Jak radzić sobie z rodzinną usterką w ustawie o przystępnej cenie

Niestety odpowiedź brzmiała „nie”. Teoretycznie ustawa Affordable Care Act (ACA) - lepiej znana jako Obamacare - ma zagwarantować wszystkim pracownikom dostęp do planu opieki zdrowotnej, na jaki mogą sobie pozwolić. Niestety, IRS zinterpretował prawo w ten sposób, że pracownicy mają zagwarantowane przystępne ubezpieczenie tylko dla siebie, a nie dla swoich rodzin. Tak więc, nawet jeśli najtańszy dostępny plan wykracza daleko poza zasięg finansowy rodziny, nie kwalifikują się do otrzymania dotacji.

Ten problem, powszechnie znany jako „usterka rodzinna”, sprawił, że miliony Amerykanów nie mają żadnego źródła przystępnego ubezpieczenia zdrowotnego. Jeśli jesteś jednym z nich, nie ma dobrych rozwiązań dla ciebie i twojej rodziny. Dopóki Kongres nie zmieni sformułowania prawa, którego do tej pory odmawiał, najlepiej jest polegać na następujących środkach ograniczających, aby zapewnić pewnego rodzaju ochronę dla swoich podopiecznych.

Jak działa glitch rodzinny

ACA wymaga od pracodawców zatrudniających co najmniej 50 pełnoetatowych pracowników zapewnienia pracownikom planu opieki zdrowotnej, który jest dla nich przystępny. Obecna definicja „niedrogiego”, według Healthcare.gov, jest taka, że plan kosztuje nie więcej niż 9,56% miesięcznych całkowitych dochodów pracownika. Na przykład pracownik z miesięcznym dochodem w wysokości 4000 USD nie może zostać obciążony opłatą wyższą niż 382,40 USD miesięcznie za plan opieki zdrowotnej. Jeśli łączna miesięczna składka jest wyższa, pracodawca musi odebrać różnicę.

Limit ten dotyczy jednak zakresu „samowystarczalnego” - to znaczy planu obejmującego tylko pracownika, bez osób pozostających na utrzymaniu. Pracodawcy muszą oferować ochronę dzieciom pracowników, ale nie są zobowiązani do płacenia nic w stosunku do kosztów tego ubezpieczenia. Tak więc, jeśli ten sam pracownik ma małżonka i dzieci, a koszt pokrycia całej rodziny wynosi 1000 USD miesięcznie - aż 25% ich dochodu z gospodarstwa domowego - nadal jest uważany za „przystępny”, dopóki udział własny pracownika mniej niż 382,40 $.

Family Glitch i subsydia ACA

Może się wydawać, że nie stanowi to problemu, ponieważ pracownik może po prostu wykupić ubezpieczenie dla małżonka i dzieci za pośrednictwem rynku ubezpieczeń zdrowotnych na stronie Healthcare.gov. Jeśli nie mogą znaleźć planu na rynku dla mniej niż 9,56% dochodu swojego gospodarstwa domowego, mogą otrzymać dotację na wyrównanie różnicy - prawda?

Niestety nie. Zgodnie z ACA HealthInsurance.org wyjaśnia, że nie możesz kwalifikować się do otrzymania dotacji, jeśli masz dostęp do przystępnego planu za pośrednictwem pracodawcy. A ponieważ prawo definiuje przystępny plan jako taki, który obejmuje samego pracownika za 9,56% lub mniej jego dochodów z gospodarstwa domowego, nie ma znaczenia, jak drogie jest ubezpieczenie pracodawcy dla jego małżonka i dzieci. Tak długo, jak własne ubezpieczenie pracownika nie przekracza 9,56% jego miesięcznego dochodu, nikt w rodzinie nie może otrzymać dotacji.

