Znaczenie Medicare i wpływ na opiekę zdrowotną i budżet federalny

Zakłady ubezpieczeń od wypadków zmniejszają ryzyko i koszty składek dla właścicieli domów, zwiększając populację ubezpieczonych nieruchomości. W powyższym przykładzie ubezpieczyciel obejmowałby inne społeczności z nowszymi konstrukcjami ognioodpornymi, powszechnym stosowaniem alarmów i straży pożarnej szybkiego reagowania. Włączenie większej liczby domów zwiększa „pulę ubezpieczeniową”, zmniejsza prawdopodobieństwo kosztownego zdarzenia i zmniejsza szkody poniesione na pulę w przypadku wybuchu pożaru, skutecznie zmniejszając ryzyko finansowe wszystkich właścicieli domów w puli i składek indywidualnych.

Medicare przypomina program ubezpieczenia domu, w którym znaczna część ubezpieczonych wymaga napraw w ciągu roku; gdy ludzie się starzeją, ich ciała i umysły zużywają się, układ odpornościowy jest zagrożony, a narządy wymagają wymiany. Kontynuując tę ​​analogię, ludność Medicare to grupa właścicieli domów, których domy będą się palić każdego roku.

Istnieje bezpośrednia korelacja między kosztami opieki zdrowotnej a wiekiem: im jesteś starszy, tym bardziej prawdopodobne jest, że będziesz potrzebować opieki medycznej. Osoby starsze są bardziej narażone na przewlekłe schorzenia, które wymagają leczenia przez lata, a wypadki są częstsze, często wymagające skomplikowanego leczenia. W wyniku wysokich kosztów opieki zdrowotnej dla starszych Amerykanów prywatni ubezpieczyciele przed 1965 rokiem albo nie oferowali ubezpieczenia zdrowotnego osobom starszym, albo naliczali tak wysokie składki, że ubezpieczenie nie było dostępne. Medicare zostało stworzone, aby rozwiązać kryzys dobrobytu ludzi, który groził rozerwaniem społecznej i ekonomicznej tkanki narodu.

Wpływ Medicare na system opieki zdrowotnej

Większość Amerykanów otrzymuje prywatne ubezpieczenie zdrowotne za pośrednictwem swoich pracodawców podczas pracy, co jest konsekwencją serii „wypadków historycznych” według NPR. Nieoczekiwanym rezultatem było wykluczenie osób starszych z ubezpieczenia zdrowotnego, ponieważ większość osób traci ubezpieczenie zdrowotne po przejściu na emeryturę lub po zakończeniu pracy. W 1965 r. Ponad połowa osób starszych nie posiadała ubezpieczenia zdrowotnego (64% par, 49% niezamężnych kobiet, 37% niezamężnych mężczyzn), podczas gdy inni mieli „straszne ubezpieczenie - nie zrobiło wiele, aby je pokryć” według Dorothy Pechman Rice, emerytowanej profesor na University of California w San Francisco i były dyrektor National Center for Health Statistics.

W przypadku większości osób starszych, które potrzebowały usług medycznych, ich wyborem było wydawanie oszczędności, poleganie na funduszach od dzieci, poszukiwanie pomocy społecznej lub charytatywnej lub unikanie opieki. Dzisiaj, w wyniku zmiany Ubezpieczenia Społecznego w 1965 r. W celu utworzenia Medicare, mniej niż 1% starszych Amerykanów nie ma ubezpieczenia zdrowotnego ani dostępu do leczenia w malejącym wieku.

Medicare jest jednym z największych programów ubezpieczeń zdrowotnych na świecie, stanowiącym 20% wydatków na opiekę zdrowotną, jedną ósmą budżetu federalnego i ponad 3% produktu krajowego brutto (PKB) Narodu. Jego wpływ na opiekę zdrowotną, gospodarkę i życie Amerykanów ogólnie był znaczący:

1. Korzyści finansowe dla osób starszych

Podczas gdy eksperci spekulowali, że Medicare zmniejszyła śmiertelność osób starszych, nie ma dowodów empirycznych na to twierdzenie. Jednak starsi Amerykanie skorzystali na zmniejszeniu ryzyka dużych wydatków medycznych z własnej kieszeni. Badania wskazują, że koszty te zostały zmniejszone o około 40% dla osób starszych, które wcześniej najwięcej wydały. Wartość spokoju ducha dla starszych Amerykanów jest nieobliczalna.

2. Wprowadzenie potencjalnych systemów płatności

W 1980 r. Medicare opracowało grupę związaną z diagnozą (DRG), łączenie wielu usług zwykle wymaganych do leczenia wspólnej diagnozy w jedną wcześniej wynegocjowaną płatność, którą szybko przyjęto i zastosowano w prywatnych planach opieki zdrowotnej w ustaleniach dotyczących płatności w szpitalach.

