cechy, które on lub ona ma. Na przykład, jeśli Twoje dziecko ma problemy ze sportem zespołowym, ale wyróżnia się jako indywidualny konkurent, zaznacz, że „Tak, Molly jest dobry w piłce nożnej, ale ciężko pracowałeś nad swoją gimnastyką. Jestem z Ciebie dumny."

Możesz także skupić uwagę na wysiłku dziecka, zamiast porównywać jego wyniki z wynikami innych. Faktem jest, że nie każde dziecko może być gwiazdą rozgrywającego, każdy może ćwiczyć i ciężko pracować, aby poprawić. Co więcej, sport i szkoła pozwalają dzieciom nawiązywać przyjaźnie, rozwijać pracę zespołową i uczyć się poprawy. Koncentrując się na tych cechach, uczysz swoje dziecko, że bycie najlepszym nie jest celem - to bycie najlepszym, czym możesz być.

Inną metodą radzenia sobie z uczuciem zazdrości jest pomoc dziecku w poprawie sytuacji, w których czuje się on nieodpowiedni. Jeśli powstaje zazdrość z powodu klasowego matematyki, prywatne korepetycje z matematyki (lub po prostu upewnienie się, że zadanie domowe zostało wykonane) może być dokładnie tym, czego potrzebuje Twoje dziecko, aby poczuć się pewniej.

3. Zazdrość społeczna

W miarę dorastania dzieci dramat społeczny staje się coraz bardziej powszechny. Niezależnie od tego, czy twoja córka czuje się pominięta, ponieważ jej przyjaciele mieli bez niej nocleg, czy twój syn jest zazdrosny o popularność innego dziecka, ograniczenia społeczne, które nie istniały we wczesnych latach, nagle pojawiają się wszędzie.

Pierwszą praktyczną zasadą dla rodziców zajmujących się zazdrością społeczną jest to, aby nigdy nie lekceważyć uczuć dziecka. W końcu, choć możesz nie myśleć, że dramat związany z siedzeniami w stołówkach jest problemem, może oznaczać świat dla twoich dzieci. Daj dziecku pokój do rozmowy, zadając pytania, które wymagają więcej niż standardowej odpowiedzi „tak” lub „nie”.

Gdy dziecko zacznie rozlewać fasolę, bądź wyrozumiały. Spróbuj powiedzieć: „Widzę, jak to sprawi, że poczujesz się wykluczony”. Następnie przedstaw prawdziwe sugestie, które pomogą dziecku przezwyciężyć zazdrosne uczucia, takie jak przyjęcie bardziej integracyjnego noclegu lub dołączenie do klubu lub zespołu w szkole w celu nawiązania przyjaźni. Możesz też powiedzieć dziecku, że możesz spędzać czas samotnie. Podczas gdy Twoje dziecko może początkowo obawiać się tych pomysłów, twoje wsparcie pomoże mu poprowadzić je do bardziej pozytywnego nastawienia.

4. Zazdrość rodzeństwa

Być może najtrudniejszą formą zazdrości jest zazdrość rodzeństwa. Zazdrosne dziecko nie może uciec od stałej obecności rodzeństwa, które wydaje się bardziej osiągnięte, fajniejsze lub mądrzejsze, lub które bardziej zwraca na siebie uwagę. Zazdrość pozostawiona bez rozwiązania może rujnować i niszczyć skądinąd zdrowy związek rodzeństwa.

Zazdrość rodzeństwa jest całkowicie normalna, ale rodzice mogą dodawać paliwa do ognia, stosując niewłaściwy język lub dyscyplinę. Kiedy nieustannie napominasz swojego syna, by był „bardziej podobny do swojej siostry”, ledwo pielęgnujesz ducha rodzeństwa. Zamiast tego mówisz dziecku, że nawet ty porównaj je, a jeden z nich „wygrywa”.

