Co to jest System Rezerwy Federalnej - Historia i jak na Ciebie wpływa

Charles A. Lindbergh, senior, ojciec słynnego lotnika, twierdził, że „to [ustawodawstwo] ustanawia największe zaufanie na Ziemi… najgorsze przestępstwa legislacyjne w tym wieku są dokonywane przez ten rachunek bankowy i walutowy”. Henry Cabot Lodge, Senior, powiedział, że Ustawa o Rezerwie Federalnej „wydaje mi się, że otwiera drogę do ogromnej inflacji waluty”, co jest odrażające dla każdego, kto ma znaczne bogactwo, które w rezultacie zostanie zdewaluowane.

Historia i formacja Rezerwy Federalnej

Jednocześnie niezdolność kraju do ograniczenia lub wyeliminowania wpływu szerokich zawirowań gospodarczych - boomów i załamań - z towarzyszącą paniką finansową i kryzysami ekonomicznymi przekonała większość Amerykanów, że zmiana systemu bankowego kraju była konieczna. Podczas gdy istniała znaczna różnica zdań co do rozwiązania, urzędnicy publiczni - zarówno republikanie, jak i demokraci - zgodzili się, że istniejący system monetarny jest nieelastyczny i niezdolny do zaspokojenia potrzeb kraju, który ma zostać największym beneficjentem na świecie i wzorem dla wolnej przedsiębiorczości.

Republikanie, kierowani przez senatora Nelsona Aldricha, faworyzowali prywatny bank centralny będący własnością bankiera z siedzibą w Waszyngtonie, który mógł w razie potrzeby rozszerzać lub kontraktować walutę w oparciu o standard złota. Demokraci nie ufali bankierom z Wall Street i opowiadali się za publicznym, kontrolowanym przez rząd systemem rozwiązania problemu. Potrzebę centralnego, skoordynowanego systemu zrozumiały wszystkie strony; spór dotyczył tego, kto kontrolował system: prywatni bankierzy, którzy rozumieli niuanse i złożoność bankowości i waluty, lub społeczeństwo poprzez ich wybranych przedstawicieli (członków Kongresu), którzy chroniliby przeciętnego obywatela przed skąpstwem bankierów.

Kompromis obejmował wiele podstawowych pomysłów z planu Aldricha, ale przekazał kontrolę zarządowi, z których niektóre są wybierane przez banki członkowskie oraz przewodniczącego i wiceprzewodniczącego mianowanych przez Prezydenta Stanów Zjednoczonych i zatwierdzanych przez Senat. System Rezerwy Federalnej jest wyjątkowy wśród krajów uprzemysłowionych, niezależnego banku centralnego, w którym rząd nie kontroluje swoich decyzji ani nie ponosi odpowiedzialności za swoje operacje (Fed pokrywa koszty operacji otwartego rynku i przekazuje wszystkie dochody do Skarbu Państwa). Zwolennicy systemu twierdzą, że jest odizolowany od stronnictwa, ale służy interesowi publicznemu, ponieważ ostatecznie ponosi odpowiedzialność przed legislaturą.

Rola systemu rezerwy federalnej

Zasadniczo „bankier bankowy”, którego jedynymi klientami są banki komercyjne posiadające krajowe certyfikaty, Fed działa za pośrednictwem 12 banków Rezerwy Rejonowej zlokalizowanych w różnych regionach Stanów Zjednoczonych. Cele polityki pieniężnej Fed są określone w ustawie o rezerwie federalnej z 1977 r .:

„Maksymalne zatrudnienie” obywateli w Stanach Zjednoczonych
„Stabilne ceny” produktów i usług w celu wspierania oszczędności i akumulacji kapitału
„Umiarkowane długoterminowe stopy procentowe”, aby zachęcić do stałego wzrostu gospodarki kraju

Na gospodarkę amerykańską wpływ generalnie i duży wpływ ma polityka podatkowa Kongresu dotycząca podatków i wydatków rządowych i / lub polityka pieniężna wdrażana przez Rezerwę Federalną wpływająca na podaż pieniądza.

