Home Canning 101 - Materiały eksploatacyjne, proces, koszty i korzyści

Ale nasz niesamowity system żywności nie istniał wiecznie. Przed początkiem XX wieku, kiedy nowoczesne systemy chłodnicze i wydajne systemy transportowe zaczęły sprawiać, że żywność poza sezonem była tania i obfita, bardzo trudno było lub nie można było uzyskać produktów poza sezonem i innych produktów spożywczych, a tylko bardzo zamożni mogli stać na to, że było mało zapasów.

Jak ludzie wtedy czerpali przyjemność z produkcji miesięcy po żniwach? Jak sprawili, że ich ograniczone, często sporadyczne zapasy białka zwierzęcego przetrwały przez okresy chude? Odpowiedź pochodzi z różnych metod konserwacji.

Konserwowanie jest jedną z takich metod konserwacji. Wciąż jest dziś wszechobecny: Kiszone ogórki, konserwowane ryby, konfitury i przetwory owocowe oraz warzywa w puszkach to tylko niektóre z wielu jego przejawów. Konserwowanie jest również stosunkowo łatwe (a nawet zabawne) w domowej kuchni. W zależności od tego, co konserwujesz i od skali swojej działalności, często taniej jest zrobić coś w domu niż kupić w sklepie - chociaż konserwowanie jest zawsze czasochłonne, co może zmienić rachunek..

Co to jest konserwowanie?

Definicja i pochodzenie

Konserwowanie to proces przechowywania żywności w sterylnych, szczelnych pojemnikach bez użycia sztucznych konserwantów. Zazwyczaj obejmuje to podgrzewanie pojemników do co najmniej temperatury wrzenia wody, dodawanie świeżej lub przetworzonej żywności i podgrzewanie ich ponownie w celu sterylizacji zawartości. W przypadku niektórych popularnych produktów w puszkach, takich jak świeże marynaty, które więdną pod wpływem ciepła, druga runda podgrzewania nie jest wymagana i może być w rzeczywistości niepożądana.

Po odpowiednim przygotowaniu, szczelnym zamknięciu i przechowywaniu w chłodnym, suchym miejscu, nieotwarta puszka pozostaje bezpieczna do spożycia przez co najmniej rok - i być może znacznie dłużej - bez chłodzenia. (Po otwarciu wymagane jest chłodzenie, a okres przydatności zwykle spada do kilku tygodni, w zależności od produktu).

Konserwowanie opiera się na podstawowej koncepcji: szkodliwe mikroorganizmy nie są w stanie przetrwać długotrwałej ekspozycji na wysokie temperatury. Ta koncepcja stanowi podstawę pasteryzacji, rewolucyjnego procesu sterylizacji żywności opracowanego przez Louisa Pasteura w połowie XIX wieku.

Co ciekawe, proces konserwowania został udoskonalony w pierwszych dwóch dekadach XIX wieku, na długo przed tym, zanim Pasteur potwierdził, że bakterie i inne mikroorganizmy są odpowiedzialne za psucie się żywności. Jego geneza: Konkurs pod koniec XVII wieku, sponsorowany przez rząd francuski, który zaoferował 12 000 franków (znaczna suma w tym czasie) każdemu, kto mógłby wymyślić bezpieczną i niezawodną metodę przechowywania dużych ilości żywności przez długi czas.

Francuski wynalazca Nicolas Appert, współpracując z Francuską Marynarką Wojenną, stworzył w 1806 r. Środki sanitarne - używając puszek, stąd określenie konserwowanie. Francuska Marynarka Wojenna dotrzymała obietnicy i przyznała Appert nagrodę pieniężną w 1809 r. Według BBC Magazine proces konserwowania został udoskonalony i wprowadzony na rynek w Anglii w następnej dekadzie. Fabryki konserw wyrosły w Londynie i innych brytyjskich miastach, a konserwy mięsne stały się powszechnym elementem brytyjskiej diety w ciągu kilku dekad.