W kontaktach z rodzeństwem podkreśl mocne strony każdego dziecka i przestań mówić negatywnie, gdy tylko go usłyszysz. Dołóż również wszelkich starań, aby zapewnić równą uwagę swoim dzieciom. Jeśli jedno dziecko zajmuje dużo czasu na mecze baseballowe, zaplanuj taki sam czas na zainteresowania innego dziecka - nawet jeśli oznacza to wspólne czytanie książki lub oglądanie wystawy sztuki w rodzinie, zamiast uczęszczania na mecz lub mecz.

Pamiętaj, że Twoim obowiązkiem jest celebrowanie różnic między dziećmi. Uznaj unikalne atrybuty każdego dziecka, aby uniknąć sytuacji, w której grasz w ulubione. Niektórzy rodzice walczą, gdy jedno dziecko ma osobowość znacznie inną od swojej. Jeśli to brzmi jak ty, rzuć sobie wyzwanie, aby dowiedzieć się więcej o tym dziecku i znaleźć coś, co można wspólnie cieszyć - są szanse, że on lub ona ma wiele do nauczenia.

Nauczanie Wdzięczność

Wzbudzanie poczucia wdzięczności - docenienia dóbr materialnych, unikalnych cech i umiejętności osobistych - może osłabić wiele uczuć zazdrości dzieci. Istnieje wiele sposobów na nauczenie dziecka wdzięczności:

• Korzystanie z pozytywnych afirmacji. Zazdrość może pojawić się, gdy dziecko nie czuje się dobrze z jego powodu. Znajdując okazje, by odpowiednio wychwalać swoje dzieci, przypominasz im, że rzeczywiście są „wystarczająco dobre”.
• Nixing Negative Self-Talk. Jeśli usłyszysz, jak dziecko się odkłada, przestań mówić. Na przykład, jeśli Twoje dziecko nazywa go „głupim” z powodu trudnego zadania domowego, spójrz mu w oczy i powiedz: „Być może nie rozumiesz swojej pracy domowej, ale to nie znaczy, że jesteś głupi”. Wskaż mocne strony i przypomnij swojemu dziecku, że każdy jest inny. Następnie wspólnie pracuj nad nauką materiału, wzmacniając jego poczucie spełnienia.
• Koncentracja na doświadczeniach. Zazdrość może być wynikiem zbytniego skupienia się na dobrach materialnych. Wybierając fajne doświadczenia - na przykład wycieczkę do muzeum lub krótkie rodzinne wakacje zamiast nowej gry wideo - Twoje dziecko uczy się, że są ważniejsze rzeczy niż „rzeczy”.
• Mówiąc nie. Oddawanie i kupowanie dziecku wszystkiego, czego chce, nie przestanie być zazdrością. Zamiast tego dzieci mogą pochłonąć dążenie do gromadzenia rzeczy. Ucząc się mówić „nie”, możesz zaszczepić poczucie uznania w czasach, gdy mówisz „tak”, co naturalnie uczy twoje dziecko doceniać rzeczy, które otrzymuje.
• Ćwiczenie tego, co głosisz. Jeśli uciekasz do nowego samochodu sąsiada lub ciągle narzekasz na talenty, pieniądze lub rodzinę innej osoby, uczysz swoje dziecko, że pielęgnowanie zazdrości jest dopuszczalne. Zamiast tego modeluj wdzięczność i poczucie własnej wartości, wyrażając swoje uznanie dla posiadanych przedmiotów i talentów. Nic nie uczy twojego dziecka lepiej niż podany przez ciebie przykład.

Ostatnie słowo

Spójrzmy prawdzie w oczy: zazdrość jest naturalną ludzką emocją, więc nie ma sposobu, aby całkowicie uchronić przed nią swoje dzieci. Zamiast tego naucz dzieci, aby przestały porównywać swoje słabości z mocnymi stronami innych. Zrozum i uspokój swoje dzieci w razie potrzeby, ale sprawdź swoje nawyki, aby upewnić się, że wzorujesz się na pozytywnym przykładzie. Okazując wdzięczność za własne talenty, rodzinę i życie, uczysz swoje dzieci, że nie chodzi o to, co masz, ale o to, co z tym robisz.

Czy twoje dzieci są zazdrosne? Jak sobie radzisz?