Fed może wykonać następujące czynności:

Kup lub sprzedaj dług rządu Stanów Zjednoczonych, aby wpłynąć na ilość pieniędzy dostępnych w gospodarce. Na przykład zakup długu publicznego zwiększa ilość gotówki w systemie i stymuluje obniżenie stóp procentowych (podaży i popytu), a sprzedaż długu ma odwrotny skutek.
Zmień wymogi dotyczące rezerw prywatnych banków członkowskich, czyli kwotę zabezpieczeń, które banki muszą zachować, aby zagwarantować spłatę swoich zobowiązań. Zwiększenie rezerw obowiązkowych zmusza bank do ograniczenia akcji kredytowej, zwiększając stopy procentowe i tłumiąc entuzjazm do nieograniczonego wzrostu.

Historycznie rzecz biorąc, prezesi Rezerwy Federalnej najprawdopodobniej wykorzystywali swoje transakcje otwartego rynku - kupując i sprzedając dług publiczny - aby wpływać na gospodarkę, zamiast zmieniać wymagania dotyczące rezerw, ponieważ może to powodować natychmiastowe problemy z płynnością dla każdego banku o niskich rezerwach, potencjalnie zmuszając do zamykania banków i akcji ratunkowych.

Krytyka systemu Rezerwy Federalnej

Krytycy po obu stronach spektrum politycznego krytykowali Fed od momentu jego powstania. Krytyka obejmowała zarówno status niezależnego organu, jak i rolę w ostatnich ratowaniach dużych instytucji finansowych.

Niektórzy utrzymują, że cele Fed-u powinny zostać zmienione, aby wykluczyć wszelką odpowiedzialność za maksymalne zatrudnienie - „Nadszedł czas, aby Fed skupił się wyłącznie na stabilności cen i dolarze”, według republikańskiego przedstawiciela Mike'a Pence'a, podczas gdy inni, tacy jak demokratyczny przedstawiciel Dennis Kucinich, twierdzą, że „Fed powinien finansować inwestycje rządowe w bardzo potrzebne naprawy infrastruktury. Stworzyłoby to miejsca pracy i pomogło Fedowi wypełnić mandat promowania niskiego bezrobocia, zamiast być elitarną instytucją, której nie można policzyć, która działa wyłącznie na korzyść bankowców ”. Przedstawiciel Ron Paul, kandydat na kandydata na prezydenta Partii Republikańskiej w 2012 r., Chciałby całkowicie zlikwidować bank centralny.

Istnieją trzy ogólne współczesne skargi dotyczące Rezerwy Federalnej:

1. Jego pozycja jako quasi-publicznej, niezależnej instytucji

Konserwatyści zatoczyli pełne koło od czasu uchwalenia ustawy o Rezerwie Federalnej, początkowo faworyzując ścisły prywatny system, w którym banki same się regulowałyby. Raport Narodowej Komisji Monetarnej do Senatu z 8 stycznia 1912 r. (Znany później jako Plan Aldricha) zaproponował ścisłą prywatną organizację zatytułowaną Stowarzyszenie Rezerwy Narodowej Stanów Zjednoczonych, której akcje były własnością poszczególnych banków, a operacje były kierowane wyłącznie przez członkowie stowarzyszenia wybrani przez banki.

Jednak w ostatnich latach politycy po obu stronach nawy wezwali do przeprowadzenia audytu operacji Fed, twierdząc, że konieczny jest większy nadzór. Milton Friedman, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych i członek Rady Doradczej Polityki Gospodarczej prezydenta Ronalda Reagana, zasugerował w książce Richarda Ebelinga „Monetary Central Planning and the State”, że „pozostawienie porozumień monetarnych i bankowych na rynku przyniosłoby bardziej satysfakcjonujące skutki wynik niż osiągnięty dzięki zaangażowaniu rządu. ”

Według sondażu Bloomberg News większość Amerykanów uważa, że Fed powinien zostać ograniczony lub zniesiony.

2. Jego działanie jako regulatora banku narodowego

Upadek głównych instytucji finansowych, a następnie straty podatników doprowadziły do dużej krytyki Fedu jako „pożyczkodawcy ostatniej instancji”. Mówiąc wprost, obowiązkiem FED jest zapobieganie ryzykownym zachowaniom banków, które mogłyby doprowadzić do ich upadku, a następnie niewykonania zobowiązań i bankructwa.