Co musisz zrobić w domu

Operacje konserwowania w domu różnią się znacznie pod względem wielkości, zakresu i możliwości. Jeśli interesuje Cię konserwowanie na dużą skalę, na przykład w celu sprzedaży swoich produktów na targu rolniczym lub w sklepie specjalistycznym, możesz potrzebować większego lub dodatkowego wyposażenia niż wymienione poniżej. Z drugiej strony, jeśli zajmujesz się tylko produkcją osobistą lub rodzinną, jest to dość obszerna lista rzeczy, które musisz zacząć.

Podane są koszty nowych przedmiotów, chociaż wiele domowych kuchni ma już większość lub wszystkie z tych przedmiotów:

Wytrzymały garnek ze stali nierdzewnej lub żeliwa, najlepiej o pojemności dwóch galonów lub więcej. Koszt: Od 30 USD do ponad 100 USD, w zależności od marki, budowy i trwałości
Termometr do cukierków, który odczytuje co najmniej do 250 stopni. Koszt: 5 do 10 USD
Uszczelniane słoiki konserwowe (najlepiej z dwuczęściowymi, zakręcanymi pokrywkami). Koszt: 1 USD - ponad 15 USD każdy, w zależności od marki i ilości
Szczypce, najlepiej z uchwytami żaroodpornymi (szczypce do grilla działają dobrze). Koszt: 8 USD do ponad 20 USD
Wszelkie urządzenia bezpieczeństwa niezbędne do obsługi gorących narzędzi kuchennych, takie jak uchwyty do garnków i rękawiczki. Koszt jest różny

Podstawowy proces

Ze względu na wytrzymałość niektórych szkodliwych szczepów bakterii, szczególnie wytwarzających toksynę botulinową, konserwowanie w domu jest drobiazgowym procesem, który wymaga staranności i starannej dbałości o szczegóły. Dokładna procedura różni się nieco w zależności od tego, co jest konserwowane.

Zwykle jednak podąża za tym podstawowym konspektem:

Przygotowanie. Rzadko zdarza się, że świeże produkty lub mięso nie są przygotowywane w jakiś sposób. To powiedziawszy, jest to najbardziej zmienna część procesu konserwowania. Na przykład marynowane ogórki po prostu muszą zostać pokrojone w plastry i wykąpane w płynie solankowym (w zasadzie mieszaninie soli i wody) przed uszczelnieniem, co można zrobić w ciągu kilku minut. W przeciwieństwie do tego ryby w puszkach wymagają łuszczenia i ewentualnie odkostniania, co jest potencjalnie godzinnym procesem. Dżem i przetwory wymagają długiego procesu gotowania. Sprawdź swój przepis na puszkę, aby uzyskać szczegółowe informacje. Jeśli gotujesz zawartość w puszkach, użyj termometru cukierkowego, aby upewnić się, że ich temperatura przekracza temperaturę wrzenia, aby zapewnić wstępną sterylizację.
Sterylizacja pojemnika. Jest to krytyczny krok, ponieważ nawet nieużywane słoiki konserwowe wyciągnięte bezpośrednio z opakowania nie są sterylne. Aby wysterylizować, napełnij duży garnek ze stali nierdzewnej lub żeliwa co najmniej w połowie wodą (wystarczającą do pokrycia górnych części puszek o co najmniej jeden cal) i podgrzej do pełnego wrzenia. Użyj szczypiec do ostrożnie dodaj słoiki, pokrywki i nakrętki osobno. Pokrywy mają tendencję do zlepiania się, jeśli są pozostawione bez nadzoru, więc uważnie obserwuj i bądź gotowy do rozdzielenia za pomocą szczypiec. Każdy element musi być całkowicie zanurzony we wrzącej wodzie przez co najmniej pięć minut. Po sterylizacji umieść wszystko na czystej (najlepiej sterylizowanej) powierzchni z drewna lub tkaniny.
Napełnianie, czyszczenie i uszczelnianie. Gdy słoiki są wystarczająco chłodne, aby z nimi pracować, ostrożnie dodaj zawartość za pomocą sterylnego sprzętu, takiego jak metalowa chochla, łyżka lub lejek. O ile Twój przepis nie stanowi inaczej, wypełnij do ćwierć cala poniżej góry słoika. Używając ręcznika papierowego zamoczonego w odpowiednim środku konserwującym (takim jak solanka, ocet lub sok z cytryny - zależy to od przepisu), ostrożnie wytrzyj brzeg każdego słoika, aby usunąć wszelkie cząsteczki żywności, które mogłyby zanieczyścić słoik lub uszkodzić uszczelnienie . Aby uszczelnić słoiki, dodaj i wyśrodkuj każdą pokrywkę, a następnie mocno dokręć każdą uszczelkę. Aby sprawdzić każdą uszczelkę, naciśnij górną część każdej pokrywy. Jeśli się nie porusza, wykonałeś dobrą robotę.
Przetwarzanie. Ten krok obejmuje podgrzanie zawartości zapieczętowanych słoików w celu uzyskania pełnej sterylizacji. Nie jest to konieczne w przypadku niektórych produktów w puszkach, takich jak świeże marynowane warzywa. Należy jednak schłodzić nieprzetworzone puszki natychmiast po uszczelnieniu, aby zmniejszyć ryzyko zanieczyszczenia (sprawdź przepis, aby potwierdzić). Przetwarzaj za pomocą tego samego naczynia z wrzącą wodą, które zostało użyte do sterylizacji, zanurzając każdy słoik, tak aby płyn pokrywał każdą pokrywkę o co najmniej jeden cal. Jeśli to możliwe, zachowaj dwa cale przestrzeni między każdym słoikiem. Gdy garnek jest pełny, przykryj i gotuj przez co najmniej 10 minut. Uważaj, aby nie dopuścić do rozlania się wody, która może szybko się zepsuć i może zakłócać działanie kuchenki gazowej. Powtórz tyle razy, ile to konieczne, aby przetworzyć wszystkie słoiki. Po każdej partii ostrożnie wyjmij szczypcami i wróć do czystej powierzchni z drewna lub tkaniny, aby ostygnąć.
Kontrola pieczęci. Po ostygnięciu słoików i odpoczynku przez jeden dzień, powtórz procedurę sprawdzania szczelności, naciskając na górną część każdej pokrywki. Jeśli słoiki nie są w pełni zapieczętowane, wyrzuć je. Jest to bardzo ważne, ponieważ zawartość niezamkniętych słoików jest podatna na zepsucie.
Przechowywanie. Cały sens konserwowania polega na tym, aby negować potrzebę specjalistycznych warunków przechowywania, takich jak zamrażanie lub chłodzenie. To powiedziawszy, niektóre praktyki przechowywania mogą wydłużyć żywotność puszek, zachowując smak i wartość odżywczą ich zawartości. Aby uzyskać najlepsze wyniki, przechowuj zamknięte puszki w suchym, chłodnym otoczeniu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego lub źródeł ciepła. Naziemne spiżarnie i półki kuchenne są idealne. Jeśli to możliwe, unikaj wilgotnych piwnic. I pamiętaj, że nie ma potrzeby przechowywania w lodówce nieotwartych puszek, które zostały poddane obróbce.

Bezpieczeństwo i inne uwagi

Prawidłowo wykonane konserwowanie w domu jest satysfakcjonującym i produktywnym doświadczeniem. Jednak wiąże się to z pewnym ryzykiem i szczególnymi uwagami:

Ryzyko oparzenia. Konserwowanie w domu obejmuje obchodzenie się z gorącymi metalowymi narzędziami i pracę w pobliżu otwartych naczyń z wrzącą wodą (a jeśli używasz kuchenki gazowej, otwartego ognia). Noś odpowiedni sprzęt ochronny, taki jak uchwyty do garnków, a nawet gogle, i zachowaj odpowiednie środki ostrożności podczas obchodzenia się z gorącymi garnkami, słoikami i wrzącą wodą.
Ryzyko uszkodzenia lub utraty podczas transferu. Typowy proces konserwowania obejmuje delikatne operacje przenoszenia, które, jeśli nie zostaną właściwie wykonane, mogą spowodować uszkodzenie, utratę lub obrażenia ciała. Sterylizacja i przetwarzanie wymagają użycia szczypiec do dodawania i usuwania słoików i pokrywek z wrzącej wody, co może być trudne, gdy te przedmioty są mokre lub gładkie. Dodawanie zawartości do słoików może być nieuporządkowane i stwarza wysokie ryzyko utraty bez odpowiedniego sprzętu lub opieki.
Ryzyko choroby. Konserwowanie ma poważne długoterminowe ryzyko: zatrucie pokarmowe. Botulizm wywołujący paraliż jest szczególnym zmartwieniem, ponieważ bakterie wytwarzające toksynę botulinową (neurotoksyna, która powoduje botulizm) mogą przetrwać w temperaturach wystarczająco wysokich, aby zabić większość innych gatunków bakterii (chociaż nawet bakterie wytwarzające botulinium ulegają zapadnięciu po kilku minutach narażenia na wrzenie woda). Przy odpowiednio wysterylizowanych i przetworzonych puszkach ryzyko to jest minimalne do nieistniejącego. Gdy sterylizacja i przetwarzanie jest niekompletne lub gdy przetwarzanie nie jest wymagane ani pożądane, wzrost szkodliwych mikroorganizmów staje się znacznie bardziej prawdopodobny - a po pewnym czasie prawie nieunikniony. Zdecydowanie schłódź nieprzetworzone puszki natychmiast i wyrzuć niewykorzystaną porcję po upływie miesiąca. W przypadku przetworzonych puszek postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi sterylizacji i przetwarzania podanymi na liście i zawsze popełniaj błędy po dłuższym czasie gotowania.
Ograniczenia sprzedaży artykułów konserwowanych w domu. Jeśli masz odpowiedni sprzęt i wystarczająco dużo miejsca do gotowania, skalowanie operacji konserwowania jest realistyczną perspektywą. Niestety jest mało prawdopodobne, że będziesz w stanie skomercjalizować swoją działalność bez poddania się państwowym wymogom dotyczącym licencji i kontroli w kuchniach komercyjnych. W niektórych jurysdykcjach mogą obowiązywać ograniczone wyjątki od operacji na małą skalę, takich jak te prowadzone w wyraźnym celu sprzedaży towarów w puszkach na rynkach rolników, ale bardzo ważne jest, aby skonsultować się z odpowiednimi władzami przed dokonaniem jakichkolwiek założeń lub próbą sprzedaży towarów w puszkach domowych. W przeciwnym razie groziłyby wysokie kary.

Porównanie kosztów i czasu: Dżem rabarbarowy truskawkowy domowej roboty vs.

Moja żona jest znacznie lepszym kucharzem niż ja i nie lubi uderzać łokciami w kuchni, więc zajmuje się większością obowiązków związanych z gotowaniem w domu. Ale ostatnio postanowiłem zdobyć doświadczenie w puszkowaniu z pierwszej ręki - i mam nadzieję, że przy okazji przygotuję pyszne dżemy owocowe.

Moim głównym celem było ustalenie, czy ma sens, finansowo i pod względem czasu niezbędnego do zakończenia procesu, aby zrobić dżem w domu zamiast kupować go w sklepie. Wybrałem truskawkowy dżem rabarbarowy, dzięki uprzejmości Allrecipes, ponieważ jest smaczny, wszechstronny i stosunkowo nieskomplikowany w domu.

Przepis i koszt

Poszedłem zgodnie z przepisem Allrecipesa z dżemem rabarbarowym z truskawek. Nie licząc sprzętu kuchennego, który już miałem pod ręką, koszty spadły w następujący sposób:

12 osiem uncji słoików do konserw: 8,49 USD
6 szklanek białego cukru: 1,64 USD
1/4 szklanki soku z cytryny: 0,62 USD
4 1/2 szklanki świeżych truskawek: 4,58 USD
4 1/2 szklanki świeżego rabarbaru: 5,00 $

Chociaż rabarbar kosztuje około 2,50 USD za funt w mojej szyi w lesie, rabarbar, którego użyłem do tego konkretnego przepisu, pochodził z domowego ogrodu warzywnego mojego przyjaciela i dlatego nic mnie nie kosztowało. W rzeczywistości postanowiłem zrobić truskawkowy dżem rabarbarowy na potrzeby tego eksperymentu, gdy otwieraliśmy ogród na wiosnę i odkryłem trzy odporne rośliny rabarbaru, które skutecznie zimowały pod łożem liści. Wróciłem kilka tygodni później, aby zebrać jeden, a reszta to już historia.

Bez rabarbaru mój truskawkowy dżem rabarbarowy kosztował 15,33 USD. Rabarbar kupiony w sklepie kosztowałby co najmniej 20,33 USD. Mówiąc wszystko, mam siedem słoików po 8 uncji lub około 56 uncji dżemu z umowy.

Dla celów porównawczych użyłem niedrogiego analogu ze sklepu internetowego Amana Shops. Nie licząc wysyłki, 11-uncjowe słoiki truskawkowych rabarbarów Amany - które, podobnie jak mój dżem, zawierają prawdziwy cukier zamiast tańszego, ale bardziej niezdrowego syropu kukurydzianego o wysokiej zawartości fruktozy - kosztują 3,99 USD za sztukę. Pięć słoików (około kwoty dżemu, którą udało mi się wyprodukować za 15,33 USD, dzięki wkładowi rabarbaru mojego przyjaciela) kosztowało łącznie 19,95 USD, nie licząc wysyłki, i może wymagać pięciu minut na zamówienie online.

Dolna linia: Dzięki darmowemu rabarbarowi moja pierwsza konserwacja w domu była o około 25% tańsza niż bezpośrednie kupowanie. Bez tego byłby nieznacznie droższy.

jednak, moja druga (i trzecia, i później) partia będzie wiele tańsze, nawet jeśli będę musiał kupić rabarbar. Wynika to z tego, że słoiki do konserw są wystarczająco trwałe, aby można było ich używać prawie bez końca. Gdy są puste, wystarczy je oczyścić i ponownie wysterylizować, a następnie są gotowe (i bezpieczne) do następnego napełnienia.

Gdybym ponownie użył słoików do konserw do dżemu truskawkowego zamiast kupować nowe w sklepie, obniżyłbym swoje koszty o ponad połowę - z 15,33 USD do 6,84 USD. To tylko 30% kosztu mojego dżemu zakupionego w sklepie lub 70% oszczędności.

Ważne jest również, aby pamiętać, że jeśli jesteś jednym z milionów konsumentów, którzy podejmują decyzje zakupowe na podstawie jakości składników, zdrowia i wpływu na środowisko, prawdopodobnie zapłacisz znacznie więcej niż 3,99 USD za słoik zakupiony w sklepie. W mojej lokalnej spółdzielni spożywczej widziałem dżemy z ekologicznych składników, które sprzedawane są za 5,99 USD lub 6,99 USD za słoik. Dżemy wytwarzane bez pektyny, środka zagęszczającego, który przyspiesza i upraszcza proces produkcji, przynoszą podobną premię.

Gdybym kupił pięć 11-uncjowych słoików dżemu organicznego lub wolnego od pektyn po 5,99 USD za pop, zapłaciłbym 29,95 USD, czyli znacznie więcej niż całkowity koszt mojego domowego dżemu. Szczerze mówiąc, cukier organiczny, truskawki i rabarbar są nieco droższe niż odmiany nieekologiczne. Ale nawet przy całkowicie ekologicznych składnikach całkowity koszt mojego domowego dżemu nadal byłby niższy. I znowu, możliwość ponownego wykorzystania słoików dodaje prawie niesprawiedliwą ilość miejsca do poruszania się do tego obliczenia kosztów.

Proces

Opracowanie tego przepisu zajęło mi większą część wieczoru, pracując samemu. Jednak nieco mniej niż połowa tego czasu, około półtorej godziny, faktycznie spędzono w pracy. Reszta, nieco ponad dwie godziny, to czas oczekiwania, głównie gdy rabarbar wchłonął cukier i trochę, gdy słoiki ostygły pod koniec procesu.

Oto podział każdego kroku, z przybliżonym czasem dla każdego z nich - nie licząc etapów kontroli pieczęci i końcowego przechowywania, które miały miejsce następnego dnia.

Pokrój łodygi rabarbaru na półcalowe segmenty: 10 minut
Przykryj cukrem i pozwól usiąść: 2 godziny
Przekrój truskawki na pół, dodaj do rabarbaru z cukrem i dodaj sok z cytryny: 7 minut
Ogrzać mieszaninę i gotować, aż zgęstnieje: 30 minut
Chłodny dżem: 15 minut (jednocześnie ze sterylizacją w słoiku)
Przygotuj i sterylizuj słoiki, pokrywki i pierścienie: 15 minut
Chłodne słoiki, pokrywki i pierścienie: 3 minuty
Dodaj zawartość, wyczyść i uszczelnij: 10 minut
Przetwarzaj, usuwaj i przechowuj: 25 minut

Chociaż Allrecipes sugeruje, że aktywna część procesu (bez przechowywania) zajęłaby około 2 godzin 45 minut, ostatecznie zajęło mi to 3 godziny 40 minut, nie licząc czasu na zakup materiałów eksploatacyjnych. Możliwe, że część dodatkowego czasu wynikała z tego, że jestem względną nowicjuszką. Jeśli masz większe doświadczenie w intensywnym gotowaniu, oszacowanie Allrecipes może być rozsądne.

Zalety konserw w porównaniu do zakupów w puszkach w sklepie

1. Canning Is Fun

Konserwowanie w domu jest znacznie trudniejsze i bardziej czasochłonne niż naciśnięcie kilku przycisków online lub jazda do sklepu - ale zrobiłbym to ponownie w mgnieniu oka. Dla mnie najbardziej przekonujący argument na rzecz konserw domowych jest również najprostszy: jest zabawny.

Canning zamienia zwykły składnik lub składniki w długowieczną, stabilną formę, którą można cieszyć się w czasie wolnym - a proces tworzenia tej formy jest niezwykle satysfakcjonujący. Wzywam was, abyście podczas następnej podróży do sklepu spożywczego bawili się tak dobrze, jak podczas pierwszej domowej sesji konserwowej.

2. Kontrola i znajomość używanych składników

Kolejnym silnym argumentem przemawiającym za konserwowaniem jest to, że pozwala on na znacznie większą kontrolę nad tym, co wkładasz do swojego ciała, niż kupowanie konserw w sklepie. Jeśli używasz składników zakupionych w sklepie, możesz wydać kilka dolarów więcej na wysokiej jakości, ekologiczne, zrównoważone produkty, które mają więcej składników odżywczych i mniejszy wpływ na środowisko. Jeśli używasz własnych składników, wiesz dokładnie, skąd pochodzi twoje jedzenie i możesz osobiście ręczyć za jego jakość.

A wysokiej jakości składniki są nie tylko lepsze dla Ciebie i środowiska - często też smakują lepiej.

3. Edukacyjne dla dzieci (i dorosłych)

Z kilku powodów konserwowanie to doświadczenie edukacyjne dla osób w każdym wieku. Z natury konserwowanie przeciwstawia się biologii. Aby zrobić to poprawnie, musisz mieć przynajmniej podstawową wiedzę na temat tego, w jaki sposób zapobiega psuciu się i ułatwia długoterminową konserwację. To świetny sposób na nauczenie dzieci - i niedoświadczonych dorosłych - podstawowych lekcji na temat bezpieczeństwa żywności.

Konserwowanie to także świetny sposób na nauczanie lub naukę podstawowych technik gotowania i przygotowywania posiłków. Osobiście nigdy nie robiłem dżemu od zera, zanim nie spróbowałem przepisu na truskawkowego rabarbaru, a widok cukru, rabarbaru i truskawek rozpuszczających się w gorący, lepki, bulgotający bałagan przy pełnym gotowaniu to taki, którego wkrótce nie zapomnę.

Wreszcie, konserwowanie może być ważnym elementem szerszego programu nauczania systemów żywnościowych o niskim wpływie. Możesz przygotować i możesz dziesiątki (prawdopodobnie setki) artykułów spożywczych domowych i dzikich, które albo już rosną, albo można je łatwo wyhodować w ogrodzie domu lub na naturalnych obszarach wokół domu. Jeśli nie możesz uprawiać żywności przez cały rok w swojej okolicy, nauczenie się, jak bezpiecznie zachować to, co uprawiasz, ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego stylu życia.

4. Nie ma potrzeby kupowania nowych słoików za każdym razem

Nawet jeśli jesteś gotów wydać trochę więcej na zakup wysokiej jakości składników, możesz prawdopodobnie utrzymać całkowite koszty konserw domowych poniżej kwoty, którą wydasz na równoważną ilość odmiany kupionej w sklepie. W jaki sposób? Poprzez wyeliminowanie tego, co prawdopodobnie będzie największym powtarzającym się wydatkiem na konserwę w domu: słoiki zakupione w sklepie.

Aby to zadziałało, nie musisz wysadzać własnych szklanych słoików - wystarczy ponownie użyć pustych słoików z puszkami. Ponieważ nowoczesne słoiki, pokrywki i śruby konserwowe są bardzo trwałe, mogą przetrwać nieskończoną liczbę cykli czyszczenia, sterylizacji i przetwarzania. Chociaż proporcjonalny potencjał ponownego wykorzystania słoików w zakresie obniżania kosztów różni się w zależności od kosztu innych składników przepisu, zawsze jest znaczący. Przykład: według moich obliczeń używane słoiki zmniejszyłyby koszt mojego domowego dżemu o ponad 50%.

5. Dobre wykorzystanie produktu CSA

Moja żona i ja uwielbiamy nasze CSA, ale jesteśmy też bardzo zajęci. Czasami szukanie zastosowań wszystkich cudownych produktów, które otrzymujemy co tydzień, może być uciążliwe - szczególnie, gdy możemy liczyć na kolejny zrzut w następnym tygodniu.

Jeśli walczysz również z wykorzystaniem całego transportu CSA lub po prostu nie możesz poświęcić czasu na planowanie wielu posiłków tygodniowo wokół niego, konserwowanie jest opłacalnym sposobem na zaoszczędzenie znacznej części nagrody za przyszłe wykorzystanie. Jest to szczególnie przydatne, jeśli Twój klimat uniemożliwia działanie CSA przez większą część roku. W tym roku mogę już z całą pewnością powiedzieć, że zamienimy niektóre z tych pysznych pomidorów winorośli z Wisconsin w równie pyszną salsę, która powinna przetrwać zimę - jeśli nie zjemy tego wszystkiego wcześniej.

Co potrafisz Sugestie dla początkujących użytkowników

Jeśli intryguje Cię pomysł puszkowania własnego jedzenia, nie będę cię winił za samodzielne eksperymentowanie. W końcu dżem i przetwory nie są jedynymi rzeczami, które warto konserwować. W rzeczywistości, gdy wykonasz podstawowe kroki opisane powyżej i wszelkie wymagania przygotowawcze specyficzne dla wybranej przez ciebie receptury, możesz zrobić praktycznie wszystko, co rośnie.

Białko zwierzęce jest nieco trudniejsze, ale istnieje również wiele możliwości. Pierwsze komercyjne operacje konserwowe, na początku XIX wieku w Anglii, koncentrowały się na mięsie - i faktycznie przyczyniły się do szerszego udostępnienia mięsa osobom z niższej i średniej klasy ludzi, którzy wcześniej nie mogli sobie pozwolić na regularne spożywanie go w dużych ilościach z powodu dostaw i ograniczenia przechowywania.

Co uprawiać, wybierać i uwzględniać w następnym przepisie konserwowym

Niedrogie, łatwe w uprawie (lub zbiór na wolności) surowe składniki do puszkowania w domu obejmują następujące, z sugestiami dotyczącymi receptur:

Maliny, Jeżyny i Jagody. Idealny do dżemów, przetworów i nadzień do ciast.
Dynia i Squash. Idealne do nadzienia ciasta, świątecznych stron (takich jak puree z dyni) i jako kawałki, które można wykorzystać jako składniki do przyszłych potraw.
Ogórki. Idealny do ogórków koperkowych, przypraw i jako składnik salsy.
Jabłka i gruszki. Świetny jako nadzienie do ciasta, dżemy, pasty i kandyzowane desery lub boki.
Fasola czarna, łaciata, nerkowa lub lima. Świetny jako baza do sałatek z fasoli (marynowana lub marynowana).
Fasolka szparagowa i groszek w strąku. Świetnie nadaje się do przechowywania całych ziaren fasoli i strąków grochu do wykorzystania jako przystawki w przyszłych potrawach lub jako baza do sałatek z fasoli.
Marchew, Rzepa i Inne Warzywa Korzeniowe. Świetnie nadaje się również do konserwowania do przyszłego użytku, zwykle krojone ze względu na masę warzyw. Marchewki sprawdzają się również jako kandyzowane boki lub desery.
Kalafior i Brokuły. Świetny jako składnik konserwowy w sałatce fasolowej lub innych świątecznych składnikach, lub jako składnik złożonego dania marynowanego.
Pomidory. Świetna jako baza do sosu pomidorowego, sosu do pizzy lub salsy.
Papryka słodka lub pikantna. Świetny jako składnik salsy, złożony składnik dań marynowanych lub składnik sałatek fasolowych.

Ostatnie słowo

Rabarbar jest odporną rośliną, więc jestem pewien, że to kwestia czasu, zanim roślina, którą zebrałem do tego eksperymentu, powróci lepiej niż kiedykolwiek. Nawet jeśli nie, ogród mojego przyjaciela ma jeszcze dwa zbiory. Ogromnie podobało mi się robienie i konserwowanie tego dżemu, a gotowa dostawa wolnego rabarbaru praktycznie gwarantuje, że spróbuję ponownie.

W rzeczywistości nie mogę się doczekać przeprowadzenia bardziej ambitnych eksperymentów z konserwami, być może z rybami lub innymi białkami zwierzęcymi. Chociaż nie jest to łatwe ani szybkie, uważam, że konserwowanie jest wyjątkowo satysfakcjonującym doświadczeniem. To wspaniałe, że stosunkowo skromna inwestycja finansowa i kilka godzin własnego czasu może wytworzyć pyszny, bezpieczny produkt spożywczy, który zapobiega starzeniu się.

Oczywiście miło jest również wiedzieć, że możesz wybiec do sklepu i odebrać te same produkty za podobną cenę iw krótszym czasie. Nasi przodkowie nie zawsze mieli taką opcję.

Czy kiedykolwiek konserwowałeś lub konserwowałeś własne jedzenie w domu??