Wybór planisty finansowego a doradcy inwestycyjnego - jaka jest różnica?

W ostatnim półwieczu rynki finansowe stały się coraz bardziej złożone z nowymi produktami, nowymi rynkami i zmieniającymi się przepisami podatkowymi. Technologia pozwala inwestorom być informowanym 24-7 o wydarzeniach, które mogą wpłynąć na ich pozycje w akcjach i wchodzić w transakcje w zaciszu własnego domu. Jednocześnie muszą konkurować z programami handlu robotami, które reagują na wiadomości i aktywność rynkową szybciej niż jakikolwiek inny człowiek. W rezultacie, według Rosalind Resnick piszącej w Entrepreneur, nawet osoby zdolne do zarządzania własnym kapitałem powinny dokładnie rozważyć, czy podejście polegające na samodzielnym inwestowaniu ma sens.

Z powodu braku szkolenia, zainteresowania lub czasu wiele osób zwraca się do profesjonalnych doradców, aby pomóc im w poruszaniu się w niebezpiecznych wodach finansów osobistych. W niektórych przypadkach doradztwo obejmuje całe spektrum usług finansowych, od budżetowania, po tworzenie specjalistycznych trustów i planów nieruchomości. W innych podstawowa odpowiedzialność konsultanta ogranicza się do konkretnej potrzeby, takiej jak zarządzanie portfelem inwestycji lub opracowywanie skutecznych strategii podatkowych.

Poszukiwanie idealnego doradcy nie zawsze jest łatwe, szczególnie w branży pełnej mylących akronimów. Według Urzędu Regulacji Przemysłu Finansowego (FINRA), istnieje ponad 160 różnych profesjonalnych nazwisk. Ponadto terminy, takie jak analityk finansowy, doradca finansowy, konsultant finansowy i zarządca majątku, są ogólnymi tytułami i mogą być używane przez każdego bez rejestracji w organach nadzoru papierów wartościowych lub spełniania kwalifikacji edukacyjnych lub doświadczenia. Aby wprowadzić dalsze zamieszanie, wielu konsultantów dodaje do swoich CV wiele tytułów i oznaczeń, co utrudnia określenie, które usługi faktycznie świadczą.

Czy potrzebujesz porady w zakresie planowania finansowego lub usług zarządzania portfelem??

Chociaż terminy „planowanie finansowe” i „doradztwo inwestycyjne” są często używane zamiennie, odnoszą się do różnych zestawów umiejętności. W rezultacie dwie z bardziej popularnych nazw - certyfikowany planista finansowy (CFP) i zarejestrowany doradca inwestycyjny (RIA) - są regulowane przez różne organy.

Pod wieloma względami certyfikowany planista finansowy jest finansowym odpowiednikiem lekarza pierwszego kontaktu. Planista finansowy ogólnie zajmuje się całkowitą kondycją finansową klienta.

Podobnie jak w dziedzinie medycyny, kiedy pojawia się szczególny stan lub problem, wzywa się specjalistę. Na arenie finansowej tym specjalistą może być OSR lub doświadczony prawnik ds. Nieruchomości. W związku z tym klienci często korzystają z usług CFP i RIA jednocześnie lub kolejno.

Certified Financial Planner: Doradztwo w zakresie planowania finansowego

Zgodnie ze „Standardami etyki zawodowej” zarządu WPRyb, prywatnego organu zarządzającego, który przyznaje oznaczenie WPRyb, planowanie finansowe definiuje się jako „proces określania, czy i jak dana osoba może osiągnąć cele życiowe poprzez właściwe zarządzanie finansami zasoby." Dlatego WPRyb zazwyczaj zajmują się wieloma aspektami finansów swoich klientów.

Kwalifikacje i wymagania edukacyjne

Konsultant posiadający oznaczenie WPRyb musi mieć co najmniej licencjat z akredytowanej uczelni lub uniwersytetu i 6000 godzin doświadczenia w planowaniu finansowym. Musi także ukończyć program edukacyjny CFP i zdać egzamin końcowy. Egzamin można odstąpić, jeśli konsultant ma doktorat z zakresu biznesu lub ekonomii lub jest CPA, CLU, CFA lub adwokatem.

