6 wspólnych argumentów pieniężnych między parami i jak sobie z nimi radzić

Kiedy nieustannie walczysz o pieniądze, ty i twój partner zmniejszacie satysfakcję z relacji. Nawet w przypadkach, gdy zmniejszone zadowolenie z relacji nie prowadzi do rozwodu, może zwiększyć poziom stresu i mieć negatywny wpływ na zdrowie i szczęście innych członków rodziny, w tym twoich dzieci. Zrozumienie, o co walczysz i dlaczego walka o to pomaga tobie i twojemu partnerowi wymyślić sposób na rozwiązywanie kłótni.

1. Wydatki

Niezależnie od tego, czy to ty, czy twój partner jesteś zakupoholiczką, różnica w nawykach wydawania pieniędzy nie jest czymś, co można zamiatać pod dywan. Niechęć i frustracja mogą wzrosnąć, jeśli jeden z was czuje się bezradny wobec nawyków drugiego - lub jeśli ktoś uważa, że ​​drugi wydaje wszystkie pieniądze bez zastanowienia na przyszłość. Jeśli Ty i Twój partner regularnie zastanawiacie się nad nawykami wydatków drugiej osoby, istnieje kilka sposobów rozwiązania problemu i lepszego zrozumienia siebie.

Zobacz, skąd pochodzi ten drugi

Nawyki rozwijają się z czasem i z różnych powodów. Postaraj się postawić na nogi partnera, aby lepiej zrozumieć przyczyny i motywacje wydatków. Dobrym początkiem rozmowy jest pytanie siebie nawzajem o nawyki dotyczące wydatków i oszczędzania, które wzorowali dla Ciebie rodzice. Na przykład zapytaj, czy rodzice twojego partnera byli oszczędzający, czy też żyli ponad swoje możliwości. Zapytaj, czy zachowania rodziców i postawy wobec pieniędzy wpłynęły na sposób, w jaki twój partner patrzy na pieniądze lub je traktuje.

Możesz także współpracować w celu wzajemnej identyfikacji czynników powodujących wydatki. Usiądźcie razem i zadajcie sobie pytanie, co sprawia, że ​​wydajesz więcej. Wymień przypadki, w których możesz być bardziej skłonny do zakupów, na przykład po złym dniu, jeśli twój ulubiony sklep ma dużą wyprzedaż lub jesteś znudzony. Kiedy zobaczysz, co wyzwala twojego partnera, możesz lepiej zrozumieć, jak współpracować.

Jeśli zły dzień sprawia, że ​​któreś z was chętniej robi zakupy, sporządzić listę rzeczy, które można zrobić zamiast tego. Ponowne oglądanie odcinka ulubionego programu, tworzenie ciastek lub praca nad projektem rzemieślniczym to świetne miejsca na rozpoczęcie.

Bądź cierpliwy

Ponieważ nawyki zakupowe rozwijają się z czasem, rzadko zdarza się, aby ktoś szybko coś zrezygnował. Bądź cierpliwy, jeśli twój partner ogranicza wydatki i poproś partnera, aby był cierpliwy, jeśli to Ty dokonujesz dużych korekt.

Śledź swoje wspólne wydatki przez miesiąc. Jeśli wydajesz tyle pieniędzy, że nie osiągasz swoich celów finansowych, zacznij odzwyczajać się od pewnych niepotrzebnych wydatków. Na przykład, jeśli oboje kupujecie poranną kawę i lunch codziennie, zobowiązajcie się przynosić je z domu jeden dzień w tygodniu. Jeśli codziennie wychodzisz na drinka po pracy, pomiń jeden wieczór szczęśliwej godziny.

W następnym tygodniu zmniejsz swój budżet wydatków, dokonując kolejnego cięcia. Na przykład weź lunch z brązową torbą do pracy dwa dni w tym tygodniu zamiast jednego. Zmniejszaj z tygodnia na tydzień, aż ty i twój partner osiągniecie akceptowalny i uzgodniony poziom wydatków.