Co dziwne, chociaż prawo definiuje opiekę tych członków rodziny jako „przystępną”, jeśli chodzi o dotacje, nie określa jej jako przystępnej w odniesieniu do indywidualnego mandatu, który karze osoby, które nie mają ubezpieczenia zdrowotnego. Innymi słowy, jeśli małżonek i dzieci nie mogą uzyskać planu na mniej niż 8,05% dochodu z gospodarstwa domowego, nawet jeśli pracujący rodzic może, to kwalifikują się do „zwolnienia z trudnej sytuacji”. Jeśli nie ograniczą swoich budżetów, aby kupić jeden z dostępnych dla nich wysokowartościowych planów, nie płacą kary za rezygnację z ubezpieczenia.

Jest to jednak niewielki komfort dla rodzin, które nie mogą sobie pozwolić na plan opieki zdrowotnej. W przypadku większości z nich niedrogi plan zapewniłby znacznie więcej wartości niż zaoszczędzone pieniądze, nie posiadając ubezpieczenia. W każdym razie zwolnienie z trudów nie będzie miało znaczenia dłużej, ponieważ ustawa podatkowa na 2017 r. Eliminuje indywidualny mandat po 2018 r..

Jak doszło do usterki rodzinnej

Wydaje się nieco dziwne definiowanie niedrogiego ubezpieczenia na podstawie ubezpieczenia „samowystarczalnego”, a nie faktycznej ceny, jaką pracownik płaci za całą rodzinę. W rzeczywistości z samego tekstu ACA wcale nie wynika jasno, że jest to właściwy sposób na jego odczytanie.

Problem polega na tym, że w grę wchodzą dwie różne części prawa. Sekcja 36B, która dotyczy dotacji, mówi, że plan pracodawcy jest dostępny, o ile „wymagany wkład” pracownika w składkę nie przekracza 9,5% dochodu - odsetek ten wzrósł do 9,56% w roku 2018. Jednak termin „wymagany wkład” pojawia się również w sekcji 5000A, która dotyczy indywidualnego mandatu. Mówi, że pracownicy nie muszą płacić kary za nie wykupienie ubezpieczenia, jeśli musieliby zapłacić więcej niż 8% swoich dochodów (8,05% w 2018 r.) Za polisę samowystarczalną.

Oczywiście te dwie części prawa mówią o dwóch różnych rzeczach. Nie ma szczególnego powodu, aby zakładać, że tylko dlatego, że próg kosztów pracownika, aby uniknąć kary, jest obliczany na podstawie zasady samowystarczalności, próg kosztów dotacji należy obliczać w ten sam sposób. Jednak kiedy IRS opublikował swoją ostateczną zasadę interpretacji ACA w Rejestrze Federalnym w 2013 r., Oświadczył, że prawo, zgodnie z pisemną definicją, określa przystępność cenową w oparciu o zasady „samodzielne” i wymaga zmiany nowego przepisu w celu zmiany ta definicja.

Nazywanie tego problemu usterką sprawia, że IRS po prostu popełnił błąd, ale tak naprawdę, zarówno on, jak i Rządowy Urząd ds. Odpowiedzialności (GAO) bardzo dokładnie rozważyli wpływ tej decyzji. Obie agencje postanowiły, że jeśli zdefiniują przystępne polityki oparte na kosztach utrzymania całej rodziny, rząd ostatecznie będzie musiał wypłacić dotacje dla większej liczby osób. Tak więc ta tak zwana „usterka” była w rzeczywistości celowym działaniem rządu w celu obniżenia kosztów poprzez pozbawienie milionów ludzi opieki po przystępnych cenach.

Kto jest dotknięty usterką rodzinną

Jeśli nie słyszałeś wcześniej o usterce rodzinnej Obamacare, to prawdopodobnie dlatego, że nie dotyczy to większości Amerykanów. Na przykład nie wpływa na ciebie, jeśli:

Jesteś niezamężna i nie masz na utrzymaniu.
Ty lub twój małżonek możecie uzyskać niedrogie ubezpieczenie dla całej rodziny za pośrednictwem pracodawcy.
Jesteś żonaty i nie masz dzieci, a ty i twój małżonek macie ubezpieczenie od swoich pracodawców.
Jesteś żonaty i nie ma dzieci, a miejsce pracy nie zapewnia ubezpieczenia małżonkowi. W takim przypadku twój małżonek może kwalifikować się do dofinansowanego planu na rynku ubezpieczeń zdrowotnych.
Zarówno ty, jak i małżonek jesteście samozatrudnieni lub pracujemy dla małych firm (tych, które zatrudniają mniej niż 50 pracowników), które nie zapewniają planu opieki zdrowotnej. W takim przypadku oboje mogą kwalifikować się do otrzymania świadczeń opieki zdrowotnej.
Dochód twojej rodziny jest na tyle niski, że pozwala ci lub twoim podopiecznym zakwalifikować się do Medicaid w twoim stanie.

Te sześć przypadków obejmuje większość Amerykanów w wieku produkcyjnym. Jednak zgodnie z informacją polityczną z 2014 r. Wydaną przez Health Affairs, od 2 do 4 milionów Amerykanów prześlizgnęło się przez szczeliny.

Pracownicy o niższych dochodach najprawdopodobniej zostaną dotknięci usterką z dwóch powodów. Po pierwsze, posiadanie niższego dochodu oznacza, że automatycznie musisz wydać większy procent tego dochodu na opiekę zdrowotną, jeśli nie kwalifikujesz się do otrzymania dotacji. Po drugie, pracownicy o niskich dochodach rzadziej dysponują hojnymi planami opieki zdrowotnej w miejscu pracy. Oznacza to, że płacą wyższe miesięczne składki, a ich pracodawcy mają mniejszy udział w kosztach opieki.

Według Health Affairs, pracownicy znajdujący się u dołu 25% drabiny dochodów muszą płacić średnio 44% kosztów opieki zdrowotnej opartej na pracodawcach. Ich średni koszt w 2014 r. Wynosił 6 234 USD rocznie. Tymczasem pracownicy zajmujący najwyższe 25% drabiny dochodów płacą średnio tylko 30% kosztów opieki zdrowotnej, czyli 4 980 USD rocznie. Innymi słowy, ci, którzy najmniej stać na opiekę zdrowotną, płacą za nią najwięcej.

Propozycje naprawienia usterki rodzinnej

Na przestrzeni lat kilku polityków i ekspertów ds. Polityki sugerowało sposoby zlikwidowania luki, która spowodowała usterkę rodzinną Obamacare. Ich propozycje obejmowały:

Ustawa o ubezpieczeniu rodzinnym. W 2014 r. Były senator Al Franken zaproponował ustawę o ubezpieczeniu rodzinnym, która na nowo zdefiniowałaby przystępność cenową w ramach ACA, tak aby nie była już oparta na ubezpieczeniu własnym. Jednak projekt ustawy zmarł w komisji i nikt go nie wprowadził ponownie.
Propozycja Clintona. Jako kandydat na prezydenta Hillary Clinton powiedziała również, że zamierza naprawić rodzinną usterkę, jak donosi w The Hill w czerwcu 2015 roku. Jednak przegrała wybory z Donaldem Trumpem, który był bardziej zainteresowany złomowaniem Obamacare całkowicie niż naprawą.
Uchylenie i wymiana. Odkąd ACA po raz pierwszy minęło, republikanie w Kongresie próbują go uchylić i zastąpić nowym planem opieki zdrowotnej. Nie jest jasne, jak wyglądałby ten zamiennik ani czy naprawdę zapewniłby dostęp do niedrogiej opieki Amerykanom, którzy nie mają teraz ubezpieczenia. W każdym razie Kongres jak dotąd nie uchwalił uchylenia ustawy. Jedyną częścią ACA, którą udało się wyeliminować podczas sesji w 2017 r., Był indywidualny mandat, pozostawiając rodzinną usterkę nietkniętą.
Scenariusz całej rodziny. W raporcie Rand Corporation z 2015 r. Zaproponowano dwa sposoby naprawienia usterki rodzinnej, którą autorzy nazywali „zaporą cenową”. Pierwsza opcja lub scenariusz „całej rodziny” na nowo zdefiniowałby przystępność cenową, ponieważ składki na opiekę zdrowotną dla całej rodziny stanowiłyby nie więcej niż 9,5% jej dochodów z gospodarstwa domowego. Autorzy oszacowali, że plan ten zmniejszy liczbę nieubezpieczonych Amerykanów o około 1,5 miliona, a rząd poniesie koszty w wysokości 8,9 miliarda dolarów.
Scenariusz tylko dla osób zależnych. Drugi plan gazety Rand był mniej dramatyczny. Doprowadziłoby to członków rodziny pracowników, ale nie samych pracowników, do otrzymania dotacji, gdyby ich koszty ubezpieczenia stanowiły ponad 9,5% dochodu ich gospodarstwa domowego. Autorzy obliczyli, że plan ten zapewni dodatkowe 0,7 miliona Amerykanów, a także sprawi, że ubezpieczenie będzie znacznie bardziej przystępne dla osób, które obecnie przepłacają, ale kosztowałoby rząd 3,9 miliarda dolarów.