Opis usług doradczych

Proces doradczy zazwyczaj obejmuje jedną lub więcej z następujących czynności:

• Analiza przepływów pieniężnych i budżetowanie. Pełne zrozumienie przepływów pieniężnych, aktywów i zobowiązań klienta pozwala planistowi pomóc klientowi zrównoważyć sprzeczne potrzeby i potrzeby, zarówno krótko-, jak i długoterminowe. Ten element usługi może obejmować wieloletni audyt wydatków, aby upewnić się, że zalecenia są prawidłowe.
• Planowanie ubezpieczeń i zarządzanie ryzykiem. Analizy i zalecenia zazwyczaj obejmują przegląd ryzyk i ubezpieczeń majątkowych, życiowych, inwalidzkich i zdrowotnych.
• Planowanie inwestycji. CFP zazwyczaj doradzają klientom w zakresie ogólnych inwestycji - wyboru aktywów, alokacji i dywersyfikacji w celu dopasowania do profilu ryzyka klienta - lub w szczególności, takich jak rekomendowanie poszczególnych akcji i obligacji w ramach portfela. W szczególności CFP może być również zarejestrowany jako doradca inwestycyjny.
• Planowanie podatku dochodowego. Obciążenie podatkowe może znacząco wpłynąć na krótko- i długoterminowe zwroty portfela, a także na uznaniowy dochód każdego klienta. WPRyb rozumieją podstawy i obliczenia podatku dochodowego, w tym uzasadnione techniki obniżania podatków i odroczenia.
• Planowanie emerytury. Przygotowanie do przejścia na emeryturę jest wymogiem każdego klienta. Dlatego WPRyb musi być świadomy różnych rodzajów planów emerytalnych, zasad i opcji każdego z nich, a także wpływu wyborów inwestycyjnych na długoterminowe ryzyko i wynik. CFP musi zrozumieć przepisy i zasady dotyczące opodatkowania zysków w ramach każdego planu, a także wypłaty z planów kwalifikowanych i niekwalifikowanych.
• Planowanie nieruchomości. Oprócz doradztwa w zakresie testamentów i trustów, WPRyb pomagają klientom planować efektywną dystrybucję ich aktywów w chwili śmierci. CFP musi zdawać sobie sprawę ze zmieniających się przepisów stanowych i federalnych dotyczących potrąceń małżeńskich, darowizn na cele charytatywne i podarunków dla organizacji charytatywnych.

Zarejestrowany doradca inwestycyjny: usługi zarządzania portfelem

„Doradca inwestycyjny” to taki, który udziela porad dotyczących inwestycji za opłatą. Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o doradcach inwestycyjnych z 1940 r. Zarejestrowany doradca inwestycyjny to „osoba lub firma, która w celu uzyskania rekompensaty zajmuje się doradztwem, wydawaniem zaleceń, wydawaniem raportów lub analiz dotyczących papierów wartościowych, bezpośrednio lub poprzez publikacje . ” RIA mają szczególny obowiązek powierniczy wobec swoich klientów, co oznacza, że ​​mają prawny obowiązek udzielania odpowiednich porad i zawsze działają w najlepszym interesie swoich klientów.

Doradcy inwestycyjni są zobowiązani do zarejestrowania się w Komisji Papierów Wartościowych (SEC) lub w radzie papierów wartościowych danego stanu, w zależności od ich wielkości i oferowanych usług. Ponadto muszą posiadać pisemne zasady i procedury zgodne z ustawą o doradcach oraz muszą regularnie składać raporty klientom i władzom.

W przeciwieństwie do oznaczenia WPRyb, „RIA” nie jest oznaczeniem profesjonalnym i nie oznacza żadnego specjalnego szkolenia ani kwalifikacji. Jedynymi kwalifikacjami do zarejestrowania się jako RIA są zdanie egzaminu na Series 65 lub utrzymanie Series 7 i Series 66 u firmy maklerskiej. Niektóre stany zrzekają się egzaminu z Serii 65, jeśli dana osoba posiada CFP, CFA, PFS lub ChFC.