Jeśli któryś z was wpadnie w poślizg i przekroczy wydatki, przyjrzyj się, dlaczego tak się stało. Jeśli był to zły dzień, który wywołał szaleństwo wydatków, wymyśl alternatywne sposoby radzenia sobie ze stresem i złością, takie jak medytacja lub bieganie.

Zdobądź wszystko na otwartej przestrzeni

Uczciwość jest najlepszą polityką w każdej sytuacji. Kiedy po raz pierwszy porozmawiasz o pieniądzach ze swoim partnerem, wyciągnij wyciągi z konta bankowego i karty kredytowej, aby każdy mógł zobaczyć, co kupuje drugi. Przed ujawnieniem swoich danych finansowych obiecaj, że nie będziesz się wzajemnie oceniać ani skomentować. Przejrzenie swoich nawyków związanych z wydatkami może pomóc zarówno ustalić cele, jak i znaleźć miejsce, w którym należy ograniczyć.

Po ustaleniu budżetu razem, jeśli poślizgniesz się i kupisz torebkę o wartości 500 USD lub upuścisz 400 USD na parę biletów na koncert, nie próbuj ukrywać go przed partnerem. Zamiast tego przyjdź czysty i przyznaj, że przepłaciłeś za przedmiot.

Kiedy jesteś szczery, możesz współpracować, aby znaleźć rozwiązanie. Możesz zwrócić torebkę, jeśli oboje się zgodzicie, że to obciąża twoje finanse i jest czymś, czego po prostu nie potrzebujesz. Jeśli nie możesz uzyskać zwrotu pieniędzy za bilety na koncert, możesz spróbować sprzedać je na stronie internetowej innej firmy, jeśli jest to legalne w Twoim stanie.

2. Oszczędzanie nawyków

Pary nie tylko walczą o nawyki wydawania pieniędzy - często nie zgadzają się co do tego, jak (i ​​ile) oszczędzać. Na przykład, niektórzy ludzie mogą być tak skoncentrowani na oszczędzaniu, że są gotowi poświęcić wiele życiowych doświadczeń, od podróży po jedzenie w restauracji, podczas gdy inni doceniają od czasu do czasu odrobinę szaleństwa. Połowa pary może denerwować się inwestowaniem w akcje i chce tylko inwestować w płyty CD lub konta oszczędnościowe, podczas gdy druga połowa może poradzić sobie z pewnym ryzykiem.

Utwórz wspólne cele

Siadanie ze swoim partnerem i sporządzanie listy celów może pomóc obojgu ustalić, ile zaoszczędzić każdego miesiąca. Jeśli żadne z was nie skupiło się jeszcze na oszczędnościach emerytalnych, możecie wspólnie zdecydować o odłożeniu 10% każdego dochodu na własne konta emerytalne co miesiąc.

Zazwyczaj zaleca się, aby wydatki na trzy do sześciu miesięcy były schowane w funduszu ratunkowym. Spójrz na swój wspólny dochód i określ, ile możesz wygodnie odłożyć każdego miesiąca i ile czasu powinno zająć osiągnięcie celu. Jeśli jesteś w stanie żyć przez sześć miesięcy za 10 000 USD i stać Cię na przeznaczenie 1000 USD na fundusz każdego miesiąca, utworzenie pełnego konta oszczędnościowego powinno zająć około 10 miesięcy.

Wraz z długoterminowymi celami oszczędnościowymi powinieneś skonfigurować cele krótkoterminowe. Być może twój samochód jest na ostatnich nogach - jeśli tak jest, możesz zgodzić się na odłożenie niewielkiej części swoich dochodów co miesiąc, aby zaoszczędzić wystarczająco dużo, aby kupić samochód wprost lub spłacić znaczną kwotę na pożyczkę na samochód. Możesz także wyrazić zgodę na utworzenie wspólnego konta oszczędnościowego na wakacje lub inne roczne zakupy, takie jak prezenty świąteczne i inne wydatki.

Radzić sobie z różnymi stylami inwestowania

Być może nie chodzi o to, ile zaoszczędzić, o które ty i twój partner się nie zgadzacie, ale raczej o to, jak podzielić lub zainwestować swoje oszczędności. Posiadanie partnera, który jest bardzo niechętny ryzyku - lub odwrotnie - utrudnia zbudowanie zrównoważonego, zdywersyfikowanego portfela.

Pamiętaj, że twoje konta emerytalne są osobne, co oznacza, że ​​możesz inwestować we własne konta, jakkolwiek uważasz za najlepsze. Oznacza to, że jeśli twój partner lubi grać bezpiecznie, idealne mogą być pojazdy emerytalne o niższym ryzyku, takie jak obligacje. Jeśli wolisz podejmować ryzyko, możesz inwestować w akcje na własnym koncie emerytalnym - mogą one stracić na wartości, ale z czasem mogą również uzyskać wyższą stopę zwrotu. Jeśli chcesz jeszcze bardziej zdywersyfikować, możesz zainwestować w sztukę poprzez Mistrzostwa lub nieruchomości przez DiversyFund.

Musisz być bardziej dyplomatyczny, jeśli chodzi o wspólne konto emerytalne, ponieważ jest ono prowadzone przez was oboje. Praca z planistą finansowym może pomóc wam obojgu opracować dobrą strategię inwestycyjną, abyście oboje czuli się komfortowo z zarządzaniem swoimi oszczędnościami.

3. Kto zarabia co

Jeden partner zarabia więcej niż drugi, a różnice w dochodach mogą prowadzić do walk i poczucia urazy lub niepewności. Ponadto jeden partner może czuć się skłonny mieć większy wpływ na to, co stanie się z pieniędzmi, jeśli istnieje duża różnica w dochodach.

Bądź sprawiedliwy

Nawet jeśli istnieje duża różnica między kwotami, które zarabiają obaj partnerzy, nadal możesz współpracować, aby stworzyć zrównoważony i sprawiedliwy budżet. Zamiast dzielić wspólne wydatki na pół, podziel je, aby każda osoba płaciła równą część dochodu. Jeśli jeden partner zarabia 100 000 USD rocznie, a drugi 50 000 USD rocznie, a spłata kredytu hipotecznego wynosi 1500 USD każdego miesiąca, partner o wyższych zarobkach może zapłacić 1000 USD, a partner o niższych zarobkach 500 USD.

Każda osoba powinna również mieć wpływ na decyzje mające wpływ na dom. Na przykład, nawet jeśli zarabiający partner płaci za cały urlop lub nowy zestaw mebli, to niesprawiedliwe, aby ten partner mógł wybrać miejsce na wakacje lub styl mebli bez wkładu innego.

Jeśli tak się dzieje, poświęć czas na podzielenie się ze swoim partnerem, jak się czujesz. Możliwe, że twój partner nie zdaje sobie sprawy, że podejmowanie decyzji bez ciebie rani twoje uczucia. W takim przypadku przypomnienie, że oboje pracujesz razem, nawet jeśli twoje dochody nie są wyrównane, może być pomocne.

Do rozważenia jest także kwestia nieopłaconych prac domowych. Partner, który pracuje poza domem, może nie przyczyniać się tak bardzo do prac domowych, jak rodzic lub małżonek pozostający w domu, lub partner o wyższych zarobkach może wykonywać mniej obowiązków niż osoba o niższych zarobkach.

Jeśli występują duże rozbieżności w pracach domowych, możesz zarabiać na wkładzie jednego partnera. Twój współmałżonek może nie zarobić 100 USD tygodniowo w gotówce na prace domowe, ale wykona równowartość 100 USD pracy tygodniowo (jeśli to tyle kosztowałoby zatrudnienie zewnętrznego sprzątacza domu lub gotowanie do wykonania tej samej pracy). Aby nadrobić różnicę, partner, który zarabia wyższe wynagrodzenie, może zgodzić się na przekazanie 100 USD tygodniowo na inny wydatek, taki jak koszt artykułów spożywczych lub środków czystości.

Podział obowiązków

W niektórych przypadkach partner, który zarabia mniej, może wziąć na siebie więcej obowiązków w domu, aby spróbować zlikwidować różnicę między dochodami. Małżonek, który nie ma pracy zarobkowej, może troszczyć się o dzieci lub pracować, aby co wieczór kłaść na stole obiad.

Jednak nawet jeśli jedno z was pracuje, a drugie nie, żadna osoba nie jest w stanie wykonywać wszystkich prac domowych lub zajmować się wszystkimi sprawami związanymi z utrzymaniem domu. Partner, który musi dbać o dom sam, bez pomocy lub wsparcia małżonka, może zacząć odczuwać gniew i urazę.

Zamiast ponosić wszystkie obowiązki partnera o niższych dochodach, pracujcie wspólnie, aby dzielić obowiązki na podstawie harmonogramów i czasu. Na przykład, jeśli pozostaniesz w domu przez cały dzień, może być sensowne, aby twój partner w pracy zostawił dzieci w szkole rano lub odebrał je po południu, abyś nie musiał odbywać specjalnej podróży. Jeśli partner, który pracuje poza domem, musi wcześniej pójść spać, możesz wziąć na siebie odpowiedzialność za zakończenie sprzątania kolacji i upewnienie się, że wszyscy są przygotowani na następny dzień.

4. Kto kontroluje co

Posiadanie jednej osoby do obsługi budżetu i opłacania rachunków może mieć sens. Problemy mogą się jednak pojawić, gdy jedna osoba przekroczy granice lub spróbuje przejąć pełną kontrolę nad sytuacją finansową pary.

Oznaki problemu z kontrolą mogą obejmować partnera, który oczekuje, że będziesz przekazywać swoje zarobki co miesiąc bez pytania, partnera, który nie pozwoli ci użyć karty kredytowej, lub partnera, który da ci „zasiłek”. Unikanie walk z partnerem kontrolującym finansowo może być szczególnie trudne, ponieważ ten typ osób raczej nie chce zrezygnować z kontroli.

Rozmawiać

Podobnie jak w przypadku innych powszechnych argumentów, otwarta i szczera rozmowa może pomóc ludziom zdać sobie sprawę, że mogą zbytnio kontrolować pieniądze. Może także pomóc ludziom współpracować, aby dotrzeć do źródła problemu i znaleźć rozwiązanie problemu. Jeśli samodzielna rozmowa nie pomoże rozwiązać problemu, Ty i Twój partner możecie skorzystać ze współpracy z doradcą małżeńskim.

Zgadzam się na zastępcę

Jednym ze sposobów rozwiązania problemów związanych z kontrolą w odniesieniu do pieniędzy jest to, że Ty i Twój partner decydujecie się na zmianę, kto siedzi na miejscu kierowcy. Twój partner może wziąć wodze jeden miesiąc i upewnić się, że rachunki są zapłacone, a dochód do dyspozycji jest właściwie przydzielony. Możesz przejąć kontrolę w następnym miesiącu, płacąc rachunki i utrzymując równowagę budżetu.

Inną opcją jest zmiana, kto regularnie nadzoruje co. Twój partner może kontrolować oszczędności w ćwiartce podczas codziennych wydatków i rachunków.

5. Przeszłe, obecne i przyszłe wsparcie rodziny

Chociaż dokładny koszt wychowywania dzieci różni się w zależności od miejsca zamieszkania, USDA szacuje, że rodzina z dwoma rodzicami o średnim dochodzie może wydać od 12 800 USD do 14 970 USD na dziecko rocznie. Nic dziwnego, że pary często walczą o to, czy mieć dzieci i co z nimi zrobić po ich przybyciu.

Ty i twój partner powinniście uzgodnić, ile budżetu dla dziecka lub dzieci i jak długo udzielać wsparcia swoim dzieciom. Chociaż dane USDA zakładają, że rodzice wspierają swoje dzieci od urodzenia do 18 roku życia, bez płacąc za studia, wielu rodziców zostaje, by wspierać swoje dzieci aż do dorosłości. Ważne jest, aby usiąść z partnerem i sporządzić plan finansowy na wypadek, gdy masz dzieci.

Możesz walczyć nie tylko o dzieci. Ty i twój małżonek możecie nie zgodzić się, jeśli chodzi o opiekę nad starzejącymi się lub chorymi członkami rodziny, a jeden z was może planować w pewnym momencie przeprowadzkę swojej mamy i taty. W takim przypadku powinieneś podzielić się tymi uczuciami ze swoim partnerem wcześniej niż później.

Opracuj plan

Zanim będziesz mieć dzieci lub zdecydujesz się na zamieszkanie jednego zestawu rodziców, usiądź razem i opracuj plan przyszłych wydatków. Sprawdź, czy będziesz w stanie pozwolić dziecku na bieżące dochody, czy też jedno z was przestanie pracować nad dziećmi. Omów, w jaki sposób planujesz zaoszczędzić na uczelni dla swoich dzieci, jeśli w ogóle, i czy (lub ile) powinieneś oszczędzić na opiekę nad chorymi rodzicami w przyszłości.

Pozyskanie pomocy planisty finansowego to dobry pomysł. Planista może zbadać twoją obecną sytuację finansową i sformułować zalecenia dotyczące planów oszczędnościowych uczelni i innych kont oszczędnościowych, w oparciu o to, czego możesz potrzebować w przyszłości.

6. Przeszłe, bieżące lub przyszłe zadłużenie

Ile długów wnosi każdy w związek, a także twoje podejście do jego rozwiązania, może być źródłem konfliktów. Podobnie jak w przypadku innych spraw finansowych, ty i twój małżonek możecie mieć różne nastawienie do długów, od tego, czy dopuszczalne jest saldo karty kredytowej, czy spiesząc się ze spłatą zadłużenia z tytułu pożyczki studenckiej. Zamiast walczyć o dług, chcesz być szczery i uczciwy w stosunku do swoich postaw i faktycznego obciążenia długiem oraz opracować plan, który pomoże zarówno zmniejszyć, jak i wyeliminować długi.

Współpracuj, aby to opłacić

Gdy jesteś częścią pary, druga osoba w związku nie przyjmuje automatycznie odpowiedzialności za długi, które zaciągniesz w związku partnerskim. W rzeczywistości wszelkie długi zaciągnięte w związku pozostają wyłączną odpowiedzialnością, nawet po ślubie. Nie oznacza to, że ty i twój partner nie możecie współpracować, aby opracować plan spłaty długu, który najlepiej pasuje do wspólnego budżetu. W końcu opracowanie wspólnego planu zmniejszenia zadłużenia może pomóc ci w wspólnej pracy, aby osiągnąć inne cele finansowe, takie jak wspólna kwalifikacja do kredytu hipotecznego i zakup domu.

Wspólnie opracuj strategię spłaty zadłużenia. Możesz zdecydować się na zajęcie się jakimkolwiek zadłużeniem konsumentów, przeznaczając znaczną część swoich dochodów na zadłużenie z tytułu kart kredytowych. Po spłaceniu możesz skoncentrować się na pożyczkach studenckich i innych tańszych długach.

Jeśli jedno z was ma większy dług niż drugi, staraj się nie obrażać tej osoby. Ważną rzeczą jest to, że oboje teraz pracujesz razem, aby spłacić dług, abyś mógł iść do przodu z życiem finansowym.