Praca nad usterką rodzinną

Jak pokazują dwie propozycje Rand, naprawienie usterki rodzinnej nie będzie tanie. Nawet tańsza propozycja wymagałaby prawie 4 miliardów dolarów dodatkowego finansowania. Biorąc pod uwagę koszty, a także gorzko podzielony klimat polityczny w Waszyngtonie, jest mało prawdopodobne, aby obie strony uzgodniły rozwiązanie tego problemu w najbliższym czasie.

Na razie rodziny złapane przez usterkę rodzinną muszą się starać, aby ubezpieczyć się najlepiej, jak potrafią, bez dotacji. Oto najlepsze opcje znalezienia zasięgu, który jest co najmniej nieco przystępny.

1. Zapisz swoje dzieci do CHIP

Jeśli masz dzieci i nie możesz uzyskać ich niedrogiego ubezpieczenia od swojego pracodawcy, istnieje duża szansa, że będą kwalifikować się do pomocy w ramach programu ubezpieczenia zdrowotnego dla dzieci (CHIP). Ten program zapewnia ubezpieczenie dla dzieci, których rodzice nie mogą znaleźć dla nich niedrogiego ubezpieczenia w pracy, ale nie są wystarczająco biedni, aby zakwalifikować się do Medicaid.

CHIP obejmuje rutynową opiekę, taką jak badania kontrolne, szczepienia oraz opiekę dentystyczną i wzrokową, a także wizyty lekarskie, recepty, prace laboratoryjne, zdjęcia rentgenowskie, pogotowie oraz szpitalną i ambulatoryjną opiekę szpitalną. Rutynowe wizyty u lekarza i dentysty są bezpłatne, ale za inne usługi może być pobierana współpłatność. W niektórych stanach istnieje również miesięczna premia za program. Jednak całkowite koszty CHIP nie mogą przekraczać 5% dochodu gospodarstwa domowego.

Każdy stan określa własne zasady dotyczące tego, kto kwalifikuje się do CHIP. Niektóre stany składają program na Medicaid, podczas gdy inne oferują niezależne CHIP dla rodzin, których dochód jest zbyt wysoki, aby kwalifikować się na Medicaid. W większości stanów odcięcie dochodów dla tego niezależnego programu wynosi od 200% do 325% federalnego poziomu ubóstwa, jak pokazano na tym wykresie z Medicaid.gov.

Oprócz limitów dochodów państwa mogą rozważyć, czy twoje dzieci mają dostęp do niedrogiego planu opieki zdrowotnej za pośrednictwem pracodawcy. Na przykład w Utah rodzina nie może kwalifikować się do CHIP, jeśli koszt wpisania dzieci do sponsorowanego przez pracodawcę planu opieki zdrowotnej wynosi mniej niż 5% dochodu rodziny. Aby dowiedzieć się, co obejmuje CHIP w twoim stanie i sprawdzić, czy się kwalifikujesz, odwiedź InsureKidsNow.gov.