Opis usług doradczych

Według Północnoamerykańskiego Stowarzyszenia Administratorów Papierów Wartościowych zarejestrowani doradcy inwestycyjni udzielają porad lub analiz dotyczących papierów wartościowych, udzielając klientom bezpośrednich lub pośrednich rekomendacji lub dostarczając badań lub opinii na temat papierów wartościowych lub rynków papierów wartościowych. Otrzymują rekompensatę w dowolnej formie za udzieloną poradę.

Podczas gdy wiele firm z Wall Street używa terminu „planiści finansowi” ze względu na jego marketingowy charakter, w rzeczywistości są oni doradcami inwestycyjnymi, których doradztwo ogranicza się wyłącznie do zaleceń dotyczących określonych papierów wartościowych lub struktury portfela papierów wartościowych. To rozróżnienie jest ważne przy określaniu, które usługi najlepiej odpowiadają Twoim potrzebom.

RIA współpracują ze swoimi klientami na różne sposoby. Niektórzy doradcy po prostu wydają zalecenia dotyczące zakupu lub sprzedaży poszczególnych papierów wartościowych, podczas gdy inni doradcy działają z pełną dyskrecją, kupując i sprzedając papiery wartościowe swoim klientom bez uprzedniej zgody. W ostatnich latach popularni robo-doradcy, tacy jak Betterment, FutureAdvisor i Wealthfront, stali się popularni ze względu na niskie opłaty i automatyczne strategie portfela oparte na algorytmach. Uznając, że wielu inwestorów woli osobisty kontakt, wielu doradców robo zaczęło kontaktować się z firmami planowania finansowego, umożliwiając klientom korzystanie z pełnego zakresu usług, ogólnie po niższych kosztach niż tradycyjna firma zarządzająca aktywami.

Opłaty i wydatki

Ponieważ zwroty rynkowe spadły w ostatnich latach, inwestorzy zdali sobie sprawę z ciężaru opłat za zarządzanie związanych z ich zwrotami. Dopuszczalna jest 2% opłata za zarządzanie dla portfela, który rośnie o 10% do 12% rocznie, ale ta sama opłata w okresie niskiego wzrostu prawdopodobnie nie byłaby mile widziana.

Ponadto badania sugerują, że wielu ludziom lepiej byłoby inwestować w niezarządzane fundusze indeksowe niż w zarządzane portfele poszczególnych akcji. Chociaż w niektórych przypadkach opłaty za zarządzanie mogą być nadmierne, nie oznacza to, że należy całkowicie zrezygnować z zarządzania portfelem. Czasami pieniądze wydawane na porady są najlepszymi pieniędzmi, jakie możesz wydać.

Doradcy finansowi - zarówno CFP, jak i RIA - mogą otrzymywać rekompensatę na różne sposoby:

• Prowizje od transakcji. Niektóre WPRyb mogą być zarejestrowanymi przedstawicielami firm maklerskich, agentów ubezpieczeniowych lub ich przedstawicieli, lub mogą zawierać inne ustalenia, zgodnie z którymi otrzymują prowizję za każdy produkt finansowy (taki jak akcje, fundusze wspólnego inwestowania lub polisa ubezpieczeniowa) zakupiony przez ich klientów.
• Opłaty oparte na wartości konta. Typowe opłaty wynoszą od 0,5% do 2% wartości konta, płatne kwartalnie. Zasadniczo im więcej zarządzanych aktywów, tym niższy odsetek pobieranych opłat. Widoczna korzyść z opłaty opartej na aktywach polega na tym, że interesy klienta i doradcy są takie same - opłaty rosną wraz ze wzrostem salda aktywów, a maleją, gdy saldo spada. Niestety w takich ustaleniach pozbawiony skrupułów doradca równie dobrze może polecić inwestycje wysokiego ryzyka, szybko rosnące w celu wygenerowania zbyt dużych opłat, a następnie po prostu znaleźć nowych klientów, którzy zastąpią tych, którzy stracili pieniądze i zaufanie do doradcy.
• Stawki godzinowe. Niektóre WPRyb naliczają opłaty klientom w oparciu o przepracowane godziny, podobnie jak praktyka księgowych i prawników. Ponieważ doradcy w tym przypadku otrzymują wynagrodzenie bez względu na zalecenia wydane lub zastosowane przez klienta, porady są ogólnie uważane za bardziej obiektywne. Opłaty godzinowe są zazwyczaj oparte na doświadczeniu doradcy i złożoności wykonywanej pracy. Na przykład CFP może pobierać 100 USD za godzinę za osobistą analizę budżetowania i 300 USD za godzinę za doradztwo w zakresie portfela inwestycyjnego.
• Wynegocjowana opłata za usługę. Klienci o szczególnych potrzebach często negocjują stałą opłatę za wykonanie niektórych usług. Takie rozwiązanie na ogół działa najlepiej, gdy istnieje konkretny, namacalny rezultat, taki jak budżet, początkowy portfel emerytalny lub plan nieruchomości.
• Połączone prowizje i opłaty. Wielu doradców, w tym CFP, którzy wykonują różnorodne usługi dla swoich klientów, otrzymują kombinację opłat i prowizji. Pamiętaj tylko, że ważne jest, aby zrozumieć poziom i charakter jakiejkolwiek rekompensaty - RIA są wymagane zgodnie z ich obowiązkiem powierniczym, aby ostrzegać klientów o wszystkich opłatach.

Najlepszą radą przy rozważaniu, czy zatrudnić doradców, jest pytanie, w jaki sposób otrzymują wynagrodzenie. Ich odpowiedź może umożliwić identyfikację potencjalnych konfliktów interesów. Dobrą zasadą jest, aby nigdy nie zatrudniać doradcy, który sprawi, że poczujesz się niekomfortowo lub niepewnie, lub takiego, który nie jest przejrzysty w kwestii odszkodowania. W końcu to twoje pieniądze, a zła rada może cię drogo kosztować.

Pro wskazówka: Jeśli potrzebujesz pomocy w znalezieniu odpowiedniego doradcy finansowego, SmartAsset ma naprawdę przydatne narzędzie. Odpowiedz na kilka pytań, a udzielą ci trzech doradców do wyboru.

Standard przydatności a obowiązek powierniczy

Istnieje znaczna różnica między dwoma standardami prawnymi mającymi zastosowanie do doradztwa finansowego:

• Stosowność. Maklerzy giełdowi, zarejestrowani przedstawiciele i inni specjaliści inwestycyjni są zobowiązani do wydawania klientom rekomendacji inwestycyjnych na podstawie wieku, tolerancji ryzyka i warunków finansowych. Na przykład zalecenie dotyczące handlu towarami o wysokim ryzyku byłoby generalnie nieodpowiednie dla 70-letniej wdowy, której dochody z inwestycji stanowiły jej jedyne wsparcie. Jednocześnie ta sama rekomendacja dla 30-letniego dyrektora w okresie największej liczby lat zarobków może być „odpowiednia”, choć niewskazana. Doradcy nie mają prawnego ani regulowanego wymogu informowania swoich klientów o niuansach inwestowania ani o obecności alternatywnych inwestycji. Niestety, tak szeroki standard często powoduje, że produkty, które płacą najwyższe prowizje i opłaty są zalecane.
• Obowiązek powierniczy. Zarejestrowani doradcy inwestycyjni mają znacznie wyższy standard rekomendacji niż inni doradcy. RIA są wymagane przez prawo, aby przewyższyć interesy klientów. Wszelkie porady inwestycyjne muszą być dokładne i kompletne, a wszelkie potencjalne konflikty muszą zostać ujawnione klientowi. Chociaż WPRyb nie są prawnie wymagane do działania jako powiernicy wobec swoich klientów, wymagają tego ich profesjonalne standardy.

„Trzy litery C” wyboru doradcy

Przed wybraniem rodzaju doradcy, który chcesz zatrudnić, poświęć czas na rozważenie swojej sytuacji finansowej i potrzeb. Jeśli potrzebujesz ogólnych porad, takich jak budżetowanie, planowanie inwestycji lub planowanie podatkowe, najlepiej skorzysta z niego certyfikowany planista finansowy. Z drugiej strony, jeśli chcesz uzyskać konkretne porady dotyczące inwestycji w akcje lub zarządzania portfelem, lepiej zarejestro wany doradca inwestycyjny. Niezależnie od potrzeb, pamiętaj, że wszyscy doradcy różnią się pod względem wiedzy specjalistycznej, doświadczenia i możliwości.

Rozważ następujące środki doradcy:

1. Zdolność. Właściwy doradca powinien być zarówno wykwalifikowany, jak i doświadczony. Chociaż oznaczenia mogą wprowadzać w błąd, ogólnie są dowodem sprawdzonej kompetencji i uznania zasad i zasad. Przed zaangażowaniem doradcy poproś o co najmniej trzy referencje od klientów o co najmniej dwuletniej opinii. Skontaktuj się z tymi referencjami i zadawaj otwarte pytania na temat tego, co lubią, a czego nie lubią w związku z doradcą, jak często się komunikują i jakie problemy pojawiają się podczas związku. Bardzo ważne jest, aby zaufać każdemu doradcy, więc uciekaj przed każdą sytuacją, w której uważasz, że doradca może być nieetyczny lub być nieuczciwy.
2. Koszt. Zrozum i udokumentuj wszelkie ustalenia dotyczące opłat lub prowizji. Chociaż zwyczajowo i właściwe jest płacenie opłat doradczych lub prowizji, powinny one być uczciwe w stosunku do świadczonych usług. Na przykład doradca inwestycyjny, którego portfel znacznie przewyższa rynek pod względem S&P 500, prawdopodobnie otrzyma wyższą opłatę niż doradca, którego wyniki są opóźnione w stosunku do rynku. Pamiętaj, że wszelkie uiszczone opłaty lub prowizje negatywnie wpływają na całkowity zwrot. Na przykład, jeśli Twój portfel akcji wzrósł o 5% w ciągu roku, ale musisz zapłacić doradcy 2% rocznej opłaty za zarządzanie, zwrot netto wynosi 3%.
3. Zgodność. Niezwykle ważne jest, aby twój doradca miał osobowość i sposób, który zapewni ci wygodę, a także cierpliwość, aby odpowiadać na pytania, dopóki nie będziesz zadowolony. Jeśli to możliwe, odwiedź swojego potencjalnego doradcę kilka razy przed zaangażowaniem. Nawet pojedyncze spotkanie osobiste może pomóc w uzyskaniu dokładniejszego wrażenia niż to, co może zapewnić rozmowa telefoniczna lub wymiana wiadomości e-mail. Pod żadnym pozorem nie powinieneś przekazywać swojej finansowej przyszłości wirtualnemu nieznajomemu bez testowania swoich spostrzeżeń online podczas spotkania twarzą w twarz.

Ostatnie słowo

Równoważenie wymagań związanych z karierą i tworzeniem bezpiecznej przyszłości finansowej jest trudne. W miarę jak rynki stają się coraz bardziej złożone i niestabilne, coraz więcej osób zwróci się do profesjonalnych doradców, którzy ich poprowadzą. Istnieją tysiące kompetentnych, etycznych, doświadczonych doradców dla dyskryminujących inwestorów, którzy potrzebują pomocy.

Tak jak lekarz pierwszego kontaktu czuwa nad ogólnym stanem zdrowia, porady zgodne CFP mogą pomóc uniknąć pułapek złego planowania lub wykonania. Jednocześnie zarejestrowany doradca inwestycyjny może zmaksymalizować potencjał zwrotu z inwestycji, jednocześnie dostosowując się do określonego profilu ryzyka i celów.

Czy pracujesz z CFP, RIA lub z obydwoma?