W wyniku kryzysu finansowego z lat 2007–2010 Kongres uchwalił 21 lipca 2010 r. Ustawę o reformie i ochronie konsumentów Dodd-Franka na Wall Street, aby umocnić pozycję Fedu jako głównego regulatora systemu bankowego. Prawie każda część sektora bankowego i usług finansowych podlega prawu, a niektórzy twierdzą, że ustawa kontynuuje środowisko „zbyt duże, by upaść”, co doprowadziło do ogromnych strat podatników. Według Jesse Eisingera, piszącego dla „New York Timesa”, „największe banki w kraju wyglądają podobnie jak przed kryzysem finansowym w 2008 r. - tylko większe”, tym samym narażając kraj na ryzyko ponownego ratowania dużych banków w przyszłości z dolary podatkowe.

Niektórzy, jak republikański przedstawiciel Spencer Bachus, opowiadają się za bankructwem dużych banków, gdy jest to konieczne, i mniejszą regulacją operacji handlowych banków. Bachus nazwał zasadę Fedu „samookaleczeniem rany dla tego kraju i jego rynków finansowych”. Ustawa musi jeszcze zostać w pełni wdrożona, a wiele zasad i przepisów zostanie ustanowionych w 2013 r.

3. Jego zdolność do zwiększania długu federalnego bez lub z ograniczonym nadzorem

Fed ma nieograniczoną możliwość rozszerzania lub kontraktowania waluty w celu zaspokojenia potrzeb gospodarczych kraju - przy ograniczonym nadzorze rządowym. Emisja obligacji skarbowych skutecznie zwiększa dług federalny. Kongres i prezydent często wykorzystują Fed jako kozła ofiarnego za niechęć do odpowiedniego radzenia sobie z wydatkami rządowymi lub podatkami, co jest podstawową przyczyną rosnącego długu. Jednak obwinianie Fed o zwiększenie długu publicznego jest podobne do oskarżania banku o bank, gdy nie chce żyć w ramach swoich dochodów.

Walenie z Fedem jest wyraźnie bardziej popularne wśród elektoratów, którzy chcą dodawać programy rządowe lub obniżać podatki, zamiast zmniejszać wydatki lub podnosić podatki. Ani zwiększenie nadzoru, ani powiązanie pieniędzy z twardym towarem, takim jak złoto, nie jest skutecznym lekarstwem na nieodpowiedzialne rządzenie.

Ostatnie słowo

To, czy podoba Ci się Rezerwa Federalna, czy też popierasz jej działania, zależy od twojej perspektywy i opinii na temat roli rządu w biznesie i codziennego życia obywateli amerykańskich.

Każdy zwolennik większej kontroli rządu i przejrzystości w podejmowaniu decyzji ma odpowiedniego antagonistę dla małego rządu i nieskrępowanej wolnej przedsiębiorczości. Dla tych, którzy promowali napływ funduszy rządowych do dużych firm finansowych, ponieważ „były zbyt duże, by upaść”, inni byli równie nieugięci, że pozwolenie na ich porażkę szybciej rozwiązałoby problemy nadmiernego podejmowania ryzyka i doprowadziłoby do bardziej skutecznego termin reforma przemysłu. Na każdego kredytobiorcę otrzymującego korzyści wynikające z inflacji przypada wierzyciel, który spłaca dolary o mniejszej sile nabywczej.

Wielu krytyków po prostu nie ufa rządowi i jego zdolności do uczciwego reprezentowania swoich interesów: „To, co łączy populistów z prawicy i lewicy, to brak zaufania do establishmentu, a Fed im uosabia establishment” - powiedział Bob McTeer, były federalny Reserve Bank of Dallas prezes i członek prawicowego National Center for Policy Analysis.

W większości Rezerwa Federalna ma niemożliwą pracę z sprzecznymi celami i ograniczonymi uprawnieniami. Jest mało prawdopodobne, aby jego krytycy kiedykolwiek byli usatysfakcjonowani, ponieważ FED w swoim rdzeniu odzwierciedla nasz system polityczny, niedoskonałe porozumienie, w którym sprzeczne siły, interesy i pożądane wyniki są w ciągłej walce. Podczas gdy większość uważa, że System Rezerwy Federalnej zawiódł w pewnym stopniu, lepsze rozwiązanie jeszcze się nie pojawiło.

Jakie jest twoje zdanie na temat Systemu Rezerwy Federalnej??