2. Skorzystaj z rynku ubezpieczeń zdrowotnych

Niestety nie wszystkie dzieci dotknięte usterką rodzinną mają dostęp do CHIP. Analiza GAO z 2012 r. Wykazała, że około 460 000 dzieci, które nie mogły uzyskać niedrogiej opieki zdrowotnej od pracodawcy rodzica, nie kwalifikuje się do CHIP. Ponadto program obejmuje tylko dzieci, więc małżonkowie, którzy nie mogą uzyskać niedrogiego ubezpieczenia z powodu usterki rodzinnej, nie pomagają.

Dla osób w tej sytuacji najlepszym rozwiązaniem może być poszukiwanie najbardziej przystępnego planu, jaki można znaleźć na rynku ubezpieczeń zdrowotnych. Nawet jeśli małżonek i dzieci mają dostęp do planu opieki zdrowotnej od pracodawcy, nie są zobowiązani do korzystania z niego; mogą kupić plan z Marketplace, jeśli jest tańszy. Po prostu nie będą w stanie uzyskać dotacji, aby pomóc im zapłacić.

Niestety nie ma gwarancji, że plan z Marketplace będzie tańszy niż objęcie małżonka i dzieci planem pracodawcy. Na przykład dla kobiety, która napisała do Consumer Reports o swoim ubezpieczeniu zdrowotnym, dodanie jej do planu zdrowotnego męża w miejscu pracy kosztowałoby rodzinę 285 USD miesięcznie, podczas gdy najtańszy dostępny na rynku plan na poziomie Brązowym wynosił 299 USD miesięcznie. Jednak sprawdzenie, jakie są wszystkie opcje, nie może zaszkodzić.

3. Uzyskaj krótkoterminowy plan ubezpieczenia zdrowotnego

Plany zdrowotne oferowane przez pracodawców lub sprzedawane na rynku ubezpieczeń zdrowotnych muszą spełniać standard Obamacare w zakresie „minimalnej wartości”, co oznacza, że muszą pokryć co najmniej 60% kosztów opieki zdrowotnej dla przeciętnego konsumenta. Jednak plany krótkoterminowe, które są sprzedawane jako zastój, aby pomóc ci przez chwilowe wygaśnięcie zasięgu, nie muszą spełniać tego standardu. W rezultacie te nagie plany są często znacznie tańsze niż pełny plan zdrowotny.

Zasady krótkoterminowych planów zdrowotnych zmieniły się kilkakrotnie w ciągu ostatnich kilku lat. Przed 2017 r. Rząd federalny zdefiniował krótkoterminowe ubezpieczenie zdrowotne jako plany trwające krócej niż rok, chociaż stany mogły ustalić krótsze terminy. W 2017 r. Administracja Obamy zabroniła firmom sprzedaży planów opieki krótkoterminowej na okres dłuższy niż 90 dni. Jednak w sierpniu 2018 r. Administracja Trumpa cofnęła tę decyzję. Zgodnie z nowymi przepisami firmy mogą nie tylko wydawać plany krótkoterminowe na początkowy okres do 364 dni, ale plany te mogą być przedłużane nawet na trzy lata.

Największą zaletą planów krótkoterminowych jest ich niski koszt. Według HealthInsurance.org czteroosobowa rodzina mieszkająca w Kolorado mogłaby kupić krótkoterminowe ubezpieczenie na mniej niż 100 USD miesięcznie, podczas gdy najtańszy plan dostępny na rynku kosztowałby 1190 USD miesięcznie.

Niestety te ultra tanie plany nie zapewniają dużego zasięgu. Na przykład zazwyczaj nie obejmują:

Wcześniej istniejące warunki (a jeśli pojawi się nowy stan przewlekły, gdy masz plan krótkoterminowy, prawdopodobnie nie będziesz w stanie go odnowić)
Rutynowe wizyty w biurze
Opieka socjalna
Opieka prewencyjna
Zdrowie psychiczne
Leki na receptę, chyba że są podawane w szpitalu (choć niektóre plany zawierają kartę rabatową na receptę)

Odliczenia dla tych planów są często wyjątkowo wysokie. Louise Norris, pisarka i pośrednik ds. Ubezpieczeń zdrowotnych, z którą rozmawiał CNBC, twierdzi, że wiele planów wymaga od pacjentów zapłacenia pierwszych 10 000 $ lub więcej z kieszeni przed rozpoczęciem ubezpieczenia. To o wiele więcej niż większość ludzi zapłaciłaby za roczną składkę dla planu zatwierdzonego przez ACA.