W 1992 r. Wprowadzono opartą na zasobach skalę wartości względnej (RBRVS) dla płatności dla lekarzy. Te systemy płatności zasadniczo zastąpiły poprzednią praktykę branżową polegającą na wypłacie wynegocjowanej zniżki opłat lub prowizji ustalonych przez szpitale i lekarzy, które rzadko są powiązane z faktycznymi kosztami poniesionymi na świadczenie usługi. Jako największy nabywca opieki medycznej w kraju, Medicare nadal udoskonala praktyki płatnicze w celu obniżenia kosztów i poprawy jakości, pomimo żarliwej i aktywnej opozycji ze strony zwolenników branży, takich jak American Medical Association i American Hospital Association.

3. Transformacja amerykańskiego systemu szpitalnego

Jednym z impulsów Medicare było zrekompensowanie spadających przychodów ze szpitala poprzez „przekształcenie osób starszych w płacących konsumentów usług szpitalnych”. Zgodnie z oczekiwaniami demografia przeciętnego pacjenta uległa zmianie; przed 1965 r. ponad dwie trzecie pacjentów szpitali było w wieku poniżej 65 lat, ale do 2010 r. ponad połowa pacjentów była w wieku 65 lat lub starszych.

Paradoksalnie inne wyniki były mniej korzystne dla szpitali:

• Konsolidacja szpitali w duże skoordynowane systemy. Na przykład St. Louis ma 31 szpitali, z których 4 są niezależne, a pozostali członkowie jednego z czterech większych systemów szpitalnych. Ta konsolidacja przyniosła społeczności zarówno korzyści związane z wielkością (kapitał, masowe zakupy, dostęp do technologii), jak i jej wady (biurokracja, marnotrawstwo i zmniejszona elastyczność) dla społeczności.
• Spadek liczby łóżek szpitalnych. Metodologie płatności Medicare preferują usługi ambulatoryjne i leczenie, a nie hospitalizację. W rezultacie liczba łóżek szpitalnych w całym kraju spadła o 33% od 1965 r.
• Zmiany w misjach organizacji szpitalnych. Większość szpitali społecznych nie była nastawiona na zysk przed 1965 r., A ich misją była służba społeczności, w której się znajdowały. Jednak do 2010 r. Obiekty komercyjne stanowiły 18% całości, ponad dwukrotnie od czasu powstania Medicare. Organizacje nastawione na zysk koncentrują się na zyskach. Niektórzy analitycy szpitalni oczekują, że konsolidacja i kontynuacja transformacji zarobkowej przyspieszą w przyszłości, podobnie jak w przypadku metamorfozy branży ubezpieczeń zdrowotnych.
• Krótsze pobyty w szpitalu. W 1965 r. Średni pobyt w szpitalu wynosił około dziewięciu dni; do 2011 r. średni pobyt wynosił mniej niż cztery dni. Redukcji tej dokonano poprzez zapewnienie leczenia ambulatoryjnego, a nie stacjonarnego, w wyniku metodologii refundacji promowanej przez Medicare.
• Więcej opieki, mniej otrzymanych pieniędzy. Szpitale obsługują teraz starszych, chorych pacjentów z chorobami przewlekłymi, którzy potrzebują większej opieki w celu uzyskania niższych kosztów.

4. Bodźce do badań, nowych procedur medycznych i technologii

Finansowanie Medicare zalało przemysł miliardami dolarów, aby zaspokoić rosnący popyt starszych Amerykanów szukających leczenia. Zgodnie z oczekiwaniami branża zareagowała na nowe inwestycje w urządzenia, sprzęt, personel i zabiegi.

National Bureau of Economic Research ocenia, co następuje:

• Rzeczywiste wydatki szpitalne wzrosły o 63% w ciągu pięciu lat po wprowadzeniu Medicare, o 50% więcej niż w poprzednich pięciu latach.
• Leczenie intensywność, mierzone jako wydatki na pacjenta na dzień, zwiększone, mimo że pacjenci po przyjęciu Medicare logicznie nie byli bardziej chorzy niż pacjenci przed tą datą.
• Rozwój i rozwój radykalnie nowych terapii i technologii, takich jak placówka operacji na otwartym sercu i oddział intensywnej terapii kardiologicznej, były bezpośrednio związane z Medicare i nową zdolnością seniorów do płacenia za leczenie.

5. Zmniejszenie prywatnego ubezpieczenia emerytalnego pracowników

Według badania fundacji Kaiser Family liczba firm oferujących emerytalne świadczenia zdrowotne (w tym suplementy do Medicare) spadła z wysokiego poziomu 66% w 1988 r. Do 21% w 2009 r. Wraz ze wzrostem kosztów opieki zdrowotnej. Ponadto firmy oferujące świadczenia są znacznie bardziej restrykcyjne w zakresie kwalifikowalności, często wymagają połączenia wieku i długiego okresu zatrudnienia w firmie, zanim świadczenia będą dostępne. Ponadto emeryci posiadający ubezpieczenie mogą stracić świadczenia w przypadku restrukturyzacji lub bankructwa przedsiębiorstwa, ponieważ świadczenia opieki zdrowotnej nie mają statusu podobnego do programów emerytalnych.

6. Zwiększenie federalnych deficytów budżetowych

Według szacunków budżetowych wydanych przez Kongresowe Biuro Budżetowe w dniu 13 marca 2012 r., Wydatki Medicare przekraczające wpływy mogą wynieść prawie 486 mld USD w 2012 r., A do 2022 r. Wzrosną ponad dwukrotnie w ramach obowiązujących przepisów i trendów. Federalne wydatki na Medicare (nie licząc części składek płaconych przez seniorów) wzrosną do 5,5% PKB do 2035 r., Zgodnie z Kongresowym Urzędem Budżetowym, stosując „alternatywne” założenia fiskalne.

Medicare jest nierozerwalnie związany z opieką zdrowotną i cierpi z powodu tych samych problemów strukturalnych, które ogarnęły ogół opieki zdrowotnej, takich jak:

• Nadużywanie zasobów medycznych z powodu rozłączności między tymi, którzy płacą za usługi medyczne a tymi, którzy je otrzymują
• Nadmierne koszty administracyjne i formalne wynikające z wielu płatników zewnętrznych, odmiennych systemów rozliczeń i roszczeń, zbędnych funkcji oraz wysiłków płatników mających na celu kontrolowanie lekarzy i szpitali przed ponoszeniem nadmiernych kosztów
• Praktyka medycyny „defensywnej” z powodu irracjonalnego strachu przed błędami lekarskimi odpowiada oraz karalne, często nadmierne nagrody jury
• Obecność wielu grup interesów wpływających na federalnych i stanowych ustawodawców i regulatorów w celu ochrony lub rozszerzenia interesów finansowych

7. Konflikt pokoleniowy, rasowy i płciowy

Według badań przeprowadzonych przez Kaiser Family Foundation, typowa osoba zapisująca się do Medicare najprawdopodobniej będzie biała (78% objętej populacji), żeńska (56% z powodu długowieczności), a także w wieku od 75 do 84 lat. Typowe gospodarstwo domowe Medicare, według ostatniego kompleksowego badania odbiorców Medicare w 2006 r. dochód był mniejszy niż połowa przeciętnego amerykańskiego gospodarstwa domowego (22 600 USD wobec 48 201 USD) i oszczędności w wysokości 66 900 USD, czyli mniej niż połowa ich oczekiwanych kosztów opieki zdrowotnej (124 000 USD dla mężczyzny; 152 000 USD dla kobiety).

Osoby w wieku powyżej 65 lat stanowią obecnie 13% ogólnej populacji i osiągną 20% do 2050 r., Zgodnie z aktualnymi trendami demograficznymi. Płacenie za opiekę zdrowotną dla osób starszych przez młodszych pracujących Amerykanów będzie głównym problemem w nadchodzących dziesięcioleciach.

8. Polityka partyzancka

Rywalizacja polityczna staje się coraz bardziej zjadliwa dzięki postawie „zwycięzcy weź wszystko” ze strony stronników każdej partii. Kompromis jest rzadki, nawet gdy filozofie wydają się podobne. Ustawa o niedrogim pacjencie przyjęta w 2009 r. Przez demokratycznego prezydenta i kierowany przez większość Kongres była wzorowana na idei zaproponowanej przez konserwatywny think tank The Heritage Foundation, popierany przez wiodącego republikańskiego konserwatysty Newta Gingricha, a wcześniej ustanowiony w Massachusetts przez republikańskiego kandydata na prezydenta i byłego gubernator Mitt Romney. Polityczna animozja między partiami wzmacnia przeciwne stanowiska polityczne, nawet jeśli może się wydawać, że obie strony są w podstawowym porozumieniu co do polityki.

Wpływ Medicare na budżet federalny

Prawie sto lat temu ekonomista z Yale Irving Fisher powiedział w swoim przemówieniu: „Obecnie Stany Zjednoczone mają nieuzasadnioną różnicę jako jedyny wielki przemysł przemysłowy bez obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego”. Pomimo starań wielu prezydentów na przestrzeni lat, aby zreformować opiekę zdrowotną i udostępnić ją wszystkim Amerykanom, system pozostaje zasadniczo taki sam: w dużej mierze prywatny, niezwykle drogi, o sporadycznej jakości, z wyłączeniem dużej części populacji. Koszty obecnego amerykańskiego systemu prywatnego / publicznego napędzają biliony dolarów deficytu i bezprecedensowy dług publiczny.

Żaden inny kraj uprzemysłowiony nie ma podobnych kosztów opieki zdrowotnej, ani nie wyklucza pokrycia znacznej populacji swoich obywateli. Według najnowszego raportu Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) Stany Zjednoczone wydają 17,6% swojego PKB na opiekę zdrowotną, czyli ponad dwa i pół razy więcej niż wydają kraje rozwinięte na świecie. Jednocześnie ponad 18,2% obywateli w wieku poniżej 65 lat nie ma ubezpieczenia zdrowotnego i jest uzależnionych od charytatywnych, Medicaid i państwowych programów podstawowej opieki medycznej. Pomimo oczywistych wad reforma opieki zdrowotnej jest jednym z bardziej kontrowersyjnych i kontrowersyjnych tematów w polityce amerykańskiej. Była to kluczowa kwestia w wyborach prezydenckich w 2012 r. I prawdopodobnie będzie przedmiotem sporów przez dziesięciolecia.

Wydatki wyrażone jako procent PKB Medyczne dziecko jest chorobą wywoływaną przez dysfunkcyjny system opieki zdrowotnej w Ameryce, odzwierciedlający nieudane próby kraju połączenia różnych, często konkurencyjnych dostawców usług medycznych, produktów i praktyk w spójny, skuteczny system Opieki. Zadanie jest geometrycznie skomplikowane ze względu na rozbieżne interesy odbiorców usług medycznych i wielu płatników o sprzecznych interesach. Od samego początku koszty Medicare zawsze przekraczały prognozy, szybko stając się najszybciej rosnącym segmentem budżetu federalnego i znacznie przekraczając podatki od wynagrodzeń ustanowione w celu sfinansowania programu. Wysiłki mające na celu znaczną kontrolę kosztów Medicare były w przeszłości nieskuteczne i, przy braku fundamentalnych zmian w systemie opieki zdrowotnej, prawdopodobnie tak pozostanie.

Członkowie każdej partii politycznej zaproponowali szereg „poprawek”:

• Prywatyzacja poprzez system kuponów. Umożliwiłoby to beneficjentom otrzymanie stałej dotacji i wykupienie ubezpieczenia na rynku prywatnym.
• Zwiększenie przychodów Medicare. Można to zrobić na kilka sposobów:
  • Zwiększenie procentu podatku od wynagrodzeń płaconego przez pracodawców i pracowników
  • Eskalacja składek, współpłatności i / lub odliczeń płaconych przez ubezpieczonego, aby wzmocnić związek między użytkowaniem a kosztami
  • Ustanowienie kar za niezdrowe wybory życiowe, takie jak palenie, spożywanie alkoholu lub nieprzestrzeganie zaleconych metod leczenia
• Cięcie wydatków Medicare. Istnieje wiele sposobów na osiągnięcie tego:
  • Zwiększenie uprawnień Medicare do wieku 67 lat lub później
  • Zmniejszenie płatności dla lekarzy, szpitali i innych dostawców usług medycznych
  • Program negocjacyjny rabaty bezpośrednio z firmami farmaceutycznymi
  • Eliminowanie oszustw i nadużyć
  • Zastąpienie istniejących metodologii refundacji systemami płatności wynikowych
  • Ustanawianie procesów dla „najlepszych praktyk” i ograniczanie eksperymentalnych zabiegów i technologii
• Racjonowanie opieki. W szczególności opieka może być racjonowana w ostatnich miesiącach życia na leczenie paliatywne. Obecnie 12% pacjentów Medicare stanowi 69% wszystkich wydatków Medicare, zwykle w ciągu ostatnich sześciu miesięcy życia.

Które z tych reform zostaną wprowadzone, należy dopiero ustalić. Jest jednak pewne, że Medicare będzie przedmiotem niezliczonych spotkań i negocjacji, ponieważ ustawodawcy walczą o zmniejszenie deficytu rocznego budżetu i długu publicznego.

Ostatnie słowo

Podczas gdy wielu uważa, że ​​dostęp do wysokiej jakości opieki zdrowotnej jest podstawowym prawem i cechą cywilizowanego społeczeństwa, inni uważają, że dbanie o siebie jest indywidualną odpowiedzialnością. Medicare cierpi z powodu przekonania, że ​​służy ograniczonej części społeczeństwa, a nie ludności jako całości. Ale powinniśmy pamiętać, że program jest wartownikiem na przyszłość wszystko z nas kiedyś stanie.

Co sądzisz o Medicare? Czy masz rodziców lub dziadków zależnych od programu? Czy rząd powinien zapewnić ubezpieczenie zdrowotne osobom starszym lub niepełnosprawnym??