Z powodu tych ograniczeń niektóre stany nadal ograniczają stosowanie krótkoterminowych planów zdrowotnych do sześciu miesięcy. W pięciu stanach - Nowym Jorku, New Jersey, Vermont, Massachusetts i Rhode Island - ten rodzaj planu po prostu nie jest dostępny. Jeśli jednak absolutnie nie możesz sobie pozwolić na plan zgodny z ACA, plan krótkoterminowy, który zapewnia tylko sześć miesięcy minimalnej ochrony, jest lepszy niż brak ubezpieczenia.

4. Poszukaj nowej pracy

Najbardziej ekstremalnym podejściem dla rodzin, które nie mogą uzyskać niedrogiego ubezpieczenia zdrowotnego, jest zmiana pracy przez jednego lub oboje małżonków. Jeśli twoja obecna praca nie oferuje niedrogiego ubezpieczenia dla twojej rodziny, być może ty lub twój małżonek możecie znaleźć taki, który to zapewni.

Jeśli potrzebujesz ochrony tylko dla swojego małżonka, jak na ironię, lepiej byłoby przejść do nowej pracy, która w ogóle nie obejmuje małżonków w planie ubezpieczenia. W ten sposób twój małżonek nie będzie już uważany za mający dostęp do przystępnej ochrony i będzie mógł ubiegać się o zasiłek z ubezpieczenia zdrowotnego. W rzeczywistości możesz wyjść na przód, całkowicie rezygnując z pracy i zostając freelancerem. Wtedy nikt w rodzinie nie miałby dostępu do planu opieki zdrowotnej opartego na pracodawcy i wszyscy byliby uprawnieni do dotacji.

Alternatywnie, jeśli jeden z małżonków ma plan ubezpieczenia pracodawcy, a drugi nie, nieubezpieczony małżonek może szukać pracy zapewniającej ochronę. Istnieją nawet niektóre prace w niepełnym wymiarze godzin, które zapewniają ubezpieczenie zdrowotne. Jeśli jednak nieubezpieczony małżonek jest obecnie rodzicem pozostającym w domu, będziesz musiał zrównoważyć wartość niedrogiej opieki zdrowotnej z pieniędzmi, które teraz musisz wydać na opiekę dzienną, gdy oboje rodzice są w pracy.

Ostatnie słowo

Niestety dla wielu rodzin stojących w obliczu usterki rodzinnej Obamacare nie ma dobrych opcji. CHIP może w większości przypadków zapewniać opiekę nad dziećmi, ale małżonkowie nadal są zmuszeni wybierać między płaceniem zbyt dużej kwoty za plan opieki zdrowotnej, osiedleniem się w przypadku planu krótkoterminowego z ograniczonym ubezpieczeniem lub znalezieniem nowej pracy. Jedynym prawdziwym sposobem rozwiązania tego problemu jest skłonienie Kongresu do zmiany brzmienia prawa i zamknięcia luki, która spowodowała rodzinną usterkę.

Tak więc, jeśli usterka rodzinna rani twoją rodzinę - lub jeśli po prostu martwisz się, jak boli innych - zrób to i zacznij dręczyć o tym swoich przedstawicieli Kongresu. Zadzwoń i napisz listy zachęcające ich, by po raz pierwszy rzuciły kłótnię partyzancką i faktycznie zrobiły coś, co pomogłoby milionom Amerykanów utknąć bez dostępu do przystępnej opieki zdrowotnej. Nie rezygnuj z nich, dopóki nie rozwiążą problemu, który nigdy nie powinien istnieć.

Czy ty lub ktoś, kogo znasz, cierpią z powodu usterki rodzinnej? Co zrobiłeś, żeby